Ja maar, hij is nog niet af!?
Volgens mij gaat ie zo:
Schitterend, als corona weer de ruimte biedt,
Zie ik een aangenaam speciaal bier in het verschiet.
Dan gaan we zoveel zuipen,
Dat we nog slechts kunnen kruipen.
En beiden moeten pissen als een vergiet!
Super dit. 
Nu het openbaar is,
Dat onze gewaardeerde archivaris,
Met op het hoofd een vergietje
Volgend aan een "liever nietje"
Ook wellicht een pastafaris?
Sorry, deze kon ik niet laten. Fijne nacht nog
Nou, nog éentje dan.
Maak je vooral niet ongerust,
@Climholland, die aan horloges klust.
Want met op je hoofd een vergiet,
Lukt dat uiteraard niet.
Maar ik wens jou ook, voor vannacht, goede rust.
Ha Wilko. Leuk om jouw verhaal te lezen. Ik wist dat jouw hart bij Tissot lag…maar 60 stuks 
. Jij bent de baas hoor 
Wat een lekker verhaal. Ik laat het mijn vrouw ook lezen, zodat ze geen reden meer heeft om over mijn hobby te klagen 
Leuk om te lezen dat iedereen zijn hobby, of eigenlijk liefhebberij, anders invulde en beleefd.
Dank je, maar volgens mij heb jij ook een aardige collectie liggen, alleen iets minder gefixeerd op één merk 
Mocht je een overzichtje willen zien; ik ben in het Tissot only topic al een dikke maand bezig met “elke dag een andere Tissot” beginnend bij de nieuwste naar de oudste 
Goed idee…
Leuk geschreven! En je had de titel van het stuk niet beter kunnen kiezen! 
Al ben ik van een later bouwjaar toch herken ik wel een aantal dingen. Die Biggles boeken, verschillende van gelezen nadat ik een exemplaar uit de jeugdboeken van mijn moeder vond (die las ook Arendsoog trouwens).
Het Polygoon journaal ken ik ook van de bioscoop, niet als nieuws van de tijd maar het werd als een soort flashback van het nieuws vertoond in de jaren 70 als ik het me goed herinner
En, hoewel ik ze niet verzamel heb ik wel een behoorlijke zwak voor Pinguins.
Vulpennen, dat is meer een tik van mijn vader maar om die reden heb ik, ik weet niet wat de aanleiding was, van hem wel een mooie set Waterman’s gekregen. Ze hebben alleen wel liefde nodig. Ik moet eens een fotootje opsnorren.
Edit; + foto’s. Geen idee of deze schade (ik gebruikte de pennen gewoon op school, en dan vielen ze nog wel eens van de krappe schoolbank af 
Dank voor je commentaar, Jeroen.
Mooie Waterman vulpen. Het is een Waterman Expert 2. Ze werden eind jaren 90 gemaakt. Hier is mijn exemplaar, in groen gemarmerde lak.
Zoals gebruikelijk bij Waterman modellen werden ook deze in veel kleurvarianten geleverd. De rode gemarmerde zie je niet vaak, de blauwe gemarmerde en de effen zwarte komen het meeste voor.
Wat betreft de beschadiging aan de bovenkant van de dop van jouw rode pen: technisch gezien is reparatie vrij eenvoudig, want van binnenuit zijn het zwarte eindstukje en de clip vastgeschroefd met een soort kruiskop boutje. Maar! Zie maar eens aan zo’n zwart eindstukje te komen. Vroeger (vroegah was alles betah) hadden Waterman pennen eeuwig durende garantie. Je kon hem dan gewoon naar bijv. de Fa. Akkerman in Den Haag brengen, die stuurde 'm op naar Frankrijk en dan was je 'm 3 maanden kwijt. Maar daarna kwam er gewoon een gloednieuw exemplaar terug. Dat was goedkoper dan repareren. Gratis! Helaas, die mooie tijden zijn voorbij. Waterman en Parker zijn beide opgekocht door het Gilette concern (jawel, van de scheermesjes). Gillette is op zijn beurt al weer 2 x verkocht / overgenomen door door een nog grotere multinational. Niks meer garantie.
Die Expert2 pen wordt niet meer gemaakt. Een n.o.s. of gaaf gebruikt exemplaar vind je wel bijv. op e-bay maar toch voor prijzen tussen de 100 en 200 Dollar en een rode is zeldzaam. Een los zwart doppie ter vervanging is moeilijker te vinden dan de beruchte Heilige Graal! Dus koester 'm zoals ie nu is. Af en toe eens het inkt voerende gedeelte goed uitspoelen kan geen kwaad, dan blijft ie het nog lang doen, denk ik.
Dit was allemaal wel heel erg off topic, t.o.v. de horlogewereld, maar ik vond het toch aardiger om deze info even hier te posten in plaats van een PB. Zoals ik als eens eerder betoogde: er is een vrij grote overlap tussen vulpen- en horlogeliefhebbers dus ik vond dit wel kunnen.
En zoals ze dan in Frankrijk roepen: Et maintenant messieurs et mesdames, retournons à nos moutons!
Heerlijk geschreven 
ik heb dit topic inmiddels opgeslagen onder mijn persoonlijke bladwijzers en lees de mooie verhalen op een rustig moment terug. De romantiek in de meeste verhalen spreekt tot de verbeelding.
Dank voor je mooie bijdrage 
️
Kan dat eerder zijn? Ik vermoed dat ik het setje (bal- en vulpen) heb gekregen voor het slagen van een examen ergens 1992.
Overigens zou ik de pennen niet perse naar nieuwstaat willen hebben, ook hier is patina op zijn plaats. maar die dopjes,ik zag later dat ook de andere pen valschade had, zou ik wel willen (laten) vervangen
Wat een prachtige boompjes @malus65. Heel mooi gestyled! De pinus is heel traditioneel Japans. De potentilla zie je niet vaak hier als bonsai. De aandoenlijke kleine Komachi (dwerg) larix is een fraai voorbeeld van de cascade stijl en de Acer, tenslotte, is een schitterend voorbeeld van een Japanse Sekijoju oftewel ‘Wortels over Rots’ stijl in een hele mooie Honbachi schaal.
Dit is van een niveau dat ik in al die jaren nog niet heb kunnen bereiken! Complimenten en respect!
Ik weet dat soort dingen ook niet echt zeker. Mijn bron hier is deze site: http://captainchang.com/pens/waterman.html , een soort Ranfft voor vulpennen, zeg maar en zijn info is doorgaans wel kloppend en betrouwbaar.
Dit is wat hij schrijft over de Waterman Expert II:
“Waterman Expert II, blue marble
Waterman Expert II circa late 1990s, two-tone gold-plated steel nib, lacquer over brass, cartridge/converter.
The Expert II is one of Waterman’s higher-end steel pens. It is constructed of very heavy brass and is a hefty pen even for its size. The Expert II is available in many finishes, including a limited production “champagne” finish to commemorate the millenium.”
Die dopjes vervangen zie ik echt somber in, maar je zou natuurlijk eens kunnen informeren bij Akkerman of ze iets voor je kunnen doen.
https://www.pwakkerman.com/nl/
We gaan wel eens informeren, er zit ook een vulpennen zaak. Het heeft geen hoge prio op dit moment, de pennen liggen ongebruikt. In een origineel leren Waterman mapje dat wel 
Lees: er zit ook een vulpennen zaak hier in de buurt
Omdat Coenraad @Tissot62 helaas niet op mijn uitnodiging in kon gaan, zou ik heel graag een ander gerespecteerd forumlid willen uitnodigen om eens iets meer te vertellen over zijn collectie en het liefst ook over zijn lievelingshorloge cq. graal. Ik doel op een ander ouder (qua anciënniteit op het forum) forumlid: Marijn, aka @Alphons Loopt hier al een hele tijd mee en heeft vele leden zien komen en gaan en vele horlogeverhalen gelezen. Kortom; iemand die vast zelf ook veel te verhalen heeft. Dank alvast Marijn! 
Nou, dank je wel @anon34385602HFH. Mooi is dat. Ik ben inderdaad lid sinds oktober 2006. Sinds 2018 onder de naam Alphons.
'k kan niet meer praten over mijn grail, die heb ik gehad,maar nu heb ik
geen grail meer, hieronder zal blijken waarom.
Daarom krijg je mijn horlogegeschiedenis. Ik heb dat ooit eens in een prachtig topic gezet, maar alle foto’s zijn eruit verdwenen. Bijzonder jammer.
Het begon heel onschuldig. Ik was weer eens aan het luieren op het werk, en kijk naar internet. Wat kwam ik tegen op Ebay. Een horloge. Maar een horloge dat mij fascineerde. Een eberhard 8 jours.
Laat die nou bij Tromp op het Rokin in de etalage liggen. Ik vond mezelf heel dapper dat ik 100 euro korting vroeg en kreeg, en was verrukt van het doosje waar het in zat.
Je zult zeggen, leuk, verder met je leven. Nou nee. Ik bleef op het internet naar horloges kijken, en voelde letterlijk dwang om er nog eentje te kopen. Ik registreerde me op het horlogeforum, en was er niet weg te slaan. En natuurlijk, toen kwam de tweede, en de derde. En de vierde en de vijfde.
En ja, veel daarvan zijn Omega’s.
En toen sloeg het vintage virus toe.
Diverse oude Omega
De eerste is gejat.
En na mijn Rolex:
wist ik wat mijn grail was, een Speedmaster uit mijn geboortejaar 1960. Ik wilde dat doen door terug te werken.
1968:
1963:
1962:
en ja, eh nee.
Toen werd ik ziek. Ging parttime werken. Maar eigenlijk was ik daar ook niet gelukkig in. Ik keek naar de toekomst en besefte dat ik niet oud wilde worden op mijn werk, en dan na een paar jaar mijn graf in, of nog erger, zoals mijn vader, het graf in terwijl je nog werkt. Het hielp dat op mijn werk mensen eruit moesten, ik ruzie had met mijn baas van Turkse Christelijke afkomst, en hem Erdogan noemde. Ik werd wegbezuinigd met een vertrekpremie, ga vervroegd met pensioen, en red het zo wel tot mijn AOW. Ik voel me prima zo.
Maar geen grail meer, niet echt. De Speedmaster uit 1960 is definitief uit zicht, en het is ook niet belangrijk. De meeste horloges zijn verkocht, ik maak ruzie in off topic, en wie weet, ik wil nog wel een groene Sumo. Misschien.
Ik heb veel mensen zien komen en gaan. Al kun je je vergissen bij de datum, bij mij staat immers 2018, ga ik pas geloven dat je een echte liefhebber bent als je wat langer lid bent. Ik heb er zoveel zien komen en verdwijnen.
Disclaimer, ik heb lang niet alle horloges laten zien.
En aan wie ik dit doorgeef: @SAT, die gaat ook een paar jaartjes mee.
Mooi geschreven, weer een ander verhaal! Met die eerste Omega, de Speedmaster Automatic Silver heb ik wel wat.
Een mooi relativerend verhaal met schitterende horloges overigens.
Dank voor jouw bijdrage !
