De afgelopen jaren ben ik obsessief bezig geweest met horloges. Een grote verzameling opgebouwd en heel veel tijd aan horloges kopen en repareren besteed. Als er geen nieuwe aanwinst onderweg was ging ik nerveus op zoek. Als mijn projecten kistje leeg was raakte ik bijna in paniek.
In maart ben ik lekker op vakantie geweest naar een tropisch eiland, voor mijn vakantie heb ik de hele horloge hobby “on hold” gezet. Ineens sinds ik terug ben is mijn behoefte aan nieuwe aanwinsten helemaal verdwenen, mijn verzameling is redelijk groot maar betekent eigenlijk niets meer voor mij. Zelf mijn JLC memovox interesseert mijn niet meer.
Alleen van de Makara Sea Turtle geniet ik nog echt.
Kopen en verkopen ben ik helemaal zat na een aantal nare ervaringen met diverse verkoopsites en aankopen die niet in orde waren of niet aankomen. Kopen en verkopen daar krijg ik zo’n hoofdpijn van!
Alleen werken aan uurwerkjes vind ik nog leuk, gelukkig heb ik nog een doos met projecten en doe ik soms wat voor anderen dus daar kan ik nog even mee vooruit.
En ik blijf mij inzetten voor het team dat de HFLE2016 probeert te realiseren.
Dit is geen afscheid, ik blijf actief op HF maar op een andere manier. Het komende jaar ga ik rustig aan doen.
Gefeliciteerd! Of zo. Een prima fase mijn inziens, brengt rust en perspectief. Misschien is dat ook wel het verschil tussen de verzamelaar en de liefhebber, waar de eerste altijd maar meer en uitgebreider moet, heeft de tweede een gevoel van voldoening en de rust om af en toe weer in het diepe te duiken. Onstuimigheid vs ervaring.
Ik koop ook al maanden niks meer, wel prettig inderdaad. Ook achter de schermen lekker aan het knutselen met horloges voor mezelf en anderen (als ik daar zin en tijd voor heb). Niks mis mee
De hobby is sowieso veel fijner als je het ‘chill’ aanpakt - maw niet obsessief.
Gewoon zien wat op je pad komt en waardoor je opeens geprikkelt wordt - veel fijner dan dwangmatig ‘moeten’.
Best wel een herkenbaar verhaal als ik het zo lees. Op een gegeven moment moet je je eens een keer af gaan vragen wat je nu eigenlijk wilt : genieten van de horloges die je hebt of continu weer op zoek gaan naar wat anders omdat het toch blijft kriebelen en je bang bent net dat ene horloge te gaan missen als je even niet oplet.
De afgelopen twee jaar heb ik zelf zo’n 150 horloges gekocht en vaak net zo snel weer verkocht omdat de ’ jacht 'leuker bleek te zijn dan het bezit. Nou zijn het bij mij vrijwel altijd Russen en is het financiële aspect daardoor prima te overzien maar toch… Uiteindelijk heb ik nu een twintigtal horloges waar ik echt van kan genieten maar dat zouden er eigenlijk best nog wel een aantal minder kunnen zijn.
Fijn om te lezen dat je nog wel blijft klussen voor forum leden want het afgelopen jaar heb je een aantal zéér fraaie restauraties en reparaties voor me gedaan.
Bij mij staat de horlogehobby ook af en toe een tijdje op een lager pitje. Dan is de obsessie even wat minder. Tot nu toe kwam deze dan uiteindelijk wel weer terug. Maar het is inderdaad best prettig om op een andere manier te genieten van een of enkele van je favoriete horloges, de rest lekker te negeren en die drang om altijd maar weer moeten jagen/zoeken even niet te voelen. Succes en geniet van deze nieuwe fase!
Goed hoor!!
Kies je eigen spel, kies je eigen weg en geniet van elk moment!!
En wellicht dagelijks een moment kiezen om even gas terug te nemen
even tot inkeer te komen, je leven onder de loep te nemen,
na te denken over jezelf en anderen, je verhouding tot het mystieke en de wereld.
Een stevige horlogedip is mij ook niet vreemd. Altijd kwam de interesse terug, maar steeds minder sterk dan voorheen. Been there, done that, got the t-shirt etc.
Goed om te horen. Ik herken die onrust wel. Mooi dat je rust (misschien voorlopig maar voor dit moment goed) gevonden hebt👍. En leuk dat je het prachtige forum blijft volgen.
