Ik heb alleen een moderne
4 likes
Ik heb wel kwarts Leuba’s. Moeilijk trouwens om op eBay een leuke te vinden, er komen zeer veel “fantasie” modellen uit o.a. India.
6 likes
Nooit verdiept in dit merk, maar wel mooi! Ben ook maar eens gaan kijken op de website en ze maken echt horloges met een eigen gezicht.
Ben erg gecharmeerd van de Raider Biviouac met mechanische attitude gauge. Altijd handig voor op de skipiste! Alleen een beetje groot wel…
Heeft iemand op HF een FL Raider??
Geinig, ik wist niet dat dit topic bestond maar hier mijn bijdrage.
Favre Leuba Deep Blue, first execution met de lange, opgelegde indexen op 3-6-9-12 en radium wijzerplaat:
Op de originele band:
10 likes
Hier maar nieuw leven in blazen!
Onlangs een originele Harpoon uit de jaren 60 kunnen bemachtigen… Hier het duo met de jongere Harpoon 2000 uit de jaren 90
15 likes
Een ex, nooit weg moeten doen!!!
Dit is overigens niet mijn eigen foto maar dit is wel het horloge dat in mijn bezit is geweest…
10 likes
Hallo forum , net nieuw op dit forum.
Graag wil ik van alles van jullie leren.
Zag dit merk en herinnerde dat is een dergelijk horloge ooit won in een formule 1 quiz.
Het horloge is me overhandigd door Jos Verstappen de vader van…
6 likes
Was dit topic nog niet eerder tegengekomen, leuk om te zien dat dit merk wat aandacht krijgt en dan vooral de oude modellen. Nieuwe modellen vind ik persoonlijk wat minder.
Heb deze al enige jaren in mijn bezit. Ooit gekocht voor €3,- in een kringloop winkel.
Moet hem nog altijd een keer laten servicen, weet voor de rest weinig over dit model
4 likes
Dat zou zo maar kunnen. Maar dat heeft ook een reden. Verreweg het grootste aanbod Vintage Favre Leuba horloges komt uit India.
Een beruchte bron voor vintage liefhebbers. Het Mumbay-Special verhaal is hier op HF genoegzaam bekend.
Oris, Favre Leuba, Seiko, Citizen, Rado, Omax, Sandoz & Fs, Enicar, Benrus, Titus, Tressa, Camy en zo nog wat merken worden met grote regelmaat en in flinke hoeveelheid aangeboden door op zijn zachtst gezegd ‘twijfelachtige’ Indiase horloge handelaren. Veel, niet allemaal, maar de meesten wel zijn samengestelde ‘frankenwatches’. Bijeengeraapt uit sloop materiaal, uit materiaal en onderdelen die bij kwaliteitscontrole de fabriek niet uit hadden gemogen, in het beste geval uit surplus voorraden uit overproductie of in het slechtste geval gewoon nagemaakte onderdelen.
Hoe komen ze in India dan aan al dat Zwitserse en Japanse spul?
In de jaren '50, nadat India onafhankelijk was geworden van de Britse koloniale machten stond India er economisch beroerd voor. Een van de maatregelen die de Indiase regering trof was dat er geen industriële producten uit het buitenland geïmporteerd mochten worden. India’s fabrikaat moest het zijn! Op import stonden sancties en hoge belastingen. Men had bronnen, grondstoffen, men had zware (staal) industrie (TaTa!) er was chemische industrie (weliswaar deels in Amerikaanse en Engelse handen zoals Union Carbide… remember Bopal! maar dat stoorde niet). Met die industrie moest India het zelf kunnen redden.
Dat ging niet lukken, want de techniek en de kennis ontbrak. De logisiek was een rommeltje en het management onvoldoende. Dus werden er in hoog tempo met grote internationale concerns licentiecontracten afgesloten. Want onderdelen importeren en licentiefabricage mocht wèl.
Zo ook met de Zwitserse horloge industrie. Oude of verouderde of afgeschreven machines werden naar India verplaatst en hup, men ging daar merk horloges produceren voor de rijke Indiers en de Indiase militairen. Nauwkeurigheid en kwaliteitscontrole waren minder. Bij sommige in India geproduceerde horloges werden wel de complete uurwerkjes geimporteerd, o.a. bij Favre Leuba en Enicar, zodat daar de kwaliteit wat hoger was. Ook van Seiko en Citizen werden aanvankelijk de uurwerken uit Japan geïmporteerd, maar de kastjes, wijzerplaten, wijzers en dag- datum schijfjes werden in India gemaakt. Ook het eigen Indiase merk HMT, dat pretendeerde de Indiase marktleider te zijn, werkte met in licentie vervaardigde Citizen uurwerken. Pas in een later stadium werd het uit het Citizen uurwerk afgeleide standaard en vereenvoudigde HMT uurwerkje in India geproduceerd en in gebruik genomen.
Omdat de kwaliteit vaak minder was dan die van de oorspronkelijke merkhorloges kwam de geplande export niet op gang en was er overproductie want de arme indiërs konden de ‘goedkope’ Indiase horloges toch niet betalen. Zo ontstonden er een enorme voorraad surplus van onderdelen en spareparts en daarnaast een grote hoeveelheid afgekeurd ‘schroot’.
Omdat er in India ook een diepgewortelde cultuur is van kleinschalig handwerk en eenmansbedrijfjes voor het maken, repareren en namaken van industriële producten ontstond op die manier in ook de horlogebranche de beruchte ‘Mumbay-Special’ industrie. In die wereld zijn en worden er nog steeds ongelofelijke hoeveelheden horloges geproduceerd die voornamelijk via verkoopkanalen als Ebay op de (wereld)markt worden gebracht. Kwalitatief varierend van werkelijk new-old-stock oude fabrieksvoorraad, tot volledige nagemaakte horloges met gekopieerde onderdelen en zelfs volledig uit fantasie onstane modellen waar dan een oud gerenommeerd Zwitsers of Japans merk op wordt geplakt of gestempeld. Op zich is het bewonderenswaardig om te zieh hoe creatief en soms zelfs artistiek de Indiase horlogemakers zijn om nieuwe variaties op wijzerplaten te verzinnen.
Ik kom weer terug op Favre Leuba: ik denk dat het feit dat dit merk bij horlogeliefhebbers minder bekend en dus minder geliefd is, mede ontstaan is door het grote aanbod van kwalitatief, zeg maar, twijfelachtige Favre Luba horloges, met name de modellen uit de jaren '60 en '70. Een jaar of tien geleden, toen ook in Nederland het verzamelen van vintage horloges vrij snel uitgroeide tot een soort hype, was het aanbod uit India nog dusdanig dat met zorgvuldig selecteren en een beetje geluk je nog een Favre Leuba kon vinden die redelijk origineel was, weliswaar met een flinke kans op een zgn. ‘redial’ (een opniew opgemaakte wijzerplaat), maar voor de lage prijs leek zo’n vintage uit de jaren '60 vaak toch wel aantrekkelijk. Al snel echter raakte het mooie materiaal op en werd er steeds meer en steeds grover ‘Franken’ materiaal aangeboden van steeds beroerdere kwaliteit. Ik heb het nu alleen nog maar over de Favre Leuba horloges, die er qua uurwerkje meestal nog wel goed uitkwamen omdat die calibers origineel nog steeds uit Zwitserland kwamen. Maar ook daarvan gingen de Mumbay Special horlogeknutelaars steeds meer uit sloopuurwerken samengestelde klokjes in elkaar zetten.
Een ooit door mij aangeschafte ‘Tressa’ uit India. Al weer jaren geleden in het afvalbakje beland…
Bij de andere oorspronkelijk Zwitserse merken uit India was er vaak nog meer sprake van knutselwerk en soms zelfs uitgesproken vervalsing. Een berucht voorbeeld zijn de Indiase Oris horloges die in enorme varieteit worden aangeboden, met nooit officieel op de markt gebrachte gefantaseerde wijzerplaten en standaard kastjes, die ook voor vele andere nagemaakte merken worden gebruikt. Kijk maar eens naar de casebacks van dat soort horloges, die allemaal het zelfde serienummer hebben en vaak zelfs een gelaserde tekst en logo. Hoe dan? !! In 1965 werd er nog helemaal niet gelaserd, maar gegraveerd of geperst of ingeslagen!. Daarnaast zijn, met name bij die nep- Orissen de uurwerkjes interessant: Het zijn bijna altijd caliber ST 96 werkjes of varianten daarop. Voor zover ik weet bestaat er geen enkele originele Oris met dat uurwerk.
Van dit caliber zijn er in India, in licentie, ongelofelijke hoeveelheden geproduceerd. Ook al omdat bij de eufemistisch gezegd, ‘refurbished’ horloges met merken als Oris, Tressa, Titus en Sandoz vrijwel altijd standaard dat zelfde (nagemaakte of uit oude onderdelen samengestelde) uurwerk werd gebruikt: de ST/FHF 96! Overigens ook vaak in het zelfde type kastje (van RVS dat dan weer wel), met vrijwel dezelfde wijzersetjes en dezelfde generieke kroontjes. Alleen de wijzerplaten verschilden en die vind je dan ook in een verbijsterende variëteit, vrijwel nooit een origineel merkontwerp, soms hilarisch slecht ‘geschilderd’ en dus vrijwel allemaal hartstikke vals. En als die dingen nu nog goed liepen, dan had je nog wat, maar (ik spreek uit ervaring) dat was meestal ook niet zo.
Een uit een Indiase horlogemakers sweatshop afkomstige ‘Henry Sandos & Fils’. Ziet er aardig uit, maar het ding liep voor geen meter. Weer dat zelfde stalen kastje… En een ‘Camy’ gemerkt uurwerkje er in. Je raad het al: een cal. ST 96. Dat is bij Sandoz verwarrend omdat de echte Sandoz uit Zwitserland ook modellen op de markt heeft gebracht met dat FHF/ST 96 uurwerk. Maar toch van een iets andere kwaliteit.
Ik heb indertijd, als beginnend horlogeverzamelaar een redelijk aantal van die dingen gekocht. Makkelijk en verleidelijk: het kostte bijna niks, gemiddeld 1 à 2 tientjes, gratis verzonden. Als ze uberhaupt al binnen kwamen… Meestal wel, met gemiddels een week of 6, 7 en dan ook nog aangetekend!! Maar in 20% van de gevallen helemaal niet. Daar hoorde je dan ook echt nooit meer iets van.
Van alle Mumbai-specials met zogenaamd ‘refurbished’ mooie Zwitserse merken die ik gekocht heb werkte het grootste deel na een paar weken tot zelfs een paar dagen niet meer. Het leverde wel heel veel ST 96 reserve onderdelen op. Maar wat moet je daar mee. Ik heb ze gebruikt om te oefenen. Om wat horlogemakers vaardigheden onder de knie te krijgen. Dat is me niet gelukt. Oogjes en handjes werken niet (meer) mee. Maar gelukkig heb ik met die pogingen geen dure of zeldzame uurwerkjes verpest, die Indiase dingen waren of gingen toch al stuk, dus dat was geen ramp. Uiteindelijk waren ze nuttig oefenmateriaal voor mij. Er is er nu, als ik dit schrijf, bijna geen een Mumbay Special meer in werkende staat van over, de meesten zijn gesloopt, weggegeven of weggegooid.
Drie uitzonderingen: De Favre Leuba Sea King voornoemd. Hieronder nog even een keertje in beeld…
Verder: Een setje originele Indiase HMT horloges. Daar zijn er ook een aantal van gesneuveld omdat ze, zeg maar, ‘slecht’ waren, maar ik heb ook een leuk groepje goedwerkende exemplaren
overgehouden. 9 stuks bij elkaar in een theedoos, met de vrolijke kleurtjes (daar houden ze van in India) is het net een verzameling tikkende Flippo’s.
Daarnaast nog, ook uit India, een 5-tal Timestar horloges. Ook een ‘inheems’ Indiaas merk, aangedreven door een in licentie vervaardigd oorspronkelijk Frans Lorsa P62 werkje. Verrassend genoeg zijn die Timestars van veel betere kwaliteit, ook qua afwerking, ze lopen na bijna 10 jaar alle 5 nog steeds redelijk op tijd.
Daarmee heb ik geluk gehad, ik had er nog een paar meer, maar die waren dus ook gewoon schroot, weg ermee… met een ervan heb ik nog het defecte Olympic horloge van mijn (inmiddels overleden) schoonvader kunnen repareren. In die Olympic zit ook een Lorsa P62. Het Olympic horloge heb ik nog steeds, als erfstukje van mijn schoonvader en in dat horloge draait dus nu een Indiaas kroonwieltje mee…
3 van mijn Indiase Timestar horloges, met het leuke van oorsprong Franse Lorsa P62 uurwerkje er in.
Dan nu een bekentenis: De enige andere Mumbay-Special die ik verder nog heb, uit de begintijd van mijn horologische verzamelwoede ruim 10 jaar terug is de Favre-Luba, die ik eerder in dit draadje heb laten zien. Jawel, die met dat mooie Cal. FL 251 uurwerkje. Behalve het wel erg generieke kroontje en wat twijfels of er aan de wijzerplaat is gewerkt, lijkt hij me redelijk origineel en hij heeft het technisch gezien al die jaren best goed gedaan, tot op heden. Ik draag 'm bijna nooit (te klein, 30mm) maar af en toe wind ik 'm eens op en dan loopt ie vrolijk zo’n 24 uur achter elkaar. Gewoon een mazzeltje, denk ik voor, ik meen ca. $30,–… En dat twin barrel uurwerkje is echt heel mooi… 
Om af te sluiten: Hier boven, mea culpa, een Indiase Favre Leuba uit mijn zondige tijd, toen ik nog Mumbay specials kocht. Het cal. FL 111 uurwerkje ziet er eigenlijk best wel mooi uit, maar die wijzerplaat! Leuk he? In het donker? En geen lume op de wijzers…! Die wijzerplaat met die dikke boterletters vond ik dus echt niet kunnen en ook deze is daarom enige jaren geleden al weer afgevoerd.
Ik zie, met name op Ebay, nog steeds vrij veel Favre-Luba horloges voorbij komen. Bijna altijd uit India afkomstig. Ook zijn het bijna altijd de zelfde modelletjes: de Sea King, de Sea Chief, de Harpoon, de Duomatic en de Automatic. Vrijwel altijd uit de periode eind '60 tot medio '70. Oudere Favre- Leuba’s zijn, als je ze al kunt vinden, nooit uit India, zeldzaam en duur. Dat geldt ook voor exemplaren van eind '70 en later. Eveneens zeldzaam, duur en vaak van een design dat mij niet zo aanspreekt.
Dit alles verklaart volgens mij waarom je, ook hier op het Forum zo weinig horloges van dit merk tegen komt. Niet omdat ze ondergewaardeerd worden, het is een prachtig merk met een prachtige geschiedenis, maar omdat mooie en authentieke exemplaren zeldzaam zijn. Die geschiedenis is misschien nog wel eens wat voor een ander postje. Als een der oudste Zwitserse horlogemerken is daar wel wat over te vertellen. De zeldzaamheid is de belangrijkste reden waarom je ze niet vaak ziet. De Indiase Mumbay special exemplaren, oorspronkelijk ontworpen en gebouwd in de jaren '70 en daarna nog tot op de dag van vandaag met losse onderdelen weer in elkaar geknutseld, hebben er voor gezorgd dat horloges van die modellen, met name de Sea King, de Sea Chief en de Harpoon uit die tijd als onbetrouwbaar worden beschouwd.
Maar als je het geluk hebt een mooie gave Favre Luba te vinden, zeker als het er een is van vóór 1975, heb je daarmee een mooi, zeldzaam en bijzonder stukje horlogegeschiedenis in je collectie.
Ik hoop met dit verhaaltje jullie wat inzicht gegeven te hebben in de do’s en vooral do’nts van het kopen van horloges uit India, waarbij ik vooral wilde laten zien dat het mooie merk Favre Leuba en het verschijnsel Mumbay Special voor altijd met elkaar verbonden zullen blijven.
Dank weer voor het lezen en kijken en tot later…
Lex
20 likes
Proficiat! Afgezien van de CNC verspaan topics van Kabaalstra is dit het topic opgenomen in de categorie “lang” 
Wel leerzaam 
2 likes
Deze zijn helemaal goed, @SybrenAnne! De eerste een mooie moderne, de tweede helemaal zoals ie moet zijn en de derde een prachtig oudje! Mooi bezit!
1 like
