Uhm nouja hij liep 1 min per dag achter dus om dat af te stellen moet het uurwerk eruit, ik kreeg de kroon er niet uitgetrokken, dat heb ik eerder gehad met een andere waarbij het “vrouwtje” van de stift niet origineel was, dus ik dacht met de pers een lichte druk zetten op her achterdeksel en aan de kroon draaien tot de verbinding verticaal staat en hij eruit schiet. Maar omdat het helemaal geen gesplitste as was brak hij dus gewoon in tweeën
Heb toen via een bevriende Omega gecertificeerde horlogemaker een nieuwe kroon en “mannetjes” deel kunnen regelen. Mannetje geïnstalleerd, moet wel ff het opwind en wijzerverzetmechanisme los, maar toen paste de kroon niet toch een ander model….
Getracht het vrouwtje over te zetten, maar de kronen hadden ook andere draad. Vandaag vond ik in mn opwindassenbakkie nog een nieuw vrouwtje en die heb ik maar in de oude kroon gezet. Ff pielen om de juiste lengte van de as te vinden, maar hij werkt nu gelukkig weer
Ik denk het wel aan het hele zuivere wit te zien en de scherpe zwarte cijfers. Best bijzonder. Polshorloges van na WO II hebben zeer zelden nog een emaille plaat, met de zakhorloges zijn ook de emaille wijzerplaten een beetje verdwenen. Alleen de vroege polshorloges en de zgn ‘trenchwatches’ uit de eerste 2 decennia van de vorige eeuw hadden nog wel geemailleerde platen, daarna bijna nooit meer, alleen bij hele dure horloges of soms bij speciale microbrands. Het voordeel is dat je vrijwel nooit oxidatie vlekken hebt maar het nadeel is dat ze erg kwetsbaar zijn voor vallen en schokken omdat er dan barstjes in het emaille kunnen komen. Vrijwel niet te repareren. Emaille platen bij naoorlogse polshorloges zijn dus zeldzaam en zeker als je een 100% gaaf (ongebarsten) exemplaar aantreft. Mijn Facit die hierboven staat heeft toch ook al een beschadigde rand, waarschijnlijk ontstaan door ondeskundig demonteren bij een service.
Maar ik heb ook nog een Flora in de collectie en die is, ook qua uurwerk en kast in vrijwel nieuwstaat en die heeft ook een emaille plaat.
Pictures or it didn’t happen, dus hieronder nog wat plaatjes van mijn Flora met een ST1950-51 uiuurwerkje er in. Ziet er allemaal nog prachtig uit en dat voor een horloge uit medio 1965!
Knap werk! Wat een ge-piel hè…Het is mij ook eens gelukt, met de Pontiac Gulfstream van mijn vader. Sindsdien heb ik het ook door. Bij de Pontiac draait het uurwerk met een soort bajonetsluiting zodat mannetje en vrouwtje ’ paren’
( Oké Clim, dat is Limerick - waardig😂)
Oh! dat is leuk om te weten. Ik heb nog een hele voorraad wijzertjes liggen die bij de verzending allemaal door elkaar geraakt zijn in het mooie houten doosje met kleine zakjes van de firma P. Scheilen NV. Ik denk ergens uit de jaren '60. Ik ben een paar avonden bezig geweest ze allemaal weer opnieuw te sorteren en in de goede zakjes te stoppen. Monnikenwerk! En of ze nu op de goede plek zitten weet ik nog steeds niet want het meten van de lengtes van die wijzertjes met een schuifmaatje gaat nog wel, maar de gaatjes is gokken, zonder zo’n Bergeon ding wat jij hebt gekocht.