Ik kwam tijdens wat snuffelen twee interessante chrono’s tegen waarvan ik dacht: daar kan ik vast wel blij van worden! Ik vind het leuk dat ze ontzettend gelijk zijn aan elkaar qua basale specs, maar zó grossieren in hun verscheidenheid.
Ik heb het over de Louis Erard la Sportive 78410 en de Maurice LaCroix Pontos S PT6008.
De gelijkenissen eerst:
- ETA 7750
- internal rotating diver’s bezel
- stalen kast en band
En daar houdt het mee op. Tja, internal rotating bezel vind ik al uniek genoeg om dan deze twee op elkaar te doen vinden lijken. Alleen hoe ze het gerealiseerd hebben is verschillend, plus, maatvoering.
De LaCroix heeft het draaimechanisme verwerkt in een kroon die ook tegelijk de start pusher is van de chrono, wat 'm stiekem minder elegant maakt dan hoe de Erard het heeft (met een kroon op 10 uur) omdat die 10-uur kroon wegvalt onder je mouw, en die van de LaCroix duidelijk afsteekt. Geen klacht, slechts constatering. Ook is de LaCroix 2mm breder dan de Erard, en met dat gigantisch grote crystal draagt de LaCroix een pak groter dan dat de maatvoering zou suggereren. Wederom, geen klacht, slechts een constatering.
De LaCroix heeft ook een WR van 200 meter en naar verluid kan de interne bezel ook onder water verdraaid worden. De Erard daarentegen, is slechts gerate op 100 meter, en heeft geen screw-down kronen. De Erard voelt ook mer als een pilot’s chrono dan de LaCroix, en ik denk dat die arrow-hands daarmee te maken hebben.
De LaCroix is echt wel de betere van de twee. Ik merk het aan alles, de fit & finish is gewoon beter op álle fronten, al zou ik dat niet verwacht hebben. De Erard’s rotating bezel draait ontzettend soepel; te soepel, en dat maakt het dat 'ie bijna goedkoop aanvoelt.
De Erard kwam op een stalen band die ik direct van het horloge afgehaald heb. Veel te krap. Mooi, netjes gepolijst hoor, daar niet van. De band die ik er als vervanger op gezet heb heeft holle end links en dat maakt 't dat 'ie veel te cheap aanvoelt. Dat gerammel, verschrikkelijk, maar hey, als ik deze perse op staal wil, is dit de enige oplossing. Ik heb nu maar een rubberen band erbij gehaald met butterfly clasp (mét micro-adjust!) en dat maakt 'm wel een pak sportiever en veel minder ouwbollig dan wat dat staal met 'm deed.
Gek genoeg is het de LaCroix waarvan ik denk: jonguhhh deze is cool! Wat ik aanvankelijk niet verwachtte. Ik vind de Erard namelijk op papier, qua specs, ultiem. 42mm breed, 14mm hoog (laag he, voor een 7750 chrono mét internal rotating bezel?!), 100m water resistance: perfect voor de dagelijke sleur en vakanties. De LaCroix is gewoon te mooi, te classy. De print is strakker, het logo is niet geprint maar aangebracht, de markers idem dito. De LaCroix is overigens 43 mm breed (op de bezel, 44 op de kast zelf) en 15mm dik, en heeft een duikersextensie in de clasp.
Desalniettemin denk ik dat beide blijvertjes zijn, voor diverse redenen. Ik ben wel klaar met de 45mm +++ horloges, en soms is iets kleiners weer een opstapje naar iets groots.
Ik vraag me wel af in welke mate ik dit soort horloges nou leuker vind dan 1 duurdere, zeg, de Omega Planet Ocean Seamaster chrono (23290465103001) of de Omega 2293.52. Het uurwerk is prachtig, maar de service kosten zijn serieus hoog en naar mate ik meer weet over horloges vraag ik me af in welke mate dit soort upper-middle range horloges nou aan mij besteedt zijn, helemaal als het een ‘gewone’ chronograph is zonder een extra complicatie als bijvoorbeeld een GMT wijzer (HB-Sia, nog steeds mijn favoriete Speedmaster of all time), of een day/date/moonphase complicatie (ETA7751 of die Master Control Chrono Calendar van JLC).
Genoeg geluld. Hier wat fotos!
