Ik kon in eerste instantie het merk niet plaatsen maar het is dus een Alpina, uitgaande van het logo en de informatie van Ranfft over het uurwerk (625) zal dit horloge van midden jaren twintig zijn. Dit maakt het dan ook direct mijn oudste horloge. Voor de verandering is het best wel een groot horloge voor zijn leeftijd, de breedte is maar 26mm maar als totaal draagt het toch vrij fors.
Maar goed, het horloge liep alleen niet. De blauwstalen veer was namelijk gebroken. Ik had gelukkig een moderne veer op voorraad die zou moeten passen. Dus het hele horloge opgebouwd en deze leek ook goed te functioneren maar elke keer als het horloge op zijn rug lag bij de timing machine maakte hij een bizar galopperend geluid (ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel). Ik heb echt van alles geprobeerd van het losdraaien van schroefjes tot het extra aandrukken van bruggen, maar niets hielp. Ik heb toen letterlijk in Google gezocht naar “galopping sound watch movement” en toen viel ineens het kwartje. De veer die ik had geplaatst had weliswaar de juiste afmetingen maar was te sterk, de draaing die het balanswiel maakte was zo groot dat deze langs de andere kant het anker weer aantikte (banking). Nog een keer de voorraad in gedoken en toen vond ik een antieke blauw stalen veer (die zijn rond terwijl moderne meer een S vorm hebben), geïnstalleerd en daarmee draaide hij meteen perfect. Weer wat geleerd, en met zo’n oude veer ook iets meer authentiek.
Het horloge heeft fixed lugs dus ik moest even een bandje lenen maar die is helaas net te smal, de band aanzet is 20mm.
De wijzerplaat heeft een gelige patina met radium Arabic numeral, wat ik helaas niet op de foto tevoorschijn krijg is de Guilloche bewerking van de wijzerplaat.
Het enige minpuntje aan mijn 90 jaar oude aanwinst is dat de Tirette is gebroken, je kunt wel schakelen tussen opwinden en instellen maar dat is geen strakke schakeling. Maar ach, ik kan er mee leven…
Gaaf horloge! Het heeft wel wat vind ik, zo’n oudje.
Het is niet iets wat ik snel zou dragen, maar gewoon voor erbij in de verzameling en eens in de zoveel tijd eens dragen.
Gewoon het idee dat je een werkende machine draagt van bijna een eeuw oud, ik vind dat echt iets magisch. Ik heb wel het geluk dat hij van zilver is en daarom waarschijnlijk nooit is omgesmolten maar gelijktijdig toch goed bewaard is gebleven. Maar ik weet ook dat ik er echt goed voor moet zorgen want één flinke klap en je balansas is weg (wat nou incabloc?), dus ik zal er maar niet mee naar het werk fietsen…
Ik ben ook wel gecharmeerd van deze art deco horloges, dit is een fraai exemplaar Geert , leuk ook dat de kast zilver is, vergulden kasten uit die periode zijn vrijwel altijd erg versleten maar zilver blijft mooi.
Galopping sound watch movement heet in goed Nederlands:prellen.
Via een kaliberboek is wel te achterhalen wat voor werk het precies is. De afbeeldingen daarin zijn bijna altijd van de wijzerplaat zijde en de tiretteveer is een soort vingerafdruk van een uurwerk. De afbeeldingen in die boeken zijn dan ook altjd 1:1.
groeten Martin
Geert schreef:
…“dat de Tirette is gebroken, je kunt wel schakelen tussen opwinden en instellen maar dat is geen strakke schakeling. Maar ach, ik kan er mee leven…”.
Ben je niet bang om de kroon+ te verliezen of zit het toch nog goed klem?
De pal om de stift vast te houden zit er gewoon in, die kan nu alleen vrij bewegen tussen de twee schakelstanden (dat verhindert normaal gesproken de tirette).
