Vakschool Schoonhoven Les 21 en verder; it giet oan!

Ik doe mijn best @AndyL!! :grin:

En ik kom net aan, gelukkig alles voorgebleven :v:t2:

6 likes

Super!,

1 like

Veel plezier vanavond👍

1 like

Dag nummer twee, drie en vier.

Een wat langere update als de bedoeling is, aangezien ik de afgelopen drie weken NUL tijd heb gevonden om aan dit forum te besteden. Dat komt door een situatie in privé waar ik totaal niet op voorbereid was, maar dat terzijde. Ik was heel happy met alle reacties op de eerste updates, en hoop dat jullie niet afgehaakt zijn door het uitblijven van een nieuw hoofdstuk. Toch houden we gewoon vol, en zal ik drie dagen in één verhaal samen proberen te vatten! :exploding_head:

LET OP: De foto’s staan niet he-le-maal logisch qua volgorde versus het verhaal maar zijn ter illustratie van de verschillende stappen gedurende de afgelopen lesdagen. :wink: De foto’s zijn namelijk van het demonteren, en heb geen foto’s toegevoegd van het wederom monteren van het uurwerk.

Dag nummer twee, toch wel met hoge verwachting richting Schoonhoven! De 1e stakingsactie van Boeren in het land zorgt voor dikke vertragingen, en dat ná de dikke vertraging door stormachtige weersomstandigheden op dag één. Wederom amper wat kunnen eten, maar wel vol goede moed en daar gaat het tenslotte om!
Aan het einde van de eerste lesdag zijn we heel kort aan de slag gegaan met het uurwerk, dat hebben jullie kunnen lezen.

Dag twee hebben we eigenlijk in zijn geheel besteed met sleutelen, supergaaf! Eerst de theorie, en welke onderdelen we doorlopen tijdens de demontage en hoe een uurwerk in de basis werkt. Voor mij niet heel onbekend, maar alle details te horen krijgen van Gertjan (de docent) helpt toch enorm met het doorlopen van de demontage. In onze werkmap zitten illustraties van het uurwerk, een aantal daarvan heb ik al met jullie gedeeld.

En dan, aan de slag! Als eerste zorgen dat je het minutenrad veilig stelt, deze zit los op de wijzerplaatzijde van het uurwerk en wordt normaal op zijn plek gehouden door, je raad het nooit, de wijzerplaat! Ook letten op de minuscule as voor de kleine seconde, die is héél kwetsbaar dus opletten bij het opklemmen van het uurwerk!

Als allereerste krijgen we de opdracht om gelijk een van de meest kwetsbare onderdelen te verwijderen; de balans! Twee schroefjes los, en dan voorzichtig van zijn plek halen, en ondersteboven in de onderdelenstolp plaatsen. Met enigszins trillende vingers omdat ik niks wil slopen, lukt het me om de balans te demonteren. Nog net geen gevoel van euforie, maar het scheelt niet veel! Dan door met het demonteren van de ankerburg en het anker, óók opletten geblazen!

De volgende stap is het demonteren van de pal en het palrad, en het kroonrad waarbij de schroef een linkse schroefdraad heeft…. Dus niet per ongeluk de verkeerde kant op willen schroeven, anders breekt hij af! Dat lukte ook allemaal, zélfs zonder zichtbare krasjes aan de schroeven maar dat kan ook aan mijn ogen liggen hoor.

Vervolgens is de tirette en de tirette-veer aan de beurt, samen met de hebel en de hebelveer. We worden gewaarschuwd voor die laatste, die springt héél makkelijk weg! Gertjan geeft aan met het geleverde zakmesje een punt aan een penhoutje te snijden en die te gebruiken om de hebelveer op zijn plek te houden. Dat lukt, en stiekem ben ik best trots op hoe het gaat tot nu toe! Mijn buurman verliest in dit proces een onderdeeltje, maar dat is al snel weer gevonden met wat hulp en de zaklamp van de telefoon.

De radertrein is het volgende wat gedemonteerd mag worden, en dan zijn we er eigenlijk al. Eerst de kloof verwijderen, dan voorzichtig de veerton onder het centrale rad uithalen en daarna een voor een de raderen met een tangetje verwijderen. Tot slot kom je dan bij het ankerrad en zit het werk er voor nu eigenlijk op.
Les drie moet ik helaas skippen, en bij aanvang van les 4 loop ik dus een stuk achter. In de derde les is begonnen met het in terug in elkaar zetten van het uurwerk, en dat heb ik dus in te halen.

Zo goed en zo kwaad als dat kan begin ik waar ik dus les 2 mee geëindigd ben. Het op zijn plaats leggen van het ankerrad en de rest van de radartrein. De veerton er weer in, de kloof erop en dan door naar de tirette, de tiretteveer, de hebel en de hebelveer en de andere onderdelen in de constructie van de kroonstift. Vooral de hebel en de hebelveer zijn wat tricky, want je moet onderdelen half vastdraaien, zodat het in ieder geval blijft zitten maar nog wel voldoende speling heeft om de volgende onderdelen te monteren.

Mijn eerste poging met het terug willen plaatsen van de hebel en de hebelveer resulteert in een pling en twee wegspringende onderdelen. Paniek dus! De hebel en de hebelveer, een dun, hoefijzer-vormig metalen veertje, springt weg tussen mijn uurwerk en tang. Gelukkig vind ik allebei de onderdeeltjes terug op mijn werkblad, dus ik kan weer kalmeren. Gertjan helpt me vervolgens met het terugzetten van de hebelveer, en geeft een handig trucje om hem op zijn plek te houden en daarna de boel vast te draaien zodat het er niet meer uit kan springen.

Volgende stap is het terugplaatsen van de pal en de bijbehorende veer, het palrad, en het kroonrad. Op zich niet heel gecompliceerd maar hier moet je dus opletten op de schroefdraad van je schroeven. Die van het palrad, toepasselijk de palradschroef genaamd, heeft dus een linkse schroefdraad i.p.v. een rechtse schroefdraad. Als voorlaatste onderdeel is het anker aan de beurt, en sorry voor het taalgebruik maar tering wat een gepriegel! Vervolgens de ankerbrug weer op zijn plek en dan zijn we er bijna!

Aan het einde van de avond heb ik, tussen de geschiedenisles van Gertjan door, het uurwerk bijna weer in elkaar zitten. Alleen de balans moet er nog terug in, maar dat is iets voor na de herfstvakantie. Daarmee ben ik weer aardig bij, en ben ik daar waar de rest ook min of meer is. Ik ben tot nu toe best wel blij met mijn progressie, en ga dan ook tevreden op huis aan. Deze week is er geen les i.v.m. de vakantie, maar 29 oktober gaan we weer verder.

Gr, Robin.

48 likes

Mooi verslag! Mooiste zin:

Ik kijk uit naar het volgende verslag!

2 likes

Mooi verslag weer :smile:

1 like

Fantastisch verslag! Wat een ervaring moet dat zijn! Dank je wel dat je dat met ons deelt! :blush::+1:

1 like

Leuk om dit te lezen. Succes met het vervolg. En bedankt voor het delen.

1 like

Mooi verslag Robin :ok_hand: Ik heb deze cursus ook gevolgd , en je zal nog wel eens een keer op je knieën naar de onderdelen moeten zoeken , maar aan het eind van de cursus zet je het uurwerk in een no-time weer uit en in elkaar , dus geniet ervan ,zeker met Gert Jan als leraar .:+1:

2 likes

Erg leuk om te lezen. Ga zo door alsjeblieft. !:+1:

1 like

Wel, een enorm leuk verslag en zoals ik het nu zie na het lezen van dit verslag is er geen enkel verschil in deze opleiding en de clinics die ik in de afgelopen tijd heb gegeven.
Vrijwel dezelfde theorie en basis zakhorloge uurwerk om mee te beginnen.
De vinwat clinic werd gegeven in 2 avonden, demonteren en monteren.
De snelle sleutelaars doen dat al in 1 avond. Het enige echte verschil is het kosten aspect.
Om hetzelfde te leren in Schoonhoven, denk ik dat de kosten beduidend hoger zullen zijn.
In ieder geval kan ik constateren dat de deelnemers die de vinwat clinic hebben gevolgd exact hetzelfde hebben geleerd als de opleiding van de vakschool in Schoonhoven.
En dat is leuk om te lezen.

7 likes

Ik denk dat er zeker overeenkomsten zijn. In de opleiding zitten ook aspecten als geschiedenis, afwerkingsmethodes, kastconstructie, en nog wat zaken meer. Nou wil ik niet meteen beweren dat andere cursussen e.d. dat NIET doen, maar dan wordt het wel wat veel in 2 dagen :smiley:

1 like

Als je de gehele cursus volgt zal je zeker veel meer leren dat is duidelijk.
De vinwat clinic was uitsluitend bedoeld om startende sleutelaars te leren omgaan met een horloge en aan te leren hoe het moet worden gedemonteerd en vervolgens weer gemonteerd.
Door het zelf te doen leer je tevens hoe een uurwerk in elkaar zit en begrijp je ook de werking.
Belangrijk is dan ook dat je bezig bent aan hele kleine onderdeeltjes en leer je hoe een pincet moet worden gebruikt. Sommigen leren ook direct om niet meer bang te zijn om aan een uurwerk te sleutelen.
Natuurlijk komt er veel meer bij kijken, zeker als je werkt aan horloges met complicaties.
Je moet ergens eens beginnen, het is een leerproces veel doen om ook ervaring te krijgen met uurwerken.
Voor mij is het aardig om te ervaren dat de vakschool exact hetzelfde doet bij de start van dit leerproces.
Kortom, mijn opzet is geslaagd en de vinwat clinic deelnemers zijn inmiddels volleerde sleutelaars.

7 likes

Niets van gelogen huib, ik heb al heel veel geleerd in 1 avond bij de cinwat-clinic :+1:

1 like

Opnieuw een prachtig verhaal van je belevenis op je vakschool. Lekker leesbaar geschreven. Kijk uit naar je volgende belevenis!

2 likes

Les 5: Montage, demontage, hundred times over…

Na de inhaal-les (voor mij althans) van voor de vakantie nu weer het normale programma! De balans moest er nog in aan het einde van de vorige les dus daar gaan we straks mee starten. Maar eerst, theorie!
We krijgen een extra hand-out van Gert-Jan, om toe te voegen aan onze lesmap. Vandaag gaat het over onder andere diverse shock-systemen.
Over de jaren heen zijn er allerlei manieren bedacht om een uurwerk te beschermen, en dan met name het raderwerk en tappen. Het gebruik van robijnen, dekstenen, chatons, veersystemen over de jaren heen wordt uitgelegd en we krijgen enkele voorbeelden te zien. Tussen de uitleg door gaan er soms vergrote voorbeelden door de klas, of oude zakhorloges die laten zien wat er op dat moment behandelt wordt. Ik vergeet daar soms foto’s van te maken, daar zal ik komende lessen beter op letten!

We krijgen ook uitleg over moderne shock-systemen, met name Incabloc. Nooit geweten dat die in de jaren 40 en 50 gewoon met reclame op bussen, trams en gebouwen zichtbaar waren, en niet alleen in Zwitserland! Zo’n toeleverancier binnen een industrie waar het naar buiten toe met name om de horlogemerken zelf draait, blijft meestal goed uit het zicht! Er werd destijds reclame gemaakt dat een horloge met Incabloc beter liep dan een horloge zónder, toch apart vind ik.

Diverse XXL shock-systemen worden rond gedeeld door de klas. Een grote plexiglas bak, met uitvergrote kunststof “robijnen” en grote messing veren en klemmen laten goed de werking zien. Rolex komt aan bod, die een eigen systeem van KIF gebruikt, een andere speler in de industrie. Qua werking zit er zeer waarschijnlijk geen enkel verschil tussen de systemen, en áls er verschil in zit dan zal het minimaal zijn.

Door naar het sleutelen dan! We krijgen een aftekenlijst van Gert-Jan waar we op bij gaan houden wanneer het horloge uit- en in elkaar is geweest. De komende tijd gaan we dat minimaal 5 keer doen. Bedoeld om wat routine te krijgen, en op te letten dat we netjes alle stappen doorlopen. Gert-Jan komt langs, en tekent de lijst af. Zeg maar de sticker van een zonnetje of een raceauto in je schriftje van de basisschool!

Als eerste moet de balans dus teruggeplaatst worden, een lastig klusje. Het minuscule palletje, wat de impuls doorgeeft aan het anker, moet precies in de minuscule uitsparing van datzelfde anker vallen. Met wat gepriegel zit hij op zijn plek. Maar dan? Hoe test je dat het goed zit dan? Die uitleg heb ik gemist, of is nog niet gegeven, dus ik zit even vertwijfeld om me heen te kijken. Even voorzichtig de balans een zetje geven dan maar, kijken wat er gebeurt. Hij beweegt, maar niet zoals een balans hoort te bewegen volgens mij. Nog meer twijfel….

Wat te doen? Dan maar weer uit elkaar en een nieuwe poging, want ik wil niks beschadigen! Poging twee verloopt hetzelfde, en volgens mij zit hij ook weer precies op dezelfde manier op zijn plek. Toch eens verder nadenken… wat als ik het horloge een klein beetje opwind? Dan zou er vanzelf beweging moeten komen als hij goed zit! Voorzichtig draai ik aan de kroon. De rest van de onderdelen zat immers al goed op zijn plek, dus daar kan het niet aan liggen. Nog een paar keer draaien, en dan komt hij tot leven! Hij lijkt het goed te doen! Ik ontspan de veerton weer, en probeer het nog een keer. My god, it’s alive! ALIVE!!

Wéér een momentje van euforie, en ik merk dat ik wéér heel blij wordt van dit werk! Ik vergeet helemaal Gert-Jan te vragen om te checken en begin aan mijn volgende cyclus van demontage. Onderdeel voor onderdeel gaat het uurwerk weer uit elkaar, totdat ik alleen de platine nog heb, met daarin de geklonken robijnen etc, maar minus alle kloven en raderen en dergelijke.

Nu wél even op Gert-Jan wachten, en ik ben één dingetje vergeten: op één van de kloven zit een klein stalen ringetje, om frictie tegen te gaan, en die ben ik vergeten. Een onderdeel wat je ook makkelijk over het hoofd ziet, maar óók makkelijk verliest! Opletten dus.

De krabbel wordt gezet, en we beginnen weer aan het in elkaar zetten. De tijd vliegt echter, dus heel ver kom ik hier niet mee. Volgende week dan maar weer verder, al baal ik dat ik dan een week moet wachten. Ik lijk wel een kind… met kerst… die het grootste cadeau uit mag pakken! :stuck_out_tongue:

Gr, Robin.

37 likes

Mooi verhaal en fotoverslag :ok_hand:

1 like

Weer een goed verhaal :grinning:

1 like

Machtig mooi verteld, net een thriller! Dank je wel.

2 likes

Mooi om te zien hoe iemand steeds meer passie krijgt bij het werken aan een uurwerk. Je zal steeds meer ervaring krijgen in het monteren en demonteren. Kleinere uurwerken zijn niet anders, alleen kleiner. Als je een keer vragen heb, kan je altijd contact met me opnemen. Tenslotte is de leraar niet altijd aanwezig.

3 likes