Oké, niet dat ik uitkijk naar de dag dat ik wat erf, begrijp me goed, maar ik ben benieuwd of en welk horloge jullie ooit zullen erven.
Ik trap af met de Pontiac Memomatic die mijn wijlen opa van Douwe Egberts Joure kreeg voor trouwe dienst. Ooit krijg ik deze. Met 34 mm “petit” maar o-zo-karaktervol met die bolle champagne dial en gouden kast. Uiteraard een handopwinder.
Deze. Gaat ook nooit meer weg, gekregen van mijn opa die hem altijd gebruikte bij zijn werk in het lab van een textielfabriek in de jaren 40 in Tilburg. (en hij, 97 inmiddels, leeft gelukkig nog)
Van mijn vader wrs een seiko 5 tv, maar dat mag ook nog heeel lang duren!
Jij stelt ook een andere vraag Nog zullen erven is wat anders dan al geërfd. Ik hoop voor velen en ook voor jou dat het nog lang duurt. Het is mijn kostbaarste horloge, maar had hem liever nog steeds niet gehad (al zou hij nu 88 zijn).
Deze twee werden me, na het overlijden van mijn opa, door mijn oma in mijn hand gedrukt. Mijn ouders dragen geen horloge en ze maken de ‘erfenis’ op aan vakanties en elke andere vorm om hun huwelijk te vieren, geef ze eens ongelijk. Dat voorbeeld is de mooiste erfenis, maar op horloge gebied karig dus.
Ik ben zeker blij met die klokjes, de rechter heeft een versleten kroon en ik zie opa daar nog aan draaien om het op te winden. Erg waardevol. Met karig op horloge gebied bedoel ik van mijn ouders kant, ze dragen beiden niet of nauwelijks een horloge. Dat heeft een generatie overgeslagen denk ik.