Zo eindelijk rustiger vaarwater. Althans in het horlogehoofd.
Overigens voor de mensen die niet aan de “overpeinzingen” doen, scroll gerust door. Foto’s staan tussen de tekst. 
Inmiddels naar goed gebruik van @Fate_Amenable_To_Change maar een rustig achtergrond muziekje.
Maar goed, de drang naar
- “beter=duurder=hebben” en/of
- “duurder=mooier=past beter bij mij” en/of
- “de ultieme collectie=2-piece is dat of dat”
is weer voorbij.
Ik merk het aan meerdere horlogemedegenoten, dat ook zo’n periode wel goed is om wat met beide benen op de grond te belanden en te genieten van wat er is. Je krijgt een wat opener blik op je hobby.
En in mijn geval heb ik weer ontdekt dat na mijn afscheid van, en uiteindelijk toch weer terugkeer naar, GS het buiten de lijntjes kleuren net zo leuk is als vroeger toen ik met de hobby begon.
De wetenschap dat ik nooit aan duikers moet beginnen en aan de dressy kant moet blijven is me nu wel heel helder. Dat iets met een open-heart of skelleton achtig iets leuk blijft, is ook evident. Technisch vernuft idem.
Dus… sinds de zomer ben ik dan ook best wat aan het wennen geweest aan mijn nieuwe hobbyinzichten.
Los van de paar vaste stukken die ik echt als collectorsitems zie, want gekregen ter ere van jubileum, als presentje van vrouw en kinders of gewoon te lang naar gezocht en eindelijk gevonden, heb ik in ieder geval in de eindejaarssprint besloten een NA te weiden aan een drietal. De rest van de collectie laat ik uiteraard even buiten beschouwing.
Tsja, drie. Waarom? Eh, geen idee, achterstallig onderhoud op NA-gebied denk ik. En eigenlijk ook wel een beetje omdat het zelfs een collectie op zich kunnen zijn.
Ik noem het dan ook gemakshalve even mijn
Citizen Schaduwcollectie .
Jawel, alle drie uit de stal van Citizen. Het is niet anders.
Ik heb ze met met uiteenlopende achtergronden/oorzaken/redenen toegevoegd. Daar kom ik tijdens de fotosessie wel op. De hoofmoot is wel, het zijn gewoon leuke horloges. 
Wellicht valt mijn onhebbelijkheid om buiten de lijntjes te kleuren en daardoor mogelijk niet ieders cup-of-tea wel op. 
Goed, daar gaan we.
Eerst eens een zijaanzicht.
Een NA voor drie horloges.
De eerste horloge heb ik al een paar maanden in bezit én heeft inmiddels op de nominatie gestaan om het veld te ruimen. Gelukkig kon ik geen afscheid nemen en heb ik wat mensen teleurgesteld die goedbedoelde ruilvoorstellen hebben gedaan. Hij blijft, want té lang naar gezocht en toch gevonden, en daar bovenop zo’n wonder der techniek, als ex-ICT-er heb ik daar ook wel wat mee.
De Citizen One Flagship. 2,97mm dik met een solaruurwerk en fantastische afwerking.
.
Het tweede horloge kwam in mijn bezit omdat er ergens in de nabije familie iemand ook interesses in horloges heeft, maar toch ook eigenlijk niks vindt en dan in mij een gewillig slachtoffer vindt om dat nieuwe horloge toch noodgedwongen maar over te nemen.
Niet in het minst omdat ik de Bulova Curv (tegenwoord ook Citizen) óók een vernuftig apparaat vindt, en ik er al herhaalde malen mee in handen heb gestaan. Het 262 kHz UHF (Ultra High Frequency) quartz uurwerk wat ook nog eens het eerste (en volgens mij nog steeds het enige gebogen quartz uurwerk is heeft voor mij zo’n interesse als van dunne Citizen.
Overigens waren de “gewone/oudere” Curv varianten het voor mij nét niet, maar deze Tonneau. Een snoepje. Op foto’s toont hij overigens veel “bonkiger” dan hij in werkelijkheid op de pols is.
.
En de derde en meest recente. Tsja, ik ging voor een kadootje voor de verjaardag van mijn echtgenote. Ze mocht mee, uiteraard, want een horloge uitzoeken moet je een vrouw zelf laten doen. Als man kijk je toch anders naar horloges 
Toen haar horloge “gelukt” was (overigens een Tissot Odaci-T met voor de volledigheid een plaatje helemaal onderaan mijn epistel 
) viel haar oog op de etalage en, eh, van het één kwam het ander en kwam ik in de verleiding om te passen waar ik met een schuin oog natuurlijk al eens naar gekeken had.
Ik liet ooit uit mijn mond vallen dat een dressy “ghost” horloge vinden nogal tegenvalt omdat ze vaak zo “mat” zijn. Deze dus niet en zeg dan maar tegen een lieftallige verkoopster en een nog lieftalliger vrouw, beiden met de nodige overredingskracht, dat deze niet aan je criteria voldoet. Zwakkeling. 
Weer een Citizen, oh nee, een Frederique Constant Index Automatic “Noir”. Angst voor wat betreft afleesbaarheid van een “donker” horloge is in dit geval niet aan de orde. Alles is antraciet PVD polished en dat geeft een unieke uitstraling.
Om het af te maken nog wat fotootjes als vergelijkingsmateriaal.
Om het meteen maar in perspectief te plaatsen. De Curv is niet het dikste horloge. Dat lijkt natuurlijk wel zo vanwege de gebogen kast. De FC is echter een millimetertje dikker.
Voor de liefhebbers:
Citizen: 39mm en 2,97mm dik
Bulova: 44mm en 10mm dik
Frederique Constant: 40mm en 11mm dik
Opvallend is natuurlijk wel de band van de Citizen, met onder andere geschroefde links. Het is ook één van de fijnste stalen banden die ik heb mogen ervaren.
De Curv valt door de gebogen kast erg mooi om de pols en draagt verrassend prettig.
De Frederique Constant heeft een hele soepele leren band met een rubberen bovenzijde en komt standaard met een zwarte NATO.
Het lichtere en geborstelde staal van de Bulova draagt bij aan het sportievere karakter.
Aan de afwerking ligt het bij alle drie niet, er is weinig op het totaal aan te merken al steekt de Citizen wel met kop en schouders boven de andere twee uit.
De Bulova is wat drukker en heeft alleen lume in de verder skelleton uitgevoerde wijzers én een gebogen wijzertip. Het is natuurlijk ook bedoeld als een deels skelleton uurwerk.
Frederique Constant, heeft nagedacht over de fake lume dots. Het is natuurlijk een bestaand model wat in de “gewone” uitvoeringen ook lume in de wijzers heeft. De keuze om het zo op te lossen is wel elegant en geeft wat extra cachet aan het “ghost” gehalte. Het frame om het datumveld doen ze ook goed.
Nog even drie frontale plaatjes.
Om het af te maken nog een fotootje van de achterkanten:
En als laatste een @RLC -tje
En het beloofde plaatje van het kadootje voor mijn eega. Nog geen live foto want ze wil hem niet dragen tot ze jarig is en da’s binnenkort. 
Bedankt weer voor het kijken (en lezen).
En aan het einde van het jaar: Leuk forum met elkaar!
