Even te leen om te kijken of het bevalt. Ik heb het eigenlijk niet zo op chrono’s. Het is vooral de secondewijzer die voor m’n gevoel als een lummel in de weg blijft staan? Het doet me een beetje denken aan de Halo in de F1, iets waar je op een gegeven moment overheen kijkt, maar het toch altijd aanwezig blijft.
Maar goed, het verhaal achter dit horloge + 262kHz maakt het voor mij toch leuk.
Wat een PR-nachtmerrie voor het ene en -goudmijn voor het andere merk moet dit geweest zijn toen het origineel van Dave Scott geveild werd . Ik denk dat beide wel wat slapeloze nachten hebben gehad:-)
Oud en nieuw gecombineerd. De 262kHz blijf ik leuk vinden, al is de visuele terugkoppeling daarvan een stuk minder aanwezig dan in m’n Surveyor.
De dial is erg mooi. Het heeft veel detail en diepte, vooral als het licht er beetje vanaf de zijkant invalt. De originele strap met klittenband heb ik er even afgehaald, want niet stevig genoeg om het best wel zware horloge goed vast te houden.
Ik ga het een tijdje dragen en als het bevalt heb ik de mogelijkheid om het over te nemen. Hier wat foto’s.
De stopwatch laten lopen. Dan doet die secondenwijzer lekker actief mee. De echte fanaten laten de kleine seconde en de timer seconde bij voorkeur exact gelijk lopen. Dat verg reflexen a la Max Verstappen, maar geeft veel voldoening. Plezier met het verkennen van een chrono om de pols!
Ik wist niet dat er verschillende versies van waren. Ik vind het een zeer mooi horloge. Maar deze gepolijste versie zonder datum vind ik eerlijk gezegd net iets mooier.