Wie me dit 2 weken geleden had voorspeld, had ik voor gek uitgemaakt. 
Op 3 dagen tijd heb ik (in mijn ogen) 2 toppers binnengehaald, die ik momenteel in hun respectievelijke categorie als het nec plus ultra beschouw. Ze staan dus allebei veruit op de hoogste trede van mijn huidige verzameling.
Is dit de start van mijn end-game? Ik zou niet weten hoe ik dit nog kan verbeteren. Nog een paar top dressers erbij (riep iemand GS?), en we zijn klaar. Toch?
Ze behoren misschien niet echt tot verschillende categorieën, aangezien de zwarte duiker kan aanzien worden als de klassieker onder de klassieke duikers. Maar de ene duiker is de andere niet, zilver is geen titanium, een roos is geen schild en het ene zwart is niet zo zwart als het andere.
Dus 2 verschillende horloges in hun beleving, en allebei kunnen ze gewoon als zwarte duiker beschouwd worden.
Ziehier dus mijn 2 nieuwste aanwinsten:
De eerste is de Tudor Black Bay 58 925, 92.5% zilver
Deze krijgt de schoonheidsprijs. Het is een meer vrouwelijke variant van de stoere zwarte duiker, met een case die zilver schittert, fijne ronde markers die netjes afgelijnd blinken, en zwart dat geen zwart is: volgens Tudor is het een taupe dial, maar hij varieert van lichtgrijs naar bijna zwart al naargelang de lichtinval.
Schoon! (zegt men hier in Vlaanderen 
)
En gisteren ben ik dan op de toepasselijke tonen van ‘Duo des fleurs’ deze gaan ophalen.
De tweede is de Tudor Pelagos 39, 100% titanium
Deze krijgt de stoerheidsprijs. Het is de mannelijke variant van de stoere zwarte duiker, met een geborstelde titanium case en keramische bezel, geen blinkende markers maar pure vierkante blokken lume.
Deze zou ik potig[*] noemen! 
Hier mijn Tudors netjes bij mekaar: 
[*] Baas boven baas: qua potige horloges is de P01 heer en meester. Die is gelijk teruggegaan naar zijn oorspronkelijke meester. 
gefeliciteerd!
