In navolging op dit topic, waarin ik zo fijn ben geholpen, is andermaal (tegen beter weten in) mijn hulp ingeschakeld…
Ditmaal betreft het mijn moeder.
Op mijn aanraden heeft ze alweer een tijd geleden een Mondaine aangeschaft.
Ik vond het zo’n aardig klokje dat ik er zelf ook nog even eentje heb gehad.
Echter, het ding heeft er de brui aan gegeven.
Toen ik hem open schroefde om eens een kijkje te nemen was ik op z’n zachtst gezegd niet onder de indruk van wat ik aantrof.
Een wel héél eenvoudig uurwerkje met plastic spacer, bepaald niet wat ik had verwacht.
(Sorry, vergeten wat fotootjes te schieten…)
Een nieuw batterijtje bood geen uitkomst, dus weg ermee.
Verpatst via Marktplaats aan een koper die de gok wel wilde wagen, en me later berichtte dat hij hem ook niet aan de praat heeft gekregen.
Dus… Op zoek naar wat anders.
Handig te vertellen is dat mijn moeder 68 lentes telt, en door enkele herseninfarcten een slecht besef heeft van data en tijden.
Daarom is een dag- en datumaanduiding essentieel.
Vanzelfsprekend stelde ik een ‘73-er witgouden Rolex Day-Date met charmant gepatineerde crèmewitte piepan-dial en donkerbruine suède band met originele gesp voor, waar -zo voegde ik eraan toe- ik alvast een sticker met mijn naam op de onderkant zou plakken.
Maar helaas trapte ze daar niet in.
Maar wat dan wél?
Qua maat hebben we al het een en ander gepast.
Mijn vriendins 36mm Seamaster is echt te klein. Mijn 41mm Seamaster past haar een stuk beter, maar groter moet het niet worden.
Eigenlijk was die Mondaine qua maat perfect, die was eveneens 41mm maar oogde natuurlijk ‘anders’ door het ontbreken van een draaibare bezel.
Hij moet echt ultra-duidelijk afleesbaar zijn, maar streepjes volstaan. Het mógen echter wel cijfers zijn.
Als gezegd, een dagaanduiding is belangrijk.
Ze is wars van kitsch, dus zeker geen goudkleur.
Anderzijds, een kunststof Swatch of G-Shock kan haar ook niet bekoren.
Quartz geniet de voorkeur.
Band: Metaal (Ze klaagde al vanaf het begin over die lederen Mondaine-band…)
Budget: Een paar honderd ballen.
Of tóch weer zo’nzelfde Mondaine? De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik er door de jaren heen zeker 10 heb gehad, en dit is de eerste die stuk is gegaan…
De laatste keer dat ze mijn hulp vroeg is overigens alweer even geleden.
Ik vergezelde haar naar een autodealer waar ze een leuke Renault Twingo had gezien.
Toen ze vervolgens het pand verliet met een opgevoerde en extreem verlaagde Mini Cooper S, die ze na een week weer verkocht omdat ze er domweg niet in of uit kon stappen, is haar door de rest van de familie verboden om mij ooit nog te betrekken bij toekomstige aankoopplannen…
Kortom, laat ik op safe spelen en andermaal mijn HF-horlogevrinden om advies vragen!
Als inmiddels gebruikelijk weer een virtueel kusje op het voorhoofd van de HF-er met de gouden tip!
Doei!