Enerzijds ja, anderzijds nee.
Zilver en goud is een ontzettend schaars product. Het heeft een zekere noodzaak voor heel veel medische en technische toepassingen. Zonder dit materiaal zullen bepaalde ontwikkelingen of realisaties van (toekomstige) producten niet meer mogelijk zijn, simpelweg omdat er geen alternatief is.
De zilver en goudmijnen raken op. Het zilver en goud begeeft zich zo langzaam aan zover in de mijnen dat het constructief niet meer veilig is om het materiaal eruit te halen of niet meer rendabel is. Recyclen van zilver is een enorm chemisch en duurzaam proces. Niet rendabel.
Enorme schaarste zonder alternatief.
De noodzaak van zilver en goud is vele malen hoger dan de noodzaak aan een Rolex. Koop een mooi ander luxueus horloge. Goed, dan heb je geen Rolex, maar verder heeft het niet zoveel neveneffecten.
Daar waar zilver en Goud een nut dienen waarom de prijs zo hoog is (al wordt zilver kunstmatig bizar laag gehouden, al decennia lang), zijn de enorme bedragen voor een Rolex op niets meer gebaseerd dan slechts een enorme gekte op de markt. Iedereen binnen de horlogerie maakt elkaar gekker en gekker en dat drijft de prijs alleen maar op, gebaseerd op niks enkel dan de ‘madness’.
