Voor een heuglijk moment in de nabije toekomst heb ik voor mijn vrouw een prachtig kado gekocht. Aangezien ik het zelf altijd leuk vind om dit soort dingen van anderen te lezen, dacht ik laat ik dit ook eens delen met de forumleden.
Voorzichtig peilde ik de laatse tijd of een ‘net’ horloge iets voor haar zou kunnen zijn, daar ze nu meestal geen, of een hartslagmeterhorloge draagt. Dat laatste staat vaak stoer en sportief maar valt uit de toon bij nette gelegenheden. Ze wist eigenlijk heel weinig van de horlogewereld, dus heb ik het voorrecht gehad om haar blanco smaak enigzins te beinvloeden. Het merk waar ik zelf meer en meer gek op wordt is Rolex, en dan met name de geschiedenis van het merk. Dát creeert voor mij het gevoel wat we allemaal kennen, als horlogeliefhebbers, zij het voor verschillende merken. Dingen doen die indertijd voor onmogenlijk gehouden werken, een standaard neerzetten die ongehoord was. Dat spreekt mij aan, in alles: in werk, in woningen (details van huizen van 100 jaar oud, de aandacht, het ambacht), in auto’s, in eten, in horloges.
Het begint natuurlijk bij plaatjes laten zien. Al snel werd duidelijk dat een eenvoudige, tijdloze stijl bij haar past. Daarnaast mocht het niet te ‘oubollig’ ("deze stijl heet ‘klassiek’ schatje’) zijn, liever stoer en sportief en ong. 34mm met een zilverkleurige plaat.
Een nieuwe sprak haar minder aan, wegens de meer masculiene kasten. Een ‘date’ model, dus geen datejust (want niet groter dan 34mm) van even terug sprak haar het meest aan. Geen plexi graag.
Ik heb het vervolgens een beetje laten rusten en wanneer het onderwerp weer te sprake kwam, gezegd dat we daar maar eens in het echt voor moeten gaan passen en kijken, omdat het toch om serieus geld gaat.
Wat ze niet weet, is dat ik in het geniep voor haar gekocht heb: de 15200, cal. 3135 met geschroefde oysterband, geen rek, uit 2007, in ontzettend mooie staat. Ik had mbt haar voorkeur veel uitgeplozen en ik kon dus gericht zoeken. Ik vond haar bij Steiner, Maastricht, via Chrono24. Ik had geen zin of tijd om erheen te rijden, dus via internet afgehandeld. Spannend, maar goed gegaan. Geen box, wel papers. Verkocht in Griekenland in 2007. €3250 voor betaald. Nog even geprobeerd om er €250 af te praten, omdat ik er nu zelf een box bij moet gaan zoeken, maar dat lukte niet. Onderhandelen gaat wellicht beter face to face. Wel wilde Steiner het horloge op hun kosten verzekerd naar Amsterdam (mijn woonplaats) sturen. Dat vond ik wat magertjes, maarja dat is dan gewoon wat het is. Hun prijsstelling van €3250 voor een 15200 uit 2007 met papieren vond ik niet slecht, gezien het overige aanbod. Dan moet je ook niet zeuren, en de klap erop geven.
Met de 15200 denk ik dat ze een top allround horloge voor de rest van haar leven heeft: of je nu gaat tennissen, met vriendinnen gaat dansen in een club of een bespreking met je baas of een klant hebt: altijd een gepast metgezel.
Nu is mijn Seadwellerdroom nóg verder weg, haha. Maaarrr: ik vind het eigenlijk nog leuker om zoiets voor háár te kopen, dan voor mezelf. Hoewel ik veel meer liefhebber ben dan zij, vind ik het moeilijk mezelf zoiets kado te doen. Ooit komt het wel hoor, dat neem ik me althans voor, maar haar dit geven vind ik in ieder geval heel leuk.
Dan de plaatjes:
(Let ff niet op die werkhanden :p)
