Zo’n jaar of vijfendertig geleden gebeurde er iets bijzonders.
Tot mijn stomme verbazing wenste mijn echtgenoot voor zijn verjaardag een horloge van Burno Ninaber, terwijl ik hem voordien en ook daarna trouwens, nooit had kunnen betrappen op enige belangstelling voor wat voor horloge dan ook. Het horloge in kwestie was niet alleen een prachtig staaltje moderne vormgeving maar het was ook behoorlijk duur, wel 1200 gulden. Maar hij hield voet bij stuk, het horloge kwam er en wordt tot de dag van vandaag nog iedere dag met plezier gedragen. Behalve bij het klussen, daarvoor heeft hij een goedkope kwarts.
En nu, zoveel jaar later ben ik aangeraakt door het horlogevirus, in het bijzonder door de vintage variant. Heel af en toe zie ik een Ninaber voorbijkomen op het HF of op Catawiki en ik likkebaard. En stiekem denk ik: een Bruno Ninaber. Ik wil er een voor mezelf.
Hallo Marjolein ,
Mooi verhaal!
En grappig hoe het allemaal kan lopen.
Ik ken slechts 2 andere mensen met zo’n Ninaber.
Vaak kom je deze klok niet tegen.
Mijn vrouw is er ook helemaal weg van.
En is er daarom ook regelmatig mee weg.
Ik moet er nog goed naar kijken/zoeken. Een originele vind ik niet meer, maar ik ken iemand die één zou kunnen maken. Op maat dus of ik idd een bezel van een latere generatie. Ik vind de bezels van de latere generaties idd ook mooi.
Een vriend van ons vond een Ninaber toen hij aan het hardlopen was in de duinen. Natuurlijk aangegeven bij de politie maar het horloge werd nooit opgehaald. Nu draagt de vriend hem al jaren.
En ik las hier op het forum nog over iemand die er op de rommelmarkt een uit een grabbelbak met horloges gehaald heeft voor een paar euro.
Prachtig horloge heb je hier! Heel leuk om te zien. Geweldig ontwerper, volgens mij heeft hij ook een (bijna iconisch) hang-horloge (is dat een woord?) ontworpen.
