Een NO(?)A… Het eerste horloge dat ik van mijn salaris kocht, nadat ik het studentenleven achter mij liet. Een Tissot 1853 Le Locle. Nu een dikke 20 jaar geleden. 3-4 jaar geleden gaf ik de Tissot aan mijn zoontje (nu 15jr), maar hij droeg het nauwelijks. En vanmiddag gaf hij het met lichtbevende stem terug aan mij. Hij vindt het zonde dat het niet gedragen wordt. Helemaal mee eens natuurlijk. Afgesproken dat hij hem weer pakt als hij daar zin in heeft. (Nu maar hopen dat hij niet 1 vd andere horloges uit de box meegrist…)
De ETA2824-2 doet nog steeds goed zijn werk. Al die jaren zonder service en het loopt nog -6/dg. Lang niet slecht. Ik zal de Le Locle met plezier weer om de pols slingeren. De cleane dial en vooral de secondenwijzer vind ik ontzettend goed gelukt.
Band vind ik niet geweldig, maar het alternatief is meestal een stalen band zonder aansluitende endlinks, en dat vind ik altijd erg lelijk. Dus als origineel staal geen optie is, dan rubber of leer.
Of toch maar een ander horloge zoeken
ooeee was je net iets te snel met hem in het blauw te zetten… maar ik had hem gezien en redelijk geïnspireerd geraakt… behoorlijk zeldzaam ook vlgns mij… geniet
er dan maar lekker verder van.
Heb meerdere hobby’s wat een hoop geld kost . Keuzes…
Heb vaak 3 horloges liggen, eerst weer iets eruit voordat er weer wat nieuws komt. Gezien ik ze alle 3 dit jaar nieuw heb gekocht kan ik wel weer even vooruit. Gr.