Walker Century (Marvin-610)

Walker Century - Marvin-610

Wanneer ik een oud horloge op de kop tik waar ik eigenlijk niets van weet,
probeer ik altijd de achtergronden, de historie te achterhalen.
Zo ook bij deze ”Walker Century”.
En dat viel niet echt mee deze keer.
Het is deze:

Dat is een kleintje, zie hier naast een Seiko Monster en op mijn pols:


Het is een oud klokje, ik kocht het omdat ik een rechthoekig model wel eens leuk vond.
Daar heb ik er ééntje van, een Bulova uit 1951, maar deze Walker blijkt een stuk ouder.
En gaandeweg ga ik oude horloges steeds meer leuker vinden dan het hedendaagse spul.
Het is een handopwinder, het uurwerk is een Marvin610.

Marvin is een merk dat nog steeds bestaat, maar is ook best al wel een oud merk.
Het is ooit de “hofleverancier” geweest van de KLM.

Hier een hedendaagse Marvin, onbegrijpelijk trouwens dat ze hier onder de dag- en datumluikjes vermelden
wàt er in wèlk vakje staat. Zouden er nou ècht mensen zijn die dat niet snappen?

Het Marvin werkje in deze Walker is een stuk ouder dan de moderne jongens hierboven.
Ik vond het kaliber op Internet zonder aanpassingen

maar in deze Walker is het uurwerk op 3 posities gejusteerd (geweest).
Marvin was dus eenvoudig gevonden.



Walker te achterhalen was een stuk lastiger.
Het merk “Walker” kon ik zo eenvoudig niet vinden, althans niet bij horloges.

Via de gegevens in de kast kwam ik terecht in Engeland en Schotland.
De kast heeft een 9 karaats (0.325) goudgehalte.
De stempeling in de kast geeft dat weer en toont het merkteken (kasteel) van Edinburgh en het jaar 1936.
Dat gaf een beetje richting van plaats en tijd.




Verder staat in de kast nog “B.W.C.” en “London Made”: het spoor leidde dus nu van Schotland naar Engeland,
want de Schotse Johnny Walker was duidelijk een vals spoor.

Zoeken naar Walker in Londen leverde eerst alleen een horlogemakersbedrijf dat daar al heel lang zit.
De huidige eigenaar (en een aantal voorgangers) heet helemaal geen John Walker (ooit de oprichter) maar
Steve Martin. Zowel zoeken op Steve Martin als John(ny) Walker liep uiteraard volledig de verkeerde kant op.

De uiteindelijke oplossing vond ik via een oud, kapot zakhorloge dat zowel “Walker” als “Century” op de
wijzerplaat had staan:

en een “SMITHS for James WALKER, London” polshorloge uit ca. 1950.
Bij dat Smiths-horloge stond vermeld dat James Walker een van de handjevol Engelse retailers was geweest die
Smiths horloges onder eigen naam op de markt hadden gebracht. En in het geval van Walker stond daar ook “Century”.
De clou: Walker was gevestigd in “Century House”, 245 Streatham High Road, Londen.
Ik moest niet John Walker hebben maar James Walker.

Daarvandaan verder vorsend vond ik …… een parelketting uit 1958,

met het verhaal dat het bedrijf van James Walker in 1902 zou zijn opgericht door Sidney Sanders en
William Metherell, die een juwelierszaak openden aan de Streatham High Road.
Oorspronkelijk handelend onder de naam “Sanders & Co” maar later werd de bedrijfsnaam
van een juwelierswinkel overgenomen die al in 1823 was geopend in Peckham, Londen: James Walker.
We gaan dus behoorlijk verder terug in de tijd.

James Walker Goldsmith and SIlversmith Ltd werd de op één na grootste verkoper van juwelen en zilverwaren
in Groot Brittannië. In 1984 werd de James Walker Group verkocht aan ene H. Samuel en weer later
werd het bedrijf onderdeel van de Ratners Jewellery Company. In september 1984 sloot ook het bedrijfspand
aan Streatham High Road. James Walker “as such” bestaat dus niet meer.

Nu nog naar “Century House”.
Er zijn meerdere Century Houses te vinden als je een beetje zoekt. MI6 zat in een Century House, James Bond
kwam er dus ook. En je komt in bijvoorbeeld Nantucket een B&B tegen met diezelfde naam.
Maar dit Century House lag in Zuid-Londen.
Hier de eerste steen die gelegd wordt door Alderman Sidney Sanders, de oprichter van het bedrijf.
Dat was, volgens Google, in 1938: vraag is dus of het gebouw de naam gaf aan de producten van Walker & Co,
of dat het gebouw juist de naam aan de producten ontleende.

Na sluiting in september 1984 werd het gebouw omgevormd tot een appartementengebouw.
Het bestaat nog steeds.

Dus: geen Johnnie Walker, geen Steve Martin, geen Lee Marvin. Geen drank of acteurs of combinatie daarvan.
Gewoon, net als Kiek met Elka deed in Amsterdam en Curevo y Sobrinhas in Havana, een onder eigen naam uitgebracht horloge.
Zwitsers uurwerk, engelse kast, schots keur.

Loopt ‘ie goed? Ja, prima.
Is ‘ie klein? Ja, behoorlijk: 35 bij 20mm, bandje meet 16 mm.
15 steens en 3 justeringen. Kleine seconde op de 6-positie, geblauwde wijzers.
Scharnierende kast, versierde zijkanten. gebold glaasje, vaste lugs.

Foto’s:






[sup]Alle niet-eigen foto’s zijn geplukt van het Internet [/sup]

2 likes

mooi detective werk !

Mooie achtergrond story, en bij horloges altijd hoe ouder hoe leuker…

Leuk horloge, fraai in kaart gebracht :~
Geniet ervan (tu)

Prachtig vehaal met gave foto’s.
Het lijkt bijna op een aflevering “Spoorloos”.
Dat Walker horloge mag er ook zijn.

Leuke reportage…onderdeel van deze leuke leerzame hobby
veel werk aan besteed
:~

grtz Gerard

geweldig leuk om te lezen,ik wil wel meer van dit soort topics.

Schitterende rapportage en een al even fraai horloge! Knap speurwerk:}

Leuke voorstelling van een toch wel bijzonder horloge:~

1 woord: Super!

Oops, deze even gemist…

Leuk verhaal heb je er weer van gemaakt!
Het zijn vaak mooie horloges, heb eens een
soortgelijke Record gehad, nu bezit ik nog
wat Bulova’s van dit formaat.
Niet echt draagbaar meer of ik zou constant
een vergrootglas bij me moeten hebben :wink:

leuk om te lezen dit verhaal. Altijd leuk om zo je kennis uit te breiden.