De helft van de vraagprijs bieden insinueert dat hij 100% marge maakt op een product. Wat je in feite doet, is vissen naar iemand die wellicht door corona-gerelateerde problematiek het geld dusdanig hard nodig heeft dat hij met verlies het horloge verkoopt. Ik zou persoonlijk altijd onderhandelen met respect voor een ieder zijn of haar handel. Leven en laten leven. In jouw wereld bestond er niet eens een economie. Ik ken maar 1 iemand die je op deze manier voorging en die stond in de Donald Duck.
Mocht je het voor elkaar krijgen om het horloge voor €10.000 te kopen waar 20 gevraagd wordt vind ik je overigens wel een grote held. Toch vind ik het ethisch niet kunnen.
Is inmiddels al prijsgegeven om welk horloge het eigenlijk gaat?
Hier valt of staat namelijk de hele discussie mee, want is die 20K überhaupt marktconform?
Mijn mening als persoon:
Iedereen mag van mij bieden wat hij wil op iets wat ik te koop heb.
Ik kan altijd nee zeggen en ben ook niet beledigd of zo.
Ik bied zelf ook soms (Soms) laag op een product. Wie weet hoe blij de verkoper is dat hij er vanaf kan.
Behalve als ik het erg graag wil hebben. Dan betaal ik meteen de vraagprijs.
Gewoon aangeven dat €30.000,- normaal gesproken buiten je bereik is. En €20.000,- komt al dichterbij maar dat je momenteel krap bij kas zit en dus maar €10.000,- te besteden hebt. Eventueel erbij vermelden dat er moeilijke tijden aankomen en dat ook jij op de kleintjes moet letten.
En de ethiek van handel is onzin. Zo kunnen we hier lowballen zien als misdaad maar dragen we gerust kleding die door Aziatische kinderhandjes in elkaar zijn gezet
Nee heb je en ja kun je krijgen. Al dat emotionele gedoe met verkopen, manmanman.
Ik heb een keer een Hamilton Pilot verkocht op dit forum. De enige die me een bod stuurde was een enorme lowballer. Ik sprak hem daar op aan. Blijkt het een hele aardige kerel te zijn, we hebben daar een compromis in gevonden, en een bakje koffie gedaan, en ik heb 'm dat horloge verkocht. Nog steeds voor niet heel veel geld, maar ik wilde er vanaf en ik gunde het hem tegen die prijs.
Kortom: Je hebt mij nooit horen roepen dat lowballen zo erg is, want ik ben tenslotte niet gedwongen om er op in te gaan, nietwaar?
Waar ik een veel grotere hekel aan heb zijn hypocrieten. Als je zelf niet gelowballed wilt worden moet je het een ander ook niet aandoen. Iets met kaatsen en ballen en zo.
Kom ik weer terug op m’n oorspronkelijke inleg: Ik denk dat 90% van zo’n actie staat of valt met de manier waarop je dit doet.
Wat mij betreft kan iedereen altijd een poging doen om een TV voor 100 Ekkies te willen scoren. Of dat lukt of niet: Je moet ook sympathiek blijven als je bod straal genegeerd wordt, of als ze je recht in je gezicht uitlachen.
Ik mag altijd met een zekere trots vertellen dat ik al vele jaren op rij de op één na nieuwste iPhone op de kop tik voor een prijs die een paar tientjes hoger ligt dan de op twee na nieuwste iPhone die ik vervolgens verkoop.
Iedereen die wel eens een vrij nieuwe telefoon op Marktplaats heeft gezet weet dat je massaal wordt belaagd door vage figuren die in gebrekkig Nederlands opgestelde teksten communiceren in de trant van ‘ik komen nu halen voor 200 goed?’
Een beschamend laag bod in combinatie met een keurig stukje proza, vergezeld met achternaam en telefoonnummer, is vaak voldoende om mensen over de streep te trekken die willen voorkomen dat ze een eng figuur op bezoek krijgen.
Ethisch? C’est le ton qui fait la musique, nietwaar?
Soms is lowballen de enige manier om aanbieders te laten snappen dat hun, een paar maanden geleden bij een dealer aangeschafte full set horloge met nog wel 4,5 jaar garantie erop!!!, nu toch echt al 40 procent heeft afgeschreven. Deal with it oris, longines, certina, breitling, hamilton, zenith, IWC en alle andere behalve Rolex, patek en AP bezitters. Koop dat ding omdat je het mooi vindt en accepteer een scheur in je broek als je er toch vanaf wilt.
Ethisch: geen idee. Wat ik wel weet, is dat àls je een horloge van € 30.000 voor € 10.000 kunt kopen, je gewoon genaaid gaat worden. Dat is gewoon onmogelijk. Er deugt iets niet aan, zeg maar. Welke filantroop zou dat doen, zeg nou zelf?
En dan wel een 10k neerleggen voor een horloge. Je komt dan oprecht over als een skere droeftoeter. Komop, tis een luxe aankoop. Als je het echt moeilijk had, kocht je 'm ook niet voor 10k.
En dan met een huiliehuilie verhaal aankomen.
Bied gewoon wat je ervoor kwijt wilt… en wie weet kom je tot een overeenkomst. En zo niet, dan jammer. Ik denk wel, dat 40% marge redelijk is op basis van wat ik zo gelezen heb in de luxe horloge markt.
Op 30k advies prijs, zou dan 18k inkoop zijn geweest ofzo. Dan vind ik ‘net onder de 20’ al best netjes. De beste dealer moet ook eten.
