Die Conrad Printers, daar kun je dergelijk werk gevoeglijk mee vergeten… dat zijn “CNC Kitspuiten”, je kunt er wel nuttige dingen mee maken… licht belaste kunststof gebruiksvoorwerpen… tot haakjes om je jas aan op te hangen… zelfs flesseopeners, zij het met een metalen inzetstukje… maar… dat zijn in wezen allemaal zaken die met andere ( gangbare ) methoden net zo goed of zelfs beter gemaakt kunnen worden…
die Ring die gebruikt werd in dat draadje van die Orient mod, is poeder geprint… een methode veruit superieur aan Filament printers… maar zoals je kunt zien… not even close to good enough… met een “gewone” CNC frees, maak je in luttele uren ( ik denk ongeveer dezelfde tijd die het kost om zo’n ring te printen ) een stalen stempel, waarmee je na het harden zo’n 3600 bezels per uur kan stanzen…
Ik verwacht echter in de toekomst nog grote dingen van die “poeder printers”, op het gebied van poeder, en Laseroptieken, en de dynamiek van de Galvo’s die gebruikt worden is mogelijk nog winst te halen…
even voor de mensen die niet bekend zijn met de principes van 3D printen… er zijn grofweg 3 typen… PDM, SLS en STL…
PDM, Physical Deposition Machining, is een “CNC Kitspuit”, een extruder verhit een kunststof draad, en perst het vloeibare( dikvloeibaar ) plastic door een spuitmondje, sterk punt van deze techniek, je kunt lege, holle ruimten printen… scheelt gewicht…en materiaal.
Het onderdeel wordt in laagjes opgebouwd, door het “schrijven met dikke inkt” van elke laag…
SLS, Selective Laser Sintering, begint met een bak, met daarin een laagje kunststof poeder… dit poeder wordt met een laser gesinterd ( aan elkaar gebakken ) is één laag geprint, dan zakt de bodem van de bak een stukje, en er wordt een nieuwe laag poeder overheen gerold… die wordt vervolgens aan de vorige laag vastgebakken door de laser…
Voordeel van dit systeem… je kunt er ook metalen onderdelen mee printen… steunconstructies zijn niet nodig… want het poeder ondersteunt alles tijdens het printen… je kunt na het printen het kant en klare product zo uit de “Grabbelton” pakken…
STL tenslotte is Stereo Lithografie… in een bak kunsthars wordt met een laser laagje voor laagje het onderdeel “belicht” door de laser hardt de hars uit, de bodem zakt een stukje, klaar voor de volgende laag… klaar?.. stop eruit onderdeel pakken… overtollige hars afspoelen… en klaar…
voordeel?.. vergelijkbaar met SLS… geen hulpconstructies nodig… het product is meteen hard… resolutie is wat grover dan met SLS, maar de kunsthars producten zijn wel redelijk sterk…
Ik heb in een pompenfabriek gewerkt, waar men met STL gemaakte pompwaaiers zo in een prototype pomp monteerde om te testen… dat maakte het ontwikkelen van een pomp stukken goedkoper en flexibeler… tevens was men in staat om van met STL geprinte delen een gietvorm te maken om Aluminium in te gieten, en zo metalen waaiers te maken die nog sterker waren… en dus echt langdurig op vol vermogen konden worden getest…
Nu zou dat proces gewoon met metalen delen uit het SLS proces gaan… maar dat bestond nog niet toen… 14 jaar geleden…
de techniek van verspaningsmachines staat ook nog niet echt stil gelukkig… en de nauwkeurigheid van verspaande onderdelen je ziet het aan die helm… is zo goed dat je met verschillende bewerkingsstrategiën zelfs logo’s kan aanbrengen in het materiaal… je voelt ze niet, maar ziet ze wel…
Je kunt overigens als particulier al onderdelen laten printen… Shapeways biedt een service waarbij je een getekend onderdeel kan uploaden, een paar dagen later krijg je het geprinte onderdeel in de bus… voordeel?.. zij hebben WEL die Peperdure SLS machines staan…
Die koop je nu ook voor een paar tientjes bij de Kruidvat 