Ik las afgelopen week hier op het forum over @Dao’s voornemen horloges te gaan passen in Amsterdam. Nou had ik dat zelf vorig jaar al eens gedaan. Naar aanleiding daarvan heb ik toen uiteindelijk een Seiko Marinemaster sbdx017 gekocht. Deze draag ik nog steeds met veel plezier.
Wél denk ik al een tijdje dat er nog wel een wat minder “vet” horloge bij mag. Zoiets als een Rolex Datejust, liefs met zilveren plaat, bijvoorbeeld voor naar het werk. Ik ben al een jaar plaatjes aan het kijken en mensen in het Rolex-topic worden vast wel eens moe van mijn DJ-vragen. Ik heb gelukkig geen haast, maar kom dan ook geen steek verder. Wil ik vintage of nieuw? Fluted of smooth? Of misschien toch liever een Oysterquartz, hoewel ik een jubilee toch ook wel een must vind?
Het mag duidelijk zijn; het werd weer eens tijd voor een rondje horloges passen in Amsterdam. Dat hielp vorig jaar namelijk ook enorm.
Hier mijn fotoverslag, voor als je wil weten waar en wat ik vandaag tussen 14 uur en 16:30 uur zoal gepast heb:
De Bijenkorf
Eerst de Bijenkorf in. Mijn eerste automatische horloge dat ik ooit kocht was een Hamilton, dus even kijken wat ze hadden. Deze vond ik op de foto mooi, maar in het echt te groot. Vooral de lugs waren me te lang:
Het meisje bij de balie liet me rustig passen en een foto maken, maar was verder niet geïnteresseerd. Ze kon me wel de weg wijzen naar de pop up store in de Bijenkorf van Xupes.
Xupes
Bij Xupes werd ik aangesproken door een aardige jongen. Hij sprak alleen Engels, maar vertelde meteen trots over het grote aantal Daytona’s dat ze daar hebben. Ik heb een Rolex Datejust 16234 gepast. Ik vind hem op Oyster niet zo mooi, en ook de plaat lijkt me niet te kloppen voor een 16234 uit 1997. De wijzers leken ook nieuwer. Kwam wel met box en papers, maar daar was de prijs ook wel naar.
Ik mocht gelukkig weer foto’s maken (dat is me eigenlijk nooit geweigerd). De verkoper bood zelfs aan nog even een foto van wat meer afstand te nemen; dat geeft toch een ander beeld:
Gassan, Dam
Door naar Gassan op de Dam. Ik was er voor het eerst. Mooie grote winkel. Beetje stijf personeel, maar uiteindelijk heel geduldig en toch wel aardig. Ik heb hier een Rolex Datejust 126200 op jubilee met zilveren plaat gepast. Geen fluted, en (misschien daarom) “klopt” het horloge wel. Gewoon, mooi, perfect. Maar ik miste iets van een klik.
Oris Boutique
Toen een tussenstop in de Oris Boutique gemaakt. Ik had geen speciaal model op het oog. Ik liep naar binnen en was eigenlijk van plan om binnen 30 seconden weer weg te lopen. De oudere verkoper (aardige man, nam de tijd) wilde me voor ik weg ging toch nog wat mooie nieuwe modellen laten zien. Dit vond ik de mooiste, een limited edition duiker, met mooie bronzen bezel, aparte plaat en geweldig plexi-achtig saffier. Mooi design, heel stijlvol, gedurfd kleurtje:
Maar, eerlijk is eerlijk, die zou naast mijn Seiko Marinemaster nauwelijks draagtijd krijgen.
Seiko Boutique
Toen door naar de Seiko Boutique. Tegen beter weter in toch eens een Grand Seiko geprobeerd. Misschien zit een Rolex al teveel in mijn hoofd, zodat ik GS geen echte kans geef. Hoe dan ook, het horloge deed me niet zoveel. De verkoper werd er ook niet warm of koud van en noemde het - enigszins denigrerend, zo leek het - het basismodel.
Ik vroeg of ik ook nog even de opvolger van mijn Marinemaster SBDX017 mocht passen, de SLA021. Dat mocht. Hij is net een slag dikker en groter dan mijn eigen MM300. En misschien daarom ook wel echt geweldig gaaf en bruut. Ik mis alleen de lumepip, verder echt perfect. Maar ja, daar ga ik mijn SBDX017 niet voor wegdoen natuurlijk.
Amsterdam Vintage Watches
Toen door naar Amsterdam Vintage Watches. Het was redelijk druk in het kleine winkeltje. Ik hoorde de verkopers nog met klanten praten over de Daytona JPS die de week ervoor verkocht was voor iets van 9 ton. Ik moest even 5 minuten wachten, maar mocht toen een aantal modellen uit de vitrine proberen. Ik trok de stoute schoenen aan en pakte mijn kans om naast de beoogde DJ’s ook eens een Day-Date te proberen.
Eerst een DJ 16013; ik had van te voren meer kermishorloge verwacht bij zo’n two tone model, maar dat viel mee. Toch werd ik er niet extreem hebberig van:
Toen een two tone 1601 met leaf hands. “Net binnen”, zei de verkoper, “je bent de eerste die hem om mag doen”. Ze weten het goed te hypen. Aardige mensen, wel een beetje gehaast, maar het was zaterdagmiddag en redelijk druk, dus ik neem het ze niet kwalijk.
Toen een 1601 met witgouden bezel. Maakte niet zoveel indruk. Maar dat kwam misschien ook door wat er op het treedje nog klaar lag om te passen (de Day Date!).
Ja, de Day Date was andere koek. Het is een rose-gouden exemplaar; een 1803, geloof ik (van Day Dates weet ik niet zoveel). Rose-goud is echt supermooi. Helemaal niet vrouwelijk; gewoon een slag warmer dan geelgoud.
De plaat was sunburst grijs/zilver-achtig en past perfect bij het rosegoud. Het reflecteerde heel mooi op het licht. Je ziet hier ook perfect de meerwaarde van een pie-pan plaat: zie hoe het licht mooi op de welving van de zijkanten van de wijzerplaat reflecteert. Er gebeurt echt van alles in het licht.
Ook in het buitenlicht (bij het raam) blijft de plaat fantastisch:
Er zit een extreem hoog plexi-glaasje op. Hoger dan op een Datejust. Geen idee of dat zo hoort, maar ik vond het mooi. Het horloge kost te veel geld om zo spontaan in te laten pakken. Ik heb ook te weinig kennis (voorbereiding) van Day Dates om de staat goed te kunnen beoordelen. Daarnaast twijfel ik of ik (hoe mooi het ding ook is) met zo’n kapitaal en kwetsbaar horloge rond wil lopen. Maar mooi is ie:
Amsterdam Watch Co
Goed, genoeg om over na te denken. Door naar Amsterdam Watch Company. Drukke en mooie winkel, waarin ik welkom werd geheten door een vrolijke dame die me eerst rustig rond liet neuzen. Veel keus, maar helaas geen Oysterquartz en, net als bij AVW, geen 5 digit DJ’s met zilveren plaat, alleen 4 digit. Na de ervaring met de Day Date bij AVW was mijn interesse naar de DJ ook wat afgenomen, dus heb gevraagd om ook hier eens een Day Date te passen. Eerst een oude met leren band; die had wel wat weg van het exemplaar bij AVW, óók heel mooi, maar het bandje hielp niet:
Daarna een nieuwe Day Date, vooral om eens te kijken wat een gouden band zou doen. Leuk hoor, maar nee.
De aardige verkoopster raadde me aan vooral nog eens terug te komen. Ga ik zeker doen, leuke winkel.
Spiegelgracht Juweliers
Tot slot nog een stuk gewandeld naar Spiegelgracht Juweliers. Aardige verkoper, leuke horloges, maar wel iets minder aanbod dan bij AWCo. Wel vergelijkbaar met AVW, maar iets minder gelikt. Het bezoek werd ontsierd door vier intimiderende kerels waarvan er 1 problemen had met zijn daar gekochte horloge en 3 vrienden had meegenomen om verhaal te halen.
Eindelijk kon ik een Oysterquartz proberen! Maar helaas, het exemplaar was compleet kapotgepolijst. Ook de wijzerplaat was beschadigd, wat natuurlijk als een “bijzonder stardust-effect” werd gebracht.
De Datejust (1601) was toch wel weer mooi, maar lang niet zo bijzonder als een Day Date:
Tsja, en wat nu? Even laten bezinken, en dan zien we wel weer.