Ik ben wel benieuwd naar dat horloge eigenlijk, ga je een mooi NA topic schrijven?
Vraagje: maakt het voor een handwinder uit of je eerst het horloge opwindt en daarna de tijd goed zet, of dat je eerst de tijd goed zet en daarna het horloge opwindt?
Bonus vraag: kan het kwaad om een automatisch horloge ‘achteruit’ goed te zetten (in plaats van de wijzers met de klok mee te draaien)?
Alle beweging veroorzaakt slijtage, iedere beweging is tot op zekere hoogte ‘slecht’. Maar afgezien van die theoretische overweging durf ik het volgende te beweren.
Wat betreft de volgorde van opwinden en op tijd zetten: dat maakt volgens mij helemaal niets uit. Waar ik dat op baseer? Geen idee. Vooral op het feit dat horloges ook gewoon gebruiksvoorwerpen waren en zijn, die tot op zekere hoogte ‘hufterproof’ moesten en moeten zijn, en ik er technisch geen probleem in zie. Dus ik wacht de verbeteringen af van de mensen die wél echt weten hoe het zit. Ik houd me er bij mijn horloges in ieder geval niet actief mee bezig en tot nu toe heeft dat me nog geen uurwerk gekost.
Wat betreft het achteruit op tijd zetten: ik heb van mijn vader geleerd dat dat niet kan, maar nu ik weet van horloges met een semisnelverzet voor de datum dat juist is gebaseerd op het steeds opnieuw een paar uur terugdraaien, durf ik wel te zeggen dat het geen probleem is. Maar als ik moet kiezen tussen acht uur vooruit of vier uur achteruit, kies ik toch voor vooruit.
Behalve bij mijn Seikomatic, maar die heeft dan ook echt een akelig klein kroontje.
Het enige ‘onverwachte’ aandachtspunt is volgens mij dat je de dag en datum niet moet verzetten als het normale verzet actief is. Dat weet bijna iedereen wel, en jij waarschijnlijk ook, maar het kan nooit kwaad het weer eens te herhalen.
In het geval van een non-hacking-mechanisme vermoed ik toch dat het net iets beter is om eerst de tijd goed te zetten en dan pas op te winden, want bij non-hacking blijft het uurwerk gewoon lopen wanneer je de tijd verzet. Ik neem aan dat dat vooral niet lekker is wanneer je de tijd achteruit zet. Maar dat is meer een gevoelskwestie in mijn geval dan dat ik het ergens op berust.
Domme vraag, waarschijnlijk al vaak beantwoord, maar door domme ik niet gevonden:” waarom die IIII als Romeinse IV op de wijzerplaat!??”
Bij Rolex, veel te vaak hier, maar ook bij:
Daar heb ik iets over gelezen, ooit. Dat heet dacht ik een Californische wijzerplaat, maar het is nog vroeg en ik heb maar twee koffie op…
=edit=
Puur esthetisch volgens mij
Californisch is de helft Arabisch en de helft Romeins. Vreselijk design wat mij betreft
Heet de ‘watchmakers four’ is de wijzerplaat meer symmetrisch.
Hier staat het beter uitgelegd dan dat ik dat kan.
Waarschijnlijk ook een domme vraag. Als je een stalen band hebt met enkele vouwsluiting dan zit het logo vaak aan de zijkant van de vouwsluiting. Wanneer zit de band dan goed:
A) het merk zit recht op binnenkant pols en vouwsluiting loopt dus wat na de zijkant
B) vouwsluiting zit op midden pols en merkje bij de sluiting zit niet recht op de pols.
Hoop dat mijn omschrijving helder is. Ben benieuwd naar jullie reacties.
Wat het comfortabele zit. Ik ga een sluiting niet dusdanig verplaatsen dat het merk in het midden zit wanneer dit een oncomfortabel horloge oplevert.
Daarnaast draag ik mijn horloges vrij los en zal het meestal nooit echt recht zitten
Ik zit helemaal in kamp Sjoerd. Ik heb me nog nooit druk gemaakt over het merkje. Ik probeer zelf de vouwsluiting op het vlakste gedeelte van de onderkant van mijn pols te krijgen, dan blijft het horloge zelf het lekkerst op de bovenkant liggen. In de praktijk betekent dit eigenlijk altijd dat ik aan de 6-kant geen enkele ‘losse’ schakel heb, en aan de 12-kant wel een paar.
Ik heb wel erg ronde polsen volgens mij (kom maar door met die corpulentiegrappen), met een bescheiden omtrek van 17,5 centimeter. Ik heb wel gemiddelde handen, dus banden met een kleinere vouwsluiting krijg ik maar met moeite over mijn hand heen, daarbij schiet soms mijn duim uit de kom.
Sprezzatura.
Je zegt de vouwsluiting op vlakste deel van de pols. Maar de vouwsluiting loopt toch vaak iets rond, waardoor ik het idee kreeg ‘hoort het merkje dan niet recht onder de pols, zodat de vouwsluiting rond wegloopt naar de zijkant van de pols’?
Ik kan me goed voorstellen dat de ronding van de sluiting bij anderen meer overeenkomt met een ronder gedeelte van de pols, daarom geef ik erbij aan dat ik erg ronde polsen heb. Bij mij is het vlakste gedeelte van de pols net zo rond als de vouwsluitingen van mijn horloges. Aangezien ik al sinds mijn eerste horloge op staal alle verwijderbare schakels heb ‘moeten’ overzetten naar de 12-kant (en dat alsnog soms te weinig blijkt), ga ik ervan uit dat dat inderdaad vrij ongebruikelijk is, en dat men met het ontwerp inderdaad heeft beoogd dat de vouwsluiting rond wegloopt naar de zijkant. Het zou mijns inziens namelijk logisch zijn dat aan beide kanten extra schakels zitten, zodat een band aan beide kanten evenredig kan worden ingekort.
Ik zou in ieder geval het draagcomfort als leidende factor nemen. Er is zelfs een aantal forumleden dat de vouwsluiting andersom heeft gemonteerd om hun subjectieve draagcomfort te verhogen.
ik heb hetzelfde inderdaad, schakels van de 6 kant naar de 12 kant verplaatst zodat het aan de onderkant van mijn pols prettig zit en het horloge ook nog bovenop mijn pols ligt.
Mijn nato’s draag ik ook niet zoals het “hoort”; ik knip het overbodige stuk eraf en de gesp en de twee overgebleven keepers zitten dan alledrie aan de onderkant van mijn pols.
Er zijn ook mensen die de vouwsluiting gewoon wat meer buigen, zodat zij beter met de contour van de pols meeloopt. In dat geval kan de merknaam gewoon in het middel van de pols blijven. Ik doe dat in ieder geval niet.
Domme (lange) vraag:
Als mijn horloge met hackingfunctionaliteit geheel is opgewonden en ik wil hem wegleggen voor langer dan de gangreserve toelaat, is het dan beter om de horloge op de hackingstand op te bergen (d.i. hij stopt met lopen) of hem gewoon wegleggen met als resultaat dat hij stop met lopen?
Het eerste geval is wel handig, want wanneer ik de horloge weer wil dragen, is hij direct op volle gangreserve. Maar ik vermoed het laatste geval beter is, aangezien dan de balansveer helemaal kan ontspannen, waardoor hij zijn originele vorm zoveel mogelijk blijft behouden.
Volgens mij kan het helemaal geen kwaad om de hack-stand te gebruiken want de horlogeveer en balansveer zijn erop gemaakt om te vervormen en daar geen “hinder” van te ondervinden.
(Vergelijk het met het continu gevuld zijn van patroonhouders, die doen het ook nog steeds na een eeuw of of zo).
Het enige dat mij ervan zou weerhouden is dat er makkelijker stof in het horloge kan komen met de uitgetrokken kroon.
Ik vind dit eigenlijk wel slim bedacht.
Alleen als je weet hoe een automatisch uurwerk in elkaar zit en hoe alle onderdelen functioneren zou je kunnen onderbouwen waarom je dit wel of juist niet moet doen.
Zelf heb ik geen idee maar ik gok er op dat het ergens niet goed is.
Advies is juist om je patroon houders soms te legen om de veer een kans te geven in zn natuurlijke staat terug te keren. Is en blijft metaal. En de kans op een aanvoer storing wordt groter naar mate de houder tot de Max gevuld blijft.