De vanafprijs van een
BB36 is nog steeds ruim 600 Euro hoger en heel eerlijk, ik vind de Carrera echt een mooier horloge en TAG Heuer ook een interessanter merk, qua horlogegeschiedenis.
Monta zegt me even helemaal niks?
De vanafprijs van een
BB36 is nog steeds ruim 600 Euro hoger en heel eerlijk, ik vind de Carrera echt een mooier horloge en TAG Heuer ook een interessanter merk, qua horlogegeschiedenis.
Monta zegt me even helemaal niks?
Ja, dat heb ik de laatste jaren met veel merken.
Nee, begrijp ik. Ik ook niet, hoor.
Ja, bij mij ook zeker nog wel. Ik heb er pas 5. Kan er best nog eentje bij.
Ik zou deze graag aan de collectie willen toevoegen.
Mocht iemand er eentje hebben en er vanaf willen…
Precies haha
enne… was het dan maar
Je gele Tissot is duidelijk nog niet binnen!
Mijn kanarie GS is onderweg, normaal dinsdag binnen. Dus ontopic
Oef mooi vooruitzicht!
supergaaf idd
TAG Heuer of Heuer?
Waarom zou je het een of het ander moeten kiezen? Voor 1985 heette het Heuer, daarna TAG Heuer. Zelfde merk, ander naampje
Volgens sommigen is toen ook de identiteit van het merk veranderd en dus niet louter een naamswijziging. Vandaar mijn vraag, om te polsen hoe jij er tegenover staat
Je stelde de vraag aan @TagEd, dus het was denk ik meer om te peilen hoe hij er tegenover staat
Zelf denk ik eerlijk gezegd dat dat imago vooral tijdgebonden is. Die overname was in de jaren 80, de hele horloge-industrie was zoekende. Noem me een horlogemerk wat in de jaren 90 horloges produceerde die nu als iconisch worden gezien
Nomos
Lange & Sohne
Omega Seamaster bond
AP off-shore
Cartier CPCP
Franck muller
Daniel Roth
Overigens begrijp ik je standpunt en ben ik het er ook zeker deels mee eens
Ja, zo sta ik er dus ook in.
Het verhaal zit sowieso iets anders dan sommige critici denken. Eind jaren '70 ging het niet goed met Heuer. Dit had voornamelijk te maken met de opkomst van het quartzhorloge. En dus al ruim vóórdat ‘Heuer’ (in 1985) ‘TAG Heuer’ werd, besloot Jack Heuer dat het bedrijf een serie duikershorloges nodig had, in het assortiment. Daarnaar was immers veel vraag. Dus, eind jaren '70 kwam er eerst de 844 Monnin en daarna de 1000-, de 2000- en de 3000-serie. Dit waren allemaal Heuer-horloges. Verreweg de meeste waren quartz. Maar er waren ook automatische.
Na de kapitaalinjectie door TAG, kwamen de nieuwe 1500-, 4000-, S/El- en 6000-series.
Nou, twee dingen. De door sommige gehekelde koerswijziging werd dus al eind jaren '70 ingezet. Gewoon toen het bedrijf nog Heuer was, én deze beslissing leidde uiteindelijk tot een aantal enorm succesvolle modellen. In de jaren '80 en '90 wilden alle yuppen en financejongens en iedereen die succes wilde uitstralen, een (meestal quartz) TAG Heuer duiker. Dit kwam doordat die dingen gewoon heel goed in elkaar zitten (weet ik ook uit ervaring), er een gerenommeerd Zwitsers merk achter zat, ze lekker robuust en praktisch waren, er goed en onderscheidend uitzagen en (dus) een uitstekende prijs-/kwaliteitsverhouding bieden. Hierbij is het belangrijk om te beseffen dat, als Heuer er destijds niet voor had gekozen om de enorm succesvolle duikerslijn op de markt te brengen, het bedrijf simpelweg niet meer had bestaan.
Ik ben dus blij dat ze dit deden. Allereerst omdat ik gek ben op die (semi-) vintage duikertjes en ten tweede omdat TAG Heuer, ook na de jaren '70, (dus) nog heel veel ontzettend gave en goede horloges heeft geproduceerd en nog steeds doet, btw. Denk bijvoorbeeld even aan de 40mm Aquaracer 200 en de 39mm ‘Glassbox’ Carrera.
Ik vind dit nog steeds een geweldig merk dat ook nog eens een stuk reëler geprijsd is dan bijvoorbeeld Omega.
Ja mijn opmerking was een tikkeltje te generaliserend
Maar mijn punt was inderdaad dat als je horloges van net na de overname door TAG niet interessant vindt dat niet per se moet toeschrijven aan TAG. Ik vind de meeste Tissot’s uit de jaren 90 ook niet zo interessant