Hey, das een ouwe bekende daar rechts. Heb ook nog zo een ouwtje. Die bijna vintage heb ik in titanium met roze goud. Was destijds bijna 10000 guldens. “Kadootje”, want kon em onmogelijk zelf betalen. Maar die oudjes, daar verkleuren/vervagen die rode elementen zo makkelijk. Bij m’n nieuwere generaties blijven ze netjes rood/roze of bloedrood.
Idem voor de lume. Verder een topklok. Flink dik en zwaar, maar daardoor lekker stoer.
Ook ja. Is daar iets mis mee?
Ik heb nog niet genoeg munten bij elkaar maar dan
kan ik alvast toch aan het gevoel wennen?
Denk dat het gevoel van het echte werk anders is dan van (vind ik)
Chinese shit…
Mijn mening, zal hier waarschijnlijk niet gedeeld worden.
MartinB Schreef:
Thehaguedragon Schreef:
louis Schreef:
Het gaat niet om de kleur maar om de klok:(
Ook ja. Is daar iets mis mee?
Ik heb nog niet genoeg munten bij elkaar maar
dan
kan ik alvast toch aan het gevoel wennen?Laat maar joh, volgens sommige mag je alleen met
imitaties lopen als er precista of steinhart op
staat, niet als het een alpha is
@thd: Ik snap precies hoe je je voelt. Met m’n Omega’s had ik precies hetzelfde. Was met name blij dat ik van de eerste Seamaster GMT een replica had gehaald. Wist daardoor dat ik em niks vond. Die tweekleurige bezel stond me niet aan. En die te lange rode GMT wijzer vond ik ook uit de pas met de rest.
En ben extra blij nu met m’n Panerai Radiomir hommage, want nu wil ik daar 1 van wanneer Panerai em met een P9000 uurwerk zouden uitrusten. Ga daarnaast een mini-fiddy uitproberen. Denk namelijk ook aan een PAM328. Die ziet er stoer en elegant uit, in tegenstelling tot de Luminor. Die is erg strak en hoekig.
louis Schreef:
Denk dat het gevoel van het echte werk anders is
dan van (vind ik)
Chinese shit…
Mijn mening, zal hier waarschijnlijk niet gedeeld
worden.
Oh, ja! Ik begrijp zeker wat je bedoelt. Als je namaak voor echt aanziet, dan doe je de originele modellen echt te weinig (VEELS te weinig) eer aan.
Maar om een 1ste indruk te krijgen vind ik replica’s fijn. Mijn klassieke voorbeeld is de Submariner. Heb daar een hommage en replica van. Blij dat ik die eerst heb genomen, want het model vind ik top. Maar kan maar niet wennen aan zo een loep. Blij dat ik daar na een paar tientjes achter ben, dan een paar duizend euro.
Maar om een echt goed beeld te krijgen, moet je het echte werk ook gezien en gevoeld hebben. Neem de Royal Oak van Audemars Piguet. Een replica valt in het niet kwa afwerking. Hoe straks de lijnen gesneden zijn, dat de links van de band als het ware op facetten van een diamand lijken. En dan hebben we het nog niet over de kwaliteit van het uurwerk.
Nee, namaak moet niet verward worden met origineel. Maar het is een eerste stap er naar toe voor mij. Of niet… zoals bij de Sub en SeaGMT. Die zijn voor altijd in de kast verdwenen.