Gisteren vol verwachting de PostNL pakjesman opgewacht. Ik heb een paar weken terug op MP een vintage (1973) horloge gekocht in niet-werkende staat. Omdat het design (I love the seventies) me toch wel erg aansprak heb ik de gok toch maar gemaakt, ondanks dat ik werkelijk helemaal niets weet van stemvorkhooges en ik dus ook niet op basis van gebrekkige informatie de kat-in-de-zak-risico’s kon inschatten.
Het horloge werkte niet en heb hem eerst maar eens onder handen laten nemen door Ernst Benders (). Daar bleek er toch een stuk meer mee mis te zijn dan de verkoper insinueerde en dat er bewust (fijn altijd) mee gerommeld was.
Jammer maar helaas voor mij, maar Ernst kon hem gelukkig wel weer gewoon netjes en aan de praat krijgen. Daarmee heb ik, na een paar maanden zonder te hebben gezeten, toch weer een stemvork in de verzameling. Ik ben er erg blij mee, vooral dit type design kan mij erg bekoren.
That’s enough crap for now, tijd voor de plaatjes:
Band vind ik net te flets erbij. Het is een lastig horloge om een goede band op te vinden door de kleuren op de wijzerplaat. Een donkere band past beter. Denk ik.