ik mik eigenlijk standaard “tweedehands” leren bandjes weg. Onhygiënisch.
2 likes
Dan ga je er wel van uit dat deze in goede staat is. Zal minder worden naarmate staat van bandje slechter wordt. Verder wel eens dat men (economische) waarde hecht aan een merk.
Uiteraard, een amper gedragen IWC bandje van € 400 mik jij natuurlijk gelijk weg. Nou ik niet.
Als het nl gescheurd is, vies en naar zweet stinkt, dan zal het horloge in soortgelijke staat zijn, net als de eigenaar, en wil je dan nog steeds kopen ?
En om je voorbeeld van de Ferrari aan te halen: zou jij een Ferrari kopen waar oude versleten banden, of van een goedkoop merk onder zitten ? Ik in ieder geval niet, want als daar al op bezuinigd wordt, dan zal de auto zelf ook niet erg goed onderhouden zijn.
Natuurlijk hoeven bandjes niet origineel te zijn, of is origineel per definitie beter (denk bv aan ABP Paris), maar bij zo’n mooie IWC verwacht ik toch wel wat knaps, en geen rotzooi.
Slechts mijn mening…
Ik zou gerust een Ferrari met versleten banden kopen. Wat ik veel belangrijker vind is of ie op tijd zijn beurten heeft gehad. Banden zijn een in te calculeren slijtartikel. Achterstallig onderhoud kan veel verdergaande problemen veroorzaken, zeker bij een Ferrari. We hadden er een, dus ik weet waar ik over praat.
Daarbij heb ik “tweedehands” tussen aanhalingstekens gezet. Een echt bijna nieuwe band flikker ik niet weg. Een duidelijk gedragen exemplaar vervang ik. De prijs interesseert me daarbij geen bal. Ik geil niet op een merknaampje op een bandje, de bandjes van de horlogebandenspecialist van 150 euro en daaromtrent zijn kwalitatief gewoonlijk uitstekend voor mij. Ik hoef ook geen halfversleten band van IWC aan mijn horloge te hebben omdat die nieuw 400 euro kost. Het interesseert me simpelweg niet. Vies = vies en ik hoef andermans polskaas niet aan mijn arm.
Als ik een vieze band aan mijn horloge heb dan is het in elk geval mijn eigen vuil.
Een band slijt nu eenmaal. Dat zegt me weinig over het horloge.
EDIT: typo.