Bij mij was het aantal jaren geleden begonnen met een bezoekje aan de Bijenkorf toen ik als Belg zijnde even in Eindhoven was. Het idee was om een duurder horloge aan te schaffen om dit te dragen op chiquere gelegenheden. Ik stond een hele tijd naar een vierkante Rado Integral te kijken, maar gelukkig stapte ik buiten met dit exemplaar.
Het is een quartz, maar de verkoper wist me te vertellen dat een quartz handiger en preciezer is dan een automaat. Dus welke idioot koopt nu een automaat? De Rado is nu het enige quartz-horloge in mijn collectie…
Daarna viel er een luwte en dook de interesse via een vriend op en keek ik op een ander forum welke exemplaren ik interessant vond. Op basis daarvan had ik twee Orients aangeschaft.
Het eerste horloge heb ik inmiddels terug verkocht en het tweede exemplaar draag ik eigenlijk nog best vaak ondanks stevige concurrentie van duurdere exemplaren. Na de Orients ging ik wat hoger het marktsegment in en met ‘hoger het marktsegment in’ bedoel ik overgaan van Orient naar Seiko. De SARB065 kwam erbij en ondertussen had ik een goedkoop Chinees horloge gekocht omdat ik op zoek was naar een dun sporthorloge. Niet veel later kocht ik ook de Portsea van Melbourne Watch Company (een microbrand) omdat ik de wijzerplaat zo ontzettend gaaf vind. De SARB065 en Wwoor zijn ondertussen ook verkocht en de Portsea staat in de aanbieding;
Toen had ik de smaak definitief te pakken en is het helemaal misgegaan. Op een paar maandjes tijd kwam er het volgende bij: Omega Speedmaster Dark Side of the Moon, Seiko SBGA011 (de Snowflake), Seiko SBGR083 (een andere Grand Seiko) en de Rolex Submariner. Op dat moment was de bankrekening wel even aan het kreunen en dat was niet van genot…
Mocht het nog niet duidelijk zijn, ik heb een (uitgesproken) voorkeur voor dressers en de Rolex had ik aangeschaft aangezien ik op zoek was naar een duiker. Stiekem had ik eigenlijk een (lichte) aversie van Rolex door het patserige karakter dat het merk wordt toegedicht, maar een artikel over de geschiedenis van de Submariner deed mijn mening met 180 graden draaien. De Sub vind ik een geweldig horloge, maar was me net iets te gewoontjes en heeft ook een andere (gelukkige?) eigenaar gevonden.
Daarna was diversiteit het toverwoord en ging ik op zoek naar horloges met verschillende complicaties en wat dit het startschot voor mijn vintage-periode waarin er op korte tijd een King Seiko 4502-7010 (met 36000 vibraties per uur), Bulova Accutron 214 Spaceview (met stemvorktechnologie) en een Omega Seamaster (Day Date) werden toegevoegd aan de collectie.
Tussen de vintage-gekte door had ik ook een Deep Blue Protac 1000 aangeschaft ter aanvulling van een beater en als goedkoop surrogaat voor de Sub. De Deep Blue heb ik een tweetal maanden geleden van de hand gedaan en ook de drie vintage horloges mogen wat mij betreft een andere eigenaar zoeken aangezien ik mijn collectie wil reduceren. De King Seiko en Accutron ben ik actief mee bezig om mee die te verkopen (één is work in progress) en de Seamaster verkeert nu in het vagevuur. Ik heb het nog niet de markt op gegooid, maar ik heb er geen emotionele band mee om het horloge te houden.
Toen viel er een relatief kalme periode voor mij waar ik eigenlijk niet zo vaak met horloge bezig was tot plots een opportuniteit op dook in de vorm van de Seiko SDGM001. De SARB065 had ik namelijk verkocht, maar de SDGM001 was altijd een horloge dat op mijn verlanglijstje bleef prijken en over de aanschaf moest ik niet lang nadenken.
Ik was al een tijdje op zoek naar een “bijzonder” horloge en het was een proces van een aantal maanden om de juite grail watch te identifceren. Uiteindelijk is het deze geworden:
Vroeger dacht ik dat veertig mm voor mij de sweet spot was qua diameter van de wijzerplaat, maar door het dragen van vintage stukken ben ik steeds meer en meer kleinere formaten gaan waarderen. Als er een belangrijke evolutie is qua smaak denk ik dat het vooral deze is. Qua type horloges blijft mijn smaak nog steeds gericht op dress watches.
Mijn volgende aankoop wordt wellicht de Tudor Black Bay Fifty-Eight aangezien ik nu duikerloos door het leven ga en dat leed wil ik toch niet te lang doorstaan. De BB58 spreekt me aan door z’n vintage look, maar zeker ook door zijn kleinere formaat.
TLDR: mijn smaak is eigenlijk nauwelijks gewijzigd
Ik heb nu zelf de horloges waar ik toen jaloers op was dat anderen die hadden. 
Door wat excentriekere horloges te kopen heb je veel minder overlap en een veel diversere collectie.
Ik vind op het moment een wat grotere en diverse collectie juist leuk.
