Jij draagt er gewoon 3 vandaag.
Ja, en nee.
De geschiedenis van Wittnauer is vrij oud, ooit begonnen in de 1872. Zo rond 1880 werd gestart met het maken van horloges. Hun kennis was voornamelijk gericht op wetenschappelijke instrumenten en hun reputatie was ongekend op het gebied van navigators, instrumenten voor o.a. ontdekkingsreizigers en astronomen.
Wittnauer raakte betrokken bij de Amerikaanse marine op de gebieden van luchtvaart en navigatie.
Aardig om te vermelden is, dat Amelia Earhart in 1932 de eerste solo-vlucht over de Atlantische Oceaan maakte met een Lockheed Vega -5B uitgerust met Wittnauer-instrumenten.
In 1950 verwierf het Zwitserse bedrijf Longines de aandelen van Wittnauer en bracht een aantal zeer vergelijkbare horloges op de markt onder beide merknamen.
Longines uurwerken werden o.a. in Wittnauer behuizingen gedaan i.v.m. de Amerikaanse belasting regels.
Ook horloges van Jaeger le Coultre werden in die tijd geïmporteerd door Wittnauer, althans de uurwerken en onderdelen, de kasten werden in Amerika geproduceerd en wel onder de naam le Coultre, ook hier was dat i.v.m. de Amerikaanse belastingdienst.
In 1995 kwam Swatch in beeld en stopte de samenwerking tussen Longines en Wittnauer.
Swatch nam de distributie van Longines over en Wittnauer ging zelfstandig verder.
In 2001 werd door Bulova de zaak overgenomen en werden er nog horloges verkocht onder de naam Wittnauer.
Het is interessant om te leren dat in de loop van de jaren bepaalde veranderingen van invloed zijn in sommige bedrijfsstructuren.
Wat deze kennis wel belangrijk maakt, met name voor vintage horlogemaker idioten zoals ik er ook een van ben, is dat we voor sommige kalibers van bepaalde merken wel een onderdeel kunnen vinden op een plek waar we dat niet verwachten. Zoals een een onderdeel uit een Wittnauer voor vintage Longines
Een aardig voorbeeld hiervan is, als volgt, enige tijd geleden kreeg ik een oude Ebel onderhanden waarvan het verzetten van de wijzers niet meer werkte. een heel klein onderdeel was door een ander onderdeel vervangen wat echter niet paste, dat was ooit door een (inferieure) reparateur erin gezet.
Wat bleek later, ik vond het juiste onderdeel hiervoor in een totaal ander merk horloge en wel een Eberhart, na wat zoekwerk bleek dat Ebel indertijd uurwerken gebruikte van Eberhart.
Zo zie je maar weer, er zijn vele wegen die naar een bepaalde plek leiden. Was dat niet Rome?
Geweldig!!
Ik heb dit volgens mij nog nooit gezegd maar: dibs 
Heel interessant! Ik dacht dat Wittnauer was opgegaan in Longines en was ervan uit gegaan dat men op enig moment was opgehouden de naam Wittnauer te gebruiken. De link met Bulova kende ik nog niet.
Ik heb er een paar jaar geleden best naar gezocht, volgens mij horen ze toch echt zo te zijn hoor!
Check anders ebay/ Google maar.
Prachtig duo Matthijs
Eens. De drie wijzers moeten goudkleurig zijn 
Mooi man, even de banden omruilen 