Heb besloten om een goudkleurige vintage dresser in de collectie te houden.
Dacht dat dat de Certina ging worden die met z’n goudkleurige wijzerplaat en eenvoudige opmaak hoog scoort.
Maarrrrr, hier had ik buiten de waard genaamd J. W. Benson gerekend.
Die wint de slag toch: zilveropgedampte wijzerplaat, beschaafde goudkleurige indices, een kleine secondenwijzer op de 6 en naar binnen wijzende gestrekte lugs. Samen met een dunne getaperde horlogeband, dat maakt het wel af hoor!
En een leuke historie van het merk.
Vraag erbij voor de kenners. Ik hoor van een vintage liefhebber en handelaar dat de jubilee herstellen/strakker maken de band juist op termijn meer zal beschadigen. (iets met dat de contact punten allemaal te dicht op elkaar zitten oid)
Hoe zien jullie dat? Hier op het forum gebeurt dat herstellen van de jubilee vaak, maar ik twijfel dus. Mijn band is opzich prima, maar ooit een keer doen in misschien wel nodig. (hij moet ook niet van ellende uit elkaar vallen )
Tja, als je band zoveel rek heeft dat ie niet eigenlijk niet meer te dragen is, heb je niet echt iets te verliezen mijns inziens.
Als je hem dan weer een hele tijd kan dragen na herstel, lijkt het me de moeite waard om het te laten doen.
Maar als het niet echt nodig is, zou ik het niet laten doen. Ik heb het overigens niet eerder gehoord dat het de band meer zal beschadigen op termijn.
Broerstraat. Weet niet of hij er nog zit. Ik werkte toen in Nijmegen. Maar kom er nog graag.
(Ga toevallig vandaag richting zuiden, mijn roots, dus deed ik deze Omega om. Beetje nostalgie. )
Vandaag mijn King Seiko 5626-7000. Ik had vandaag wat business meetings in Sanjo (Niigata) dus leek me wel gepast en respectvol om een vintage Seiko om te doen…
)
, was dat in de Burchtstraat? ik liep er laatst nog naar binnen (zit inmiddels een andere juwelier in).
)
