Het was altijd mijn Omega Constellation Pie Pan, maar het is nu mijn P1lot One (#6 fluted-white) geworden. Het is toch heel speciaal om zelf een horloge te maken met 4 anderen en dan vervolgens te dragen. Die gaat nooit meer weg denk ik.
Oh en zonder plaatjes is een topic niets natuurlijk:
Toch wel het horloge van mān pa. Ik draag hem eigenlijk vrij weinig ( zou ik meer moeten doen) maar heeft een prominente plek in mn doosjeā¦ (geld ook voor de ring en manchetknopen) Een Citizen Titaniumā¦
Voor mij geen enkele twijfel, het horloge van mijn veel te vroeg overleden vader.
Hij kreeg op zijn 43ste dit horloge omdat hij 25 jaar bij de zaak was. Het heeft twintig jaar bij mijn moeder in een doos gelegen en nog enkele jaren bij mijn broer. Toen het horlogevirus mij volledig te grazen nam, kreeg ik het horloge van mijn broer. Ik heb het op laten knappen, en nu ligt deze schoonheid bij mij in mijn horlogekistje.
Ondanks dat ik de laatste tijd het meest bezig ben met gouden chronoās heb ik 3 horloges waar ik ontzettend aan gehecht ben en die nooit morgen gaan. Te weten mijn mooiste, mijn trouwhorloge en het enige horloge dat ik ooit nieuw kocht.
ā¦meest gehecht: ik tracht 'm al lang onder de aandacht van mogelijke kopers te brengen, maar hij blijft desondanks in mijn bezit, ik lijk er erg aan gehecht te blijven
Dat moet dan toch wel mijn Chronomat Evolution zijn, in 2007 gekregen van mijn vrouw bij ons 25 jarig huwelijk.
Draag deze enkel bij speciale gelegenheden.
Waarom? Omdat ik deze ooit verkocht heb en mijn zoontje sindsdien vaak aangaf hoe jammer hij dat wel niet vond. Hij was er nl. bij toen ik hem kocht en hij vond dat een erg fijne dag.
Gelukkig heb ik hem onlangs na een aantal jaar weer terug kunnen kopen van een forumlid hier. Nogmaals hartelijk dank Tonny!!