Hierbij een paar foto’s van het erfstukje van mijn vader, een 14 karaats “Memphis” Automaat met 25 juwelen. Loopt niet bijzonder goed meer, zal wel een beurtje nodig hebben. Er is ook nog een (‘mace’ heet dat dacht ik?) gouden/goudkleurig bandje wat erbij hoort, maar het zit nu aan een lederen band. Ik heb niet veel herinneringen aan dit horloge, d.w.z. ik heb niet veel in beeld dat hij het droeg, maar volgens moet dat wel, ik heb geen andere horloges van hem in m’n bezit, Òf ze zijn (zoals zoveel andere stukken van mijn ouders) bij mijn inmiddels ook al overleden zuster en dan wat horloges betreft bij haar oudste zoon terechtgekomen. Op het moment dat zij overleden (beiden binnen 2 dagen achter elkaar) was ik namelijk niet in Nederland, maar bij mijn verloofde in de VS. Nu zo’n 20 jaar geleden. Toen ik terugkwam voor de begrafenis, was het (huur)huis al vrijwel leeg. Tja, zo gaat dat soms.
Zelfde foto’s, en de horloges zijn nog steeds zoals ze op de foto staan. Ik heb er nog geen één opgeknapt. Wil er eigenlijk niet aan beginnen, beetje tfijfel daarover dat wel, maar ik vind ze zo eigenlijk een beter beeld geven.
Op e-bay werd er onlangs een te koop aangeboden. Ze komen in deze kleur maar zelden voorbij.
Op die foto zie je idd duidelijk de twee wijzertjes.
veiling
Twee horloges van mijn vader.
De Seiko is zwaar gehavend maar meer dierbaar als het gouden horloge.
Het gouden horloge heeft mijn vader ooit gekocht omdat hij het idee had, dat houdt altijd zijn waarde.
De Seiko zal nooit weggaan maar het gouden horloge daar twijfel ik toch over.
Mocht ik het gouden horloge wegdoen dan wordt van de opbrengst wel een horloge gekocht wat mij toch aan mijn vader zal doen denken.
Meest rechter horloge. Een bruine seamaster cosmic 2000 date. Gekocht in '72 of '73 en toen ik hem kreeg was dat het begin van mijn horlogegekte en liefde voor oude Omega’s. Toentertijd gekocht door mijn vader omdat hij de IWC die hij wilde niet kon betalen. Waarschijnlijk was dat een mark X of mark XI.
