Van Grand Seiko liefhebbers wordt meestal gezegd dat ze stille genieters zijn, zeker vergeleken met Rolex dragers.
Stiller genieters genieten, zonder dat de buitenwereld perse besef heeft van de kostbaarheid of kwaliteit van het horloge, van hun unieke horloge!
Je zal dan ook weleens kunnen horen: “Goh leuk sei-koo-tje. mijn man heeft ook een Seiko.”
Terwijl jij in je vuistje lacht met de voorkennis van het horloge, terwijl jij in stilte denkt aan hoogwaardige uurwerken en Zaratsu polijstwerk!
In antwoord op je vraag, refererend aan jouw eigen “ik lach in mijn vuistje” uitleg. Ik ben zelf niet zo bezig met wat anderen ervan vinden en als de opmerking is “goh, mijn man heeft er ook ze een [en het blijkt een Invicta]” vind ik dat helemaal prima. Ieder zijn ding. Ik geniet van elk horloge wat ik koop, anders koop ik ze niet.
Met name dit ️ een collega van me kan helemaal gepassioneerd vertellen over flipperkasten een ander over zijn getunede Volvo, weer een ander over vissen… Dan kijken ze mij raar aan als ik een geromantiseerd verhaal af begin te steken over een uurwerkje
Ik heb de knoop doorgehakt en een vintage 6146-8000 cross-hair dial gekocht!
De filosofie en het daaruit voortvloeiende design en het afwerkingsniveau spreken me erg aan!
En inderdaad liever under the radar dan in your face!
Alhoewel er natuurlijk ook Rolex modellen zijn die dat zeker hebben.
Nee dat is het hem nou juist! Ik ook niet. Maar als je een rolex om hebt gooi je direct hoge ogen, gewild of niet… En met een bv een grand seiko ga je niet voor herkenbaarheid maar vooral de liefhebberij!