Al eens van de dirty dozen gehoord?

Nee? dan moet je dit lezen

Ja?, Lees het dan ook en lees vooral de opmerkingen over de KNIL en let ook op de link in de tweede alinea onder de foto’s van de onderdelen.

7 likes

The Dirty Dozen verzamelen… Where WIS-dom meets postzegels verzamelen. :speak_no_evil:

Ik ga het alsnog wel lezen natuurlijk… :slight_smile:

3 likes

:smile: Zo is het wel ja. Op MWR stonden ze onlangs allemaal in 1 koop trouwens. Voor de luie verzamelaar.

2 likes

Ik heb een Timor gehad, een hartstikke fraai horloge maar omdat ik niet de intentie heb om ze allemaal te bezitten heb ik hem toch maar verkocht. Ze worden vaak aangeboden als tweede wereld oorlog horloges maar ze zijn strikt genomen net na de oorlog geleverd. Het Britse leger heeft een einddatum voor levering ingesteld en toen zijn de merken in hoog tempo horloges gaan produceren omdat alle horloges die na die datum werden geleverd niet meer zouden worden betaald. Ze zijn overigens wel gewoon ingezet, zelfs tot in de Falkland oorlog in de jaren tachtig, dus het zijn wel echte issued horloges maar tweede wereld oorlog zijn ze dus niet.

The Dirty Dozen - een beroemde (oorlogs) speelfilm uit 1967 met een enorme all-star cast (12 ongeveer :-))

(on topic - interessant verhaal wel !! nice to know !!)

Leuk verhaal. Ik was al wel bekend met “the dirty dozens”. Zelf heb ik de Omega gehad maar die heb ik verkocht nadat ik een RAF53 had weten te bemachtigen. Iets grotere diameter en een centrale secondenwijzer i.p.v. een sub dial. Vindt de dirty dozens nog wel altijd mooi hoor, snap alleen niet waarom je ze alle twaalf zou willen hebben (als je ze ook gaat dragen tenminste).

De IWC is de meest kostbare van het stel toch? Of is dat de JLC? Ik zag er vandaag toevallig eentje staan op een verkoopsite voor bijna 9.000 euro (IWC Mark 10 is hetzelfde toch?)

Cool! Mijn kleine visuele bijdrage over deze horloges staat vandaag in het WVDJV-draadje… :slight_smile: …iemand merkte al eens op dat, hoewel duidelijk stokoud, mijn wijzers waarschijnlijk al “service-hands” zijn; gezien de vorm die afwijkt van de af-fabriek types.

Vandaag binnen :slight_smile:

4 likes

En deze is onderweg :wink:

6 likes

Leuk artikel! Met interesse gelezen

OK; nice - een '53 en een '45, maar die laatste dan wel zeker een re-dial met echt incorrecte wijzers. De '53 lijkt me eigenlijk ook een re-dial, of hij heeft een halve eeuw in een la gelegen…

Hoop dat je vooral voor die '45 niet de hoofdprijs hebt betaald… Vergelijk de typografie van de cijfers (vooral de 3 en 4), hun geometrische plaatsing, de vorm van het symbool, en het OMEGA woord zelf; dat laatste vooral qua grootte - met deze pic van mijn slechts subtiel geretoucheerde originele wp (retoucheringen zelf gedaan) van mijn '45:

Maar OK, ik heb de wijsheid niet in pacht hoor…

Die RAF '53 is een fat Arrow en een redial. Dit is door Omega (of het Engelse leger) gedaan in de jaren zestig omdat het radium op de platen teveel straling uitzonden als ze bij elkaar waren opgeslagen. Daarom ook de omcirkelde T op de wijzerplaat voor tritium. Er zijn ook nog thin Arrows in omloop met radium die iets duurder zijn maar dat maakt niet eens zoveel uit in prijs.

De duurste is de Grana omdat deze het moeilijkste te vinden is.

1 like

Yep! En als je ze dan alle 12 hebt kun je nog gaan voor de exemplaren met wijzerplaat varianten met stock nummers :wink:

Negeer aub die 2 anderen op links en rechts, ik kon zo snel geen betere foto vinden.

3 likes

Niets negeren. Die Fransoos links is minstens net zo mooi.

1 like

Mooi verhaal!

Enige kans om ooit dit soort horloges tegen te komen bij legerdumps ed. of is dit fantasie? :slight_smile:

Ja dat laatste haha

1 like

Liggen er eigenlijk uberhaupt ooit horloges bij de dump? Lijkt me toch dat er honderdduizenden legerhorloges in omloop moeten zijn in Europa… waar zijn die allemaal heen eigenlijk?

Volgens mij bestaat heel de Dump niet meer. Tenminste niet meer zoals wij die nu voor de geest halen. Ik weet er 2 te zitten en die zijn allebei gemoderniseerd en er is geen tweedehands spul meer te vinden.

Diegene waar ik de Record van kocht vertelde dat hijhet via een dumpzaak had gekocht in de jaren 80.

Geen idee of er inderdaad nog klassieke dumpzaken zijn. Pa nam me er als kind wel eens mee naar toe. Dan mocht ik een koppel uitzoeken of een tas… mooie tijden.

Gr. Roel