Ik ben tot de conclusie gekomen dat fysiek contact met mijn vriendin met haar Pandora-armbanden en ringen met steentjes de grootste oorzaak is van de beschadigingen op mijn horloges.
Wabi sabi is onvermijdelijk.
Wie dat accepteert heeft een makkelijker leven.
3 likes
Tja heb ze ook liever niet, koop daarom ook 2e hands ook auto, motor e.d.
Dan zitten de eerste krasjes er al op en de eerste afschrijving eraf
6 likes
Klopt.
Klopt ook. Maar het tempo waarin het optreedt verschilt misschien wel een faktor 4 a 5 tussen iemand die voorzichtig is (lees: met een beetje beleid met zijn spullen omgaat) en iemand die zich gedraagt (of eerder raust) of hij geen horloge omheeft.
De youtuber met die afgeragde Submariner van 6 jaar oud die ik net postte, en die met zijn horloge omgaat alsof het een sleutelbos is, heeft wabi sabi aangericht waar een ander zo 30 jaar over doet. Of nog langer.
Het zit in de mens. Ik heb mijn speelgoedauto’tjes nog uit mijn kindertijd. Ik speelde er fanatisch mee, dagelijks. Die van mijn vriendjes zagen er zo uit:
Die van mij meer zo:
Ze gingen 'savonds in zo’n horlogekoffertje (die is ook nog in betere staat dan deze):
5 likes
Daar hebben ze in Duitsland wat op gevonden. Bestaat zelfs een heel topic over:
Maar het hoort er helaas bij. Karakter, verpaupering, eerste wereldproblemen(!!!)… Noem het hoe je wilt, het verandert niks aan de onvermijdelijkheid.
1 like
Joh… dus de conclusie is: hoe voorzichtiger je bent hoe mooier het blijft. Klinkt als een nieuw wetenschappelijk onderzoek…
1 like
Ja, maar te voorzichtig is ook niet altijd goed. Toen ik een motor met duur plastic had, merkte ik dat ik toch minder onbevangen reed, omdat ik me ervan bewust was dat onderuit gaan (zelfs met lage snelheid) meteen een duur grapje zou worden. Uiteindelijk reed ik daardoor minder ontspannen dan op de motoren daarvoor, waarbij krassen gewoon “karakter” betekenden 
Tja, ik heb het vaker gezegd en ik blijf erbij: dat vind ik het voordeel van jong gebruikt kopen. Niet alleen is de kop er dan af, maar ook zit het eerste krasje erop.
Het is niet zo dat ik dat mooi of charmant vind, maar zoals hierboven gezegd, is het tóch (nagenoeg) onvermijdelijk. En als er bij aanschaf al iets kleins op zit, dan kan ik 'm tenminste min of meer normaal gaan dragen zonder me er ‘zorgen’ over te maken.
Binnen grenzen natuurlijk: ik heb het over bandenwissel / diskdive spoortjes of een kleine imperfectie op een lug of zijkant of zo. Bij diepe krassen, deuken in de bezel of schade aan de wijzerplaat o.i.d. ga ik niet tot aanschaf over.
1 like
Krassen zijn krassen, karakter is onzin. De eerste kras op de kast is het ergst, daarna boeit het mij niet zo meer. Stalen band zit bij mij binnen een paar week vol haarlijnen, dus daar ga ik mij sowieso niet druk om maken. Kras op het glas vind ik wel erg, maar gelukkig bestaat er saffierglas.
@SE-FC-RO Na een paar weken krasjes op een nieuwe Rolex
Heel herkenbaar en het stoorde mij ook. Was recent nog bij de AD op het Rokin en besprak daar dezelfde ervaring die jij hebt. Het is ook daar een bekend ‘probleem’ en in het begin stoort het je behoorlijk. Het zijn niet de goedkoopste horloges en je wilt de mint conditie vasthouden. Dat lukt niet, hoe voorzichtig je ook doet. De keuzes zijn, niet dragen, accepteren of voor een jubileeband gaan. Over de laatste (kostbare) optie vind je voldoende topics op het forum.
Accepteren is denk ik uiteindelijk de meest gangbare weg.
Heel herkenbaar. Decennia geleden (jeetje, wat voel ik me ineens oud 
) op mn smp300 een minuscuul, maar wel wat dieper krasje dan een haarlijn krasje op een schakel door een tik tegen het tafeltje in de trein.
Dat deed zoveel zeer dat ik de schakel of zelfs band wilde vervangen. De juwelier zei met iets andere woorden dat ik gek was en het maar moest aanzien. Destijds knorrig en mokkend vertrokken.
Maar ze hebben ergens wel gelijk. Heel toevallig eergisteren voor het eerst de metalen band op mn Spectre gedragen.
Na ongeveer 2 jaar op de NATO wilde ik eens de metalen band proberen.
Dat ging makkelijker gezegd dan gedaan. Ik ben bekend met de buisjes en pinnen van Omega, maar dit was mn eerste band met hun schroefjes. En ik kreeg em er met geen mogelijkheid los. 1 schroefje zelfs licht beschadigd.
Dus de dag erna mee naar Schaap en Citroen. Ik werd er vriendelijk geholpen door een jongeman. Hij legde ook behulpzaam uit hoe je voorzichtig de loctite zacht kunt krijgen en de schroefje los komen.
Heel gezellig even met hem gehad over een favoriet van hem (Seiko Lord Marvel) en de nieuwe SMP300 op rubber kunnen bekijken. Erg slim hoe de keeper op zn plek gehouden wordt.
Enfin, heel verhaal. Maar na 2 jaar eindelijk de metalen band kunnen proberen. Hij valt door zn rechte hoeken imho minder vloeiend om de pols als bij de SMP300 en PO, maar na wat te zijn aangekomen 
heeft ie minder overhang gevoel als eerst.
En 3x raden, gisteren spotte ik al de haarlijn krasjes op de sluiting. Toen dacht ik er al een heel stuk rustiger zo van Het was er op wachten, en hebben we dat nu gehad.
Vanochtend ook een paar haarlijntjes op de band gevonden.
En wat ik ook geregeld op het forum hoor klopt ook: het 2e krasje doet al heel wat minder zeer…
Ik breng alleen even wat reliëf aan in de eendimensionale visie van @Fate_Amenable_To_Change die stelt
{wabi sabi is onvermijdelijk, accepteren maar}.
Ik zet daar tegenover, of eigenlijk naast. Of eigenlijk een cross over tussen tegenover en naast:
{Je kunt het wabi sabi sterk (!) vertragen, zonder in te leveren op gebruiksgenot (!), mits je er de innerlijke constitutie voor hebt. }
Geen nieuw wetenschappelijk onderzoek maar gewoon deductie. 
Zo ik ben op dreef. Als één persoon het volgt ben ik al tevreden.
3 likes
Toch kan het wat cool’s hebben. Het ligt aan het horloge, aan de mate waarin.
Dit is dan weer een beetje té:
De staat van het glas en die Nato helpen ook niet echt.
Verder ben ik zelf bv bij dressy horloges veel minder vergevingsgezind.
Die Rolexen waarbij geadverteerd wordt met ghost bezel, nee dat is gewoon slijtage. Niks unieks of karaktervol.
Maar je vind dan ook die Eterna diver “te ver heen om leuk te vinden”?
Die gaat nog wel, maar voor patina zou geen meerwaarde betaald moeten worden wanneer het om de vintage handel gaat…
Ik vind die verschillen ook extreem. Maar het is vraag en aanbod hè. Net als met (echte) NOS. 
Ik denk dat dat nogal persoonlijk is. Ook mijn speelgoed was nooit kapot, maar wel doorleefder dan het jouwe. Dus wat betreft die gast met z’n Submariner…
Chapeau. Het is een tool-horloge wat gebouwd is als een tank en wat Rolex aanprijst als de eindbaas der duikers, dus ik ben blij iemand te zien die er gewoon mee doet wat er op de doos staat.