De breedte van een band moet tussen de lugs passen, duidelijk, geen probleem want breedte staat altijd vermeld.
Maar dan de dikte. Als je kijkt naar wat betere banden, dan kunnen die vrij dik zijn. 2, 3, 4mm en soms nog dikker. Hoe kun je nou een beetje weten welke band nog te bevestigen valt? Voor een van de horloges waar ik een band bij zoek, heb ik ca 1,2 mm “vrije ruimte” tussen kast en springbar. (Moeilijk te meten door de vorm van de randen, en de vorm van de bekken van mijn schuifmaat).
De constructie van een leren band wordt vaak het leer gevouwen. Dan heb je de halve dikte van de band om de springbars.
Voorbeeld van een band waar dit duidelijk te zien is:
Deze specifieke band is 4 mm, en dus “enkel” 2 mm dik. Krijg je dit er met hangen en wurgen tussen of kun je dat vergeten? De dikte van leer meten is lastig nauwkeurig te doen, omdat het altijd flexibel blijft. Bij rubber of resin kun je nog wat wegsnijden (even los van of dat lelijk wordt). Leer snijden of schrapen lijkt me niet te doen, en indien wel lijkt me dat lelijk worden. De springbar-lus samenpersen daar heb je iig heel speciaal gereedschap voor nodig, als het al kan. Heeft iemand van jullie wel eens zoiets succesvol gedaan?
Sommige bandconstructies zijn weer zodanig dat je niet eenvoudig de berekening [benodigde speling]=0.5*banddikte kunt toepassen. Om maar niet te spreken van een mesh band. De benodigde “vrije ruimte” heb ik nog nooit vermeld zien staan, bij leer noch mesh.
En kan ik een 1,4 mm dikke leren Nato door die ruimte van 1.2 mm trekken? Of alleen met lelijke schraapsptrepen? (Je kunt natuurlijk eerst de band achterop de kast leggen en dan de spingbars er in drukken, ipv “rijgen” als bij een dunne Nato. Maar dan moet je vaak nog wat schuiven).
Hoe doen jullie dat bij het zoeken naar een band? Gewoon bestellen, passen en als het niet lukt met de dikte jammer dan??
Als ik zelf banden maakte (alweer een tijd geleden), maakte ik het leer waar het dubbelgeslagen werd een beetje dunner zodat het tussen de screwbar/pushpin en de kast blijft passen.
Duidelijk. Ook ik heb graag dat het meteen past zonder aanpassingen, en dat wisselen ongecompliceerd kan.
De dichtstbijzijnde horlogebandenwinkel is voor mij op en neer bijna 300 kilometer… en er is zo veel online te bestellen, en (licht) gebruikt te koop. Hoe weet je nou of het gaat passen.
Aha, Max_Kool, ik heb geen enkel verstand van leerbewerking. Kun je een beetje uitleggen hoe je dat deed? Vóór het vouwen? Slaan op een aambeeld? Of persen met een mal? Zie je een mogelijkheid om een eenmaal gefabriceerde bandlus dunner te krijgen?
En even los van of “iets dunner maken” wel kan, hoe kun je een beetje inschatten of een band zonder maatregelen nog soepel past?
Hoe goed een band past valt niet in te schatten. Dat hangt af van de leersoort, de constructiemethode, maar vooral van de maker. Maar zeker bij handgemaakte banden is maatwerk mogelijk, dus ook bij de lug.
Het dunner maken van het leer heet schalmen overigens. Soms gebeurt het enkel voor de look (om te zorgen dat het niet bol gaat staan om de springbars), soms gebeurt het omdat het nodig is (omdat het leer anders niet strak dubbel wil vouwen).
Ik zelf maak banden en ik gebruik vrijwel altijd een andere methode, omdat ik niet een kant en klaar product maak, maar telkens iets anders, voor een andere klok.
Leerschaaf. Kan alleen voordat je de band aanelkaar naait. Wat je zou kunnen doen als de band achteraf plaatselijk de dik is, er een boortje doorheen halen. Netjes in de bankschroef en kracht uitoefen in de juiste richting. Mooier wordt het daar zelden van trouwens.
En zelfs dan is het soms nog best passen en meten:
Als ik een band maak van bv ‘ammo’ leer, zoals de P1 band, dat is meestal tuigleer van 4/5mm dik. Dan split ik het en maak een uitsparing met een dremel voor de springbar. Zo kan ik de dikte bepalen
Nieuw handwerk passend maken: best veel mogelijkheden tijdens fabricage
Gebruikte aanschaf: ter plaatse passen.
Ongepast op afstand kopen is een gok. Indien te dik: Pech gehad. Desnoods boormachine
Daar had ik nog helemaal niet aan gedacht. Bij een kleur die niet staat/bevalt gaat dat natuurlijk prima. Maar je moet wel de verpakking verbreken en een beetje met de band prutsen, dus ik weet niet of retourneren altijd probleemloos kan.
Dat schreef ik niet. Ik schreef horlogebandenwinkel en niet horlogewinkel. En ik schreef “is voor mij op en neer bijna 300 kilometer”.
Niet dat je er nu iets aan hebt, maar bij sommige Jacques Lemans
horloges hebben ze daar rekening mee gehouden door 4 luggaatjes
te boren zodat je 2 keuzes kunt maken.
Ik maak niet zo veel bandjes meer, maar de dikte van het leer was altijd een punt dat degene voor wie de band was moest proberen in te schatten.
Ik vind het het mooist dat de band bij de lugs de dikte heeft waarbij de ruimte tussen pen en lug net helemaal gevuld is, maar de band nog net wel kan draaien.
Zit ie klem dan krijg je een lelijke kale plek op de band daar waar ie tegen de kast aanschuurt.
Dat dunner maken gebeurd door de pro’s met een schalmmes, een soort bijtel waarmee je een laagje van het leer afsteekt. Maar dat moet je kunnen, de pro’s kunnen met 1 steek de vereiste dikte bereiken. Erg knap, maar niets voor mij.
Ikzelf gebruik een mesje vergelijkbaar met wat al eerder getoond is, een soort van kaasschaaf waarmee je steeds een dun laagje afschilt. Kan je het wat voorzichtiger mee doen, want te dun=band verpest.
Daarnaast gebruik ik een klein schuurkopje op een dremel om het leer dunner te maken, hiermee kun je vrij precies werken.
Als de band gevouwen is en geplakt dat kun je geen laagjes meer afsteken. Wel kun je met een dremel en een boortje dat precies past in het gat waar de lugpen in moet het leer aan de binnenkant wegfrezen. Bij een band die net de strak aan zit win je dan net voldoende.
Hoe dik de band aan de kast moet zijn is moeilijk te meten. Als je een band hebt die op de klok mooi aansluit dan kun je hiervan de dikte bij de lugs opmeten, dat is wat makkelijker dan bij de kast.
Of de lugpen in de klok doen zonder band en met een stapeltje papiertjes ertussen kijken hoeveel er tussen kunnen, en de dikte van het stapeltje met een schuifmaat opmeten. De band moet dan net iets dunner zijn.
Het probleem treedt overigens vooral op bij banden die van stevig leer zijn, zoals tuigleer. En dan heb je het meestal ook over wat grotere klokken met relatief wat meer ruimte.
Sommige banden komen met metalen busjes aan de kant van de lugs. Busje eruit, dan heb je weer wat meer speling.
Kortom mogelijkheden genoeg.
Maar volgens mij doen de meeste bandenmakers niet moeilijk als de band niet past met retourneren.
