Dit is een Seamaster 600 uit 1966 met een caliber 611.
Deze liep niet en had duidelijk waterschade gehad.
Het uurwerk heb ik weer helemaal mooi voor elkaar gekregen.
Dit betreft een Omega uit 1961.
De dial was vreselijk. Het 268 uurwerk was nog in goede staat, maar liep niet.
Na heel veel gezeur is me de balansveer kapotgegaan. Dit uurwerk maakt gebruik van een speciale, blauwe “Brequet” veer. Niet te krijgen, maanden gezocht, zelf Freddy kon me niet meer helpen en eigenlijk alles al afgeschreven totdat ik bij Gröneveld iemand tegenkwam die wat meer ingangen had dan ik.
De beide wijzerplaten zijn door Raymond Meeus uit Antwerpen in oude glorie hersteld. Ik ben hier zeer content mee.
Afijn, nu, 7 maanden na data kan ik eindelijk het resultaat tonen.
Thanx, maar die wijzerplaten heeft Raymond Meeus natuurlijk gedaan.
Ik was altijd erg “anti” het restaureren van wijzerplaten. Heb het ook nooit gedaan eigenlijk. Ik vond het afdoen aan de autentiekheid van het horloge.
Eigenlijk zag je het toch altijd wel. Aan de lettertypes, aan de dikte van de lijntjes etc.
Vorig jaar heb ik het gewoon eens bij Raymond geprobeerd. Met zeer goed resultaat. Vandaar dat ik deze keer de stap weer durfde te nemen.
Ik durf te zeggen dat ik best een zeur ben in die dingen. Ik wil alles origineel hebben en perfect. Ik denk dat deze horloges toch in elk geval weer “vrijwel” origineel zijn.
In elk geval zijn ze weer toonbaar en draagbaar. Ze kunnen er weer een leven lang tegenaan.
