Kamp 2 met voor elk horloge de uiteindelijke uitloop naar kamp 3 met de aantekening dat,nu ik zachtjesaan meer horloges krijg,ik ze steeds langer in kamp 2 probeer te houden.
En als je een paar horloges in kamp 1hebt,is dat natuurlijk ook wel makkelijker om de nieuwere wat langer in kamp 2 te houden.
Kamp 1
In kamp 2. Een horloge is voor mij een sieraad en ik behandel mijn collectie ook zo. Als onderhoudstechnicus draag ik altijd een “beater watch” op de werkvloer, een klokje van een 15 eurie. Bij het einde van de werktijd gaat het klokje in mijn locker en wordt het vervangen door een uurwerk uit de collectie.
Ik begin altijd in kamp 2 en koop mijn horloges - ook de tweedehansies - graag ‘als nieuw’. De eerste kras maak ik graag zelf, hoewel “graag” … ik ben na aankoop gewoon voorzichtig en zoek de krassen niet op. Ik plak bijv. de lugs altijd even af als ik een bandje wissel. Jaja, ik weet het: Nerdy! Maar ja, waarom eigenlijk niet? Voorkomen is beter dan genezen.
Draagsporen, tja wat zijn draagsporen? Die zijn voor mij persoonlijk anders dan voor een tegelzetter denk ik. Van het dragen worden mijn horloges meestal niet lelijker. Dat enkele ‘haarlijntje’ op de band op sluiting, zonde maar dat hoort erbij. Krassen op de kast, zou ik ziek van zijn. Moet er wel bij zeggen dat ik meestal jong gebruikte horloges draag, bij ouwetjes vind ik het nog net een ander verhaal. Daar mag je best zien dat er geleefd is, vind ik.
Niet, want ik heb er nooit een kras opgehad. Nou, ûh… één keer op een 16600 en die heb ik dan ook meteen verkocht om vervolgens gelijk een splinternieuwe op te halen bij Martens. In ‘mijn tijd’ lagen ze nog gewoon op voorraad.
Over het algemeen baby ik mijn horloges wel, maar soms kan het niet anders… Bijvoorbeeld als ik het kleine balletje van Jeux de boule kwijt ben dan smijt ik gewoon mijn horloge. Het is en blijft een gebruiksvoorwerp.
Waarom gebruik jij echt nooit je eigen foto’s? Is toch veel leuker! Ik twijfel niet aan wat je hebt hoor, … vind die winkelfoto’s alleen altijd zo saai en ‘hetzelfde’.
Een kras voel je met je nagel. Haarlijntjes, je weet wel die je onder normale omstandigheden niet ziet, zijn idd. niet te voorkomen. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik de zijkanten van de kasten meestal wel aardig ‘schoon’ had hoor, bij normaal dagelijks gebruik.
Ik heb gekozen voor kamp 2 omdat ik daar het dichtst tegenaan zit, maar ik draag m’n horloges wel gewoon en van een krasje op een gesp ben ik ook niet meteen van slag.
Wel gaan nette horloges gelijk af als ik ga klussen en worden dan vervangen door een klushorloge.
Ik heb veel vintage horloges waar natuurlijk al de nodige krassen op zitten. Zolang ik ze niet zelf gemaakt heb maak ik me er niet zo druk om, maar ook daar ben ik dan toch weer zuinig op, want van een nieuwe kras op een vintage horloge baal ik alsnog weer.
Was vroeger overigens wel minder. Heb jarenlang dagelijks een Titanium Prisma gedragen en op een gegeven moment had dat ding zoveel krassen dat ik me er niet echt meer druk over maakte.
Voel je vooral niet verplicht. Ik vind eigen beetje frivole spontane (pols)foto’s altijd leuker dan (winkel)foto’s op zo’n standaardje … smaakdingetje denk ik.
Ik heb niks te willen.
Zegt mijn vader ook altijd.