Ik heb een beetje een lat-haat/liefde relatie met de nieuwe Seamaster 300m. Lat omdat ik hem zelf niet heb en haat/liefde omdat ik steeds wisselende gedachten erbij heb. (waarbij haat hier niet echt de meest passende term is btw)
Mijn fascinatie voor de Seamaster begon ergens rond de periode toen de twee generaties terug gelanceerd werd. Een premium horloge voor een goede prijs. Het is een icoon met onbeschrijflijke aantrekkingskracht, maar dat hoef ik de fans hier niet uit te leggen.
Eerst kocht ik de blauwe quartz-versie maar binnen no time dik gevoel van spijt. Compleet met automaten aangestoken door het Horlogeforum. Binnen 3 maanden verkocht en overgegaan op mijn eerste automaat; een TAG Heuer Aquaracer. Erg content mee geweest (pas verkocht) maar de aantrekkingskracht van de Seamaster werd sterker en sterker. In 2010 uiteindelijk een nieuwe Seamaster gekocht die ik 8 jaar met enorm veel plezier heb gedragen.
Omega was in die tijd al bezig met het opwerken in de markt, concurrerend met voornamelijk Rolex. De 300m, enorm populair, had destijds nog het 2500C (op basis van ETA 2892-A2) uurwerk en was daarom wat toegankelijker in aanschaf dan de duurdere modellen.
Als ik een horloge koop, kies ik altijd voor een merk (of model) waarvan ik deze om de zoveel jaar kan blijven kopen. Ik ga een soort binding ermee aan. Daar is het bij de Seamaster bij mij misgegaan. De generatie erna (zoals RLC hierboven laat zien) is prachtig, maar ik heb altijd het idee gehad dat Omega bewust de golfjes heeft weggelaten, wetende dat Semasterfans zullen smeken om een nieuwe versie, wat voor Omega reden is om de prijs weer op te pompen bij een nieuwe generatie. Precies dat is gebeurd met de huidige generatie, nu met inhouse uurwerk. Voor het dubbele van wat ik in 2010 voor een nieuwe Seamaster betaald heb, redt je niet de nieuwe versie. Het is persoonlijk, maar ik vind het echt jammer dat Omega zo’n hoog prijskaartje aan de Seamaster heeft gehangen. Het hoort bij het merk, maartoch.
Los van de prijs heeft de Seamaster als model nog steeds een zekere aantrekkingskracht op mij. Het is de kracht van het model en het merk. Inmiddels vele reviews gezien op Youtube, maar toch voel ik me niet over de streep getrokken om de juwelier te bellen. Qua uitstraling mis ik de subtiliteit van de voorgaande generaties en de golfjes zie ik als een tussenstap van Omega. Ik durf erop te wedden dat de nieuwe generatie weer de oudere, kleinere golfjes krijgt en dat het Omega-logo opgelegd is in plaats van gedrukt, en dan met de prijs van de Submariner. Wat denken jullie??
