Longines
Certina
Seiko
Tag Heuer
Had alleen de pech dat het een opoe fiets was, maar he. Toch knap van Woods hoe die alles stuk reed
- tudor
- omega
- rolex
- tag heuer
- garmin
- memosail (Corum)
- swatch
Compact lijstje van drie en met een thema:
- Seiko
- Casio
- Grand Seiko
Dit zal wellicht in de toekomst wel weer veranderen… Merken die er in het verleden wel tussen hebben gezeten zijn o.a. Oris, Meistersinger, Omega, Halios, Citizen, Timex, Traska en Hamilton.
Ik doe zelden wat weg, vind alles leuk en kan niet naar de rikketik gaan zonder met wat aanwinsten terug te komen. Alleen Seiko, Omega, Citizen en Vostok komen vaker dan eens in mijn verzameling voor. In totaal 50+ merken.
Leuk, de knuppel in het hoenderhok gooien.
Dat het uiterlijk van de horloges van Staudt meer je smaak zijn dan het uiterlijk van de ander genoemde merken: kan.
Maar je kan toch zeker geen Staudt vergelijken met een Gronëfeld? Volgens mij koopt Yvo onderdelen in, zet enkel ander afgewerkte bruggen op bestaande uurwerken, maar maakt verder geen modules/complicaties of uurwerken? Niets mis mee, maar niet te vergelijken.
Dat doen ze bij Grönefeld ook hoor!
Het heeft gestaan op HF!
Ook de gebroeders Grönefeld kopen onderdelen in. Dat moge bekend zijn.
De discussies over wat nou precies “in-house” mag heten, of dat überhaupt een garantie is voor hogere kwaliteit, of je daar innovatievere horloges van krijgt, en of verticale integratie een merk serieus maakt of niet… Tja, da’s nogal arbitrair.
Ik mag een Grönefeld zeker ook al niet met een Seiko 5 vergelijken, ook al is dat laatste horloge wel al sinds de jaren 50 gegarandeerd in-house. Dat geeft in mijn optiek aan dat de mate van in-house eigenlijk irrelevant is voor de beleving van het uiteindelijke object.
Zeker wel. Het is een rond object, op de pols gedragen, wat als primaire functie de tijd weer geeft. Yvo werkt daarbij bovendien samen met Benzinger voor z’n Guilloché werk en alleen om die reden vind ik het al een verlichte tent.
Ik houd overigens niet van de meeste complicaties. Die leiden in mijn optiek af van “l’art du métier”, maar ik realiseer me dat dat een intens persoonlijke kijk op de horlogerie is.
Merk op dat het horloge wat deze serie threads ooit begon, de Credor Eichi II, een doodsimpele drie-hander is met een centrale seconde, een eenvoudige wijzerplaat met stick indices, en een handopwinder als uurwerk. Een subliem voorbeeld van “l’art du métier” in z’n aller eenvoudigste verschijning.
En in diverse andere publicaties. Wat overigens geen schande is, maar wel een gegeven.
Helemaal mee eens. Ablogtowatch heeft hier ook meerdere artikelen en podcasts over gemaakt. Persoonlijk denk ik niet dat in-house per definitie beter is. De recente ontwikkelingen dat elk merk een “in-house” uurwerk ontwikkelt, mede begonnen door de beperkte leveringen van ETA uurwerken naar buiten de Swatch group, is in mijn ogen niet positief.
Helemaal mee eens.
Mocht ik gesuggereerd hebben dat Gronefeld in-house uurwerken maakt/geen onderdelen inkoopt: Dat was niet mijn bedoeling.
Wel maken zij unieke uurwerken, zoals hun remontoire. Dat is iets wat ze zelf toevoegen, zelf ontwikkelen. Het niveau waarop ze dat doen, is niet te vergelijken met Staudt horloges.
Appels en peren zijn ook fruit. Natuurlijk mag je alles vergelijken, een Volkswagen heeft een betere prijs/kwaliteit verhouding dan een Ferrari.
Dat mag, zoveel mensen zoveel smaken. Eenvoudige horloges is een vak apart. Zelf vind ik het mooi als merken zelf iets toevoegen, en daar begint de discussie. Bijvoorbeeld: een IWC met ETA uurwerk: als ze zelf alle onderdelen inkopen en zelf samenstellen, wat voegen ze dan nog toe?
De Tudor Pelagos, waarbij een prachtige kast inhouden gemaakt werd en een ETA uurwerk gebruikt werd in de eerste modellen: prachtig!
Bij Staudt weet ik niet wat hij toevoegt, behalve ander afgewerkte bruggen op uurwerken zetten?
Hier kan ik me volledig in vinden! Jochen Benzinger is een bijzonder vaardig man. Zijn werk is absolute kunst.
Om nog een voorbeeld naast Gronefeld aan te halen:
Christiaan Van der Klaauw heeft 's wereld kleinste mechanische planetarium gemaakt, nauwkeurigste maanfase. Het merk heeft meerdere prijzen gewonnen, waaronder de Grand Prix d’Horlogerie de Geneve in 2021 voor “calander and Astronomy”, het merk is benoemd tot ‘Haute Horlgerie’ door de FHH en misschien nog indrukwekkender is dat Christiaan van der Klaauw sinds 1989 lid is van Académie Horlogère des Créateurs Indépendants (AHCI). Dit is een select gezelschap met oa. George Daniels, Philippe Dufour, Kari Voutilainen, F.P. Journe en meer.
Los van persoonlijke smaak, en wat de toekomst mogelijk kan brengen, is dat toch zeker niet te vergelijken met waar Staudt nu staat? Potentie is er zeker!
Edit: Ik heb meerdere stukken gelezen over Staudt, een leuke podcast met Yvo en 0024 geluisterd, website doorgelezen: maar ik kan behalve de andere bruggen die ze op de uurwerken zetten, niet vinden wat Staudt toevoegt? Misschien mis ik iets, of hecht ik teveel waarde aan mijn idee dat een horlogemerk “iets” moet toevoegen.
Drie horloges van de volgende merken:
Breitling, Rolex en Omega.
In mijn beleving maakt en verkoopt hij gewoon mooie horloges met mooie kleuren. Dat is alles wat de goede man moet doen om mijn aandacht te hebben.
Zo vind ik een oude Pontiac vaak ook mooi en heb ik een Tourby gehad die ik super leuk vond. Of een eigenaar van een merk nog dingen toe moet voegen is maar zeer de vraag.
De wereld is al veel te vol met mensen die denken overal een stempel op te moeten drukken.
confronterende vraag, na wat telwerk kom ik exact aan 100
de grappigste namen zijn een Sabrina en een Mulfi
Ik mis nog de letter Q en de W
suggesties?
Waltham, Wittnauer.
Q is lastig…
Quantuz van Paulus van Leeuwen. Typische industrieel design kijk op horloges, geassembleerd door een productiepartner, maar een Nederlands merk niettemin.
Zou ik het ooit kopen? Neuh, het zit heel erg op de stoel van een Ochs & Junior vormtaal, maar dan in het segment van Daniel Wellington, zeg maar, ook al claimt deze man dit al sinds 1972 zo te ontwerpen. Ik had nog nooit van dit merk gehoord, maar het is een merk wat met een Q begint.
Hoe zit dat nou met cartier dat dat een Frans merk is? Heeft dat te maken met lvmh?
Cartier? Nee joh. Dat is gewoon een Richemont-vasal, net als vele andere merken. Dat houdt dan in dat de uurwerken in de simpeler modellen volgens mij van Vaucher komen. Maar Louis Cartier maakte desalniettemin in 1904 het ontwerp van de Santos in Parijs, terwijl het bedrijf an sich door z’n grootvader in 1847 in Parijs is opgericht als juwelier en goudsmederij. Zelfs de leermeester van Cartier, Picard, zat in Parijs.
Sterker nog, ik maak me er sterk voor dat Cartier de Rue de la Paix een stuk glamoureuzer heeft gemaakt, Daar zitten ze al sinds 1899, op een steenworp afstand van het Louvre en de Place Vendôme.
Richemont is natuurlijk een Zuid-Afrikaans conglomeraat wat veel nare dingen op de kerfstok heeft, zoals de teloorgang van Panerai. Ze hebben zich in Zwitserland gevestigd omwille van het cachet en omwille van lakse belastingregels, denk ik.
Dat neemt niet weg dat Cartier onlosmakelijk verbonden is met de Parijse modewereld, en dat de hele familie Cartier zo’n beetje Parijzenaars waren.
Overigens:
Kijk. The Mansion in New York, waar Cartier ook al sinds 1917 zit. Ik zie geen Zwitserse vlag. Wel een Franse, centraal, geflankeerd door een Amerikaanse en een Britse vlag, een referentie naar de drie vestigingen aan de Rue de la Paix, Bond Street in London en dat pand aan Fifth Avenue in New York.
In vintageland is een en ander te vinden