Tja…
Het kan altijd erger…
1 like
Het kan nog erger: “3300 Comtoises” of hoe die klokken waarmee de afdeling geriatrie op de RikkeTik loopt te zeulen…
3 likes
Nou is een Comtoise natuurlijk niet zomaar een klok… alleen… je moet ze niet allemaal laten lopen… want dan wordt je om 12 uur knettergek… en om 5 over 12 weer… Comtoises slaan 2 keer… 
Maar… 3300 stuks… ik vraag me af… hoeveel van die horloges draagt hij?.. en hoe is de staat van die horloges?..
1 like
Sorry, inloggen of lid worden om 1 nieuwartikel te lezen? 
En, néé ik wordt géén lid van Feesboek! 
2 likes
Door: Marloes de Moor 7 november 2016, 11:10
In een garagebox in Amstelveen hangt aan een spijker het horloge van een vakbondsleider uit Uruguay. Hoewel het hangt te midden van nog zo’n 3300 horloges, weet Wim Bos het feilloos te vinden. Het leren bandje dat ooit om de pols zat van de vakbondsstrijder, bungelt nu weerloos tussen duim- en wijsvinger van Amsterdammer Bos.
“Een politiek vluchteling uit Uruguay hier in de flat gaf mij dat horloge. De vakbondsleider had het bij hem in bewaring gegeven toen hij in Uruguay werd gearresteerd en in de gevangenis belandde. De man is nooit meer vrijgekomen. We weten niet wat er met hem is gebeurd,” aldus Bos. Monter: “Hoe dan ook: ik kreeg zijn horloge.”
Altijd horlogegek
Een koortsachtig getik van klokken, wekkers en horloges vult de betonnen ruimte. Nu en dan een gewichtige gong of een vrolijk getingel. Wim Bos beziet zijn verzameling en constateert licht verontschuldigend: "Tja, het is een tic. Ik ben altijd horlogegek geweest."
Ik vind vooral de techniek mooi
Toch begon die ‘tic’ niet met horloges, maar met Friese staartklokken. “Prachtig vond ik die, maar ze waren destijds niet te betalen. Ik heb er toen één gebouwd van een ledikant. Later raakten ze uit de mode. Nu kun je ze voor 150 à 200 euro kopen. Voor dat geld maak ik hem niet zelf.”
Bos heeft nu zeven Friese staartklokken. En daar bleef het niet bij. Hij begon ook wekkertjes en horloges te verzamelen in alle soorten en maten. Totdat zijn vrouw, murw van het geluid van al die de tikkende klokken, op een dag zei: ‘Twee klokken vind ik leuk, maar daar blijft het bij.’
Omega voor drie euro
"Ze moeten ook nog eens allemaal worden afgestoft hè," zegt Bos, tot zijn pensioen conciërge op een school. Hij verplaatste zijn hobby naar de garage. Aanvankelijk alleen de klokken en twee horloges van zijn vader en grootvader. Nu, zo’n twintig jaar later, hangen er duizenden horloges aan zelfgetimmerde latjes.
“Ik vind vooral de techniek mooi. Het zat er altijd al in. Vroeger droomde ik van de mooie, grote horlogemerken als Omega en Seiko, maar die waren voor mij onbetaalbaar. Nu heb ik ze.”
Elke dag zit Bos achter zijn werktafel in de garage, omringd door gereedschappen, onderdelen en laatjes met horlogebandjes, klokkettingen, wijzerplaten, tandwielen en batterijtjes.
Kleine reparaties
Hij poetst horloges, verricht kleine reparaties, plaatst batterijtjes en maakt klokken schoon. “Ik kan zeker niet alles repareren, maar wel de kleine dingen.”
De duizenden, horloges hangen aan zelf-getimmerde latjes. ‘Ze moeten ook allemaal worden afgestoft hè?’ © Dingena Mol
Hij bezoekt geregeld rommelmarkten. “Met Koningsdag ging ik nog naar huis met een Omega voor drie euro!” Hij krijgt ook veel horloges. Bijvoorbeeld van juweliers die ermee stoppen of van mensen uit de buurt. “Wim, ik heb weer een klokkie voor je,” zeggen ze dan.
Alle horloges die Bos in zijn garage heeft, zijn gelabeld. Hij houdt de verzameling bij op een handgeschreven lijst. Dubbele exemplaren bewaart hij apart, in een doosje. Al te kritisch is Bos niet; alle horloges komen door de selectie.
Ook horloges die het niet meer doen, protserige kermisexemplaren of zuurstokroze kindermodellen. Aarzelend: “Ik denk er wel over om op den duur die heel goedkope horloges niet meer aan te nemen.”
Iets verkopen of wegdoen? “Nóóit. Ik wil er graag horloges bij, maar er gaat niets weg,” zegt Bos. Van zijn oudste zoon krijgt hij op dat punt weinig bijval. “Als ik doodga, gaat alles naar de International Community Of Vulnerable Art, zegt hij. Met andere woorden: naar afvalbedrijf Icova. Hij pest me maar hoor.”
Braillehorloge
Bos haalt nog maar eens een horloge van een haakje. “Dit is ook een mooie. Die kreeg ik van een blinde. Een braillehorloge van Seiko.” Elk exemplaar heeft een verhaal.
Tja, de één zijn dood is een ander zijn verzameling
Hij herinnert zich nog het jongetje dat zijn tranen verbeet toen hij Bos zijn horloge overhandigde. Tegen zijn moeder had hij gezegd dat hij het wilde weggeven, maar toen het eenmaal zover was, had hij er flinke moeite mee. “Ik heb hem een leuk horloge laten kiezen uit mijn doos met dubbele exemplaren. Dat verzachtte de pijn.”
Wim Bos’ garagedeur staat altijd open, ook als 's winters de oostenwind venijnig naar binnen blaast. “Dan zet ik een straalkacheltje neer. De deur gaat nooit dicht, anders zit ik zo opgesloten.” Bovendien is sociaal contact een belangrijk aspect van zijn hobby, zegt hij.
Voorbijgangers doen vaak even zijn ‘museumpje’ aan voor een praatje. De ‘klokkenman’ noemen ze hem. De toegewijde precisie waarmee Bos zijn verzameling koestert, intrigeert hen. En daarom helpen ze hem graag aan een horloge dat ze niet meer nodig hebben.
Opwindhorloge
Een nieuwe, mooie aanwinst is bijvoorbeeld een Jacquet Droz, een Frans opwindhorloge dat in Nederland nooit echt bekend werd. “Ik kreeg het van een vrouw die het al veertig jaar in huis had liggen. Een paar weken later ging ik naar een rommelmarkt en kwam daar zijn zusje tegen! De damesuitvoering. Dat geloof je toch niet. Ik was er helemaal wijs mee!” vertelt Bos geestdriftig.
Hij wijst op een antiek wekkertje: “Die heb ik uit een boedelopruiming na een overlijden.” Met een zucht: “Tja, de één zijn dood is een ander zijn verzameling.”
Een tijdje geleden kreeg Bos een vrouw op bezoek die eerder het horloge van haar overleden man had gebracht. “Ze wilde zien of ik het had opgehangen. Dat was natuurlijk zo. Ze keek er een poosje naar en besloot tevreden: ‘Het is goed dat het hier hangt’.”
3 likes
? Ik dacht dat ie gewoon leesbaar was?
Sorry!
Het originele bericht van Het Parool dat hier al eerder stond is perfect leesbaar. Geen idee waarom die link naar topics.nl hier ook nog staat.
Nou door mij is het niet leesbaar dus bedankt.
Ah, nou ik zag een uittreksel verderop, dus 't Is goed. Maar er zijn veel grotere horlogegekken dan hij hoor en prima te lezen door iedereen…:
http://forums.timezone.com/index.php?t=tree&goto=3763171&rid=12
3 likes
Ja die is bekend.
Ik zou horendol van zulke aantallen worden en er het grootste deel van afstoten. Waar je dan wel jaren zoet mee zult zijn. Waarschijnlijk zou ik wel met een hoger aantal overblijven dan wat ik nu wenselijk acht, kan maar zo zijn dat je bij 35 denkt dat het uitgedund genoeg is als je van zulke aantallen komt.
Ja, 35 is nog goed te doen! 
1 like
Mooie collectie en helder en duidelijk gefotografeerd.
Je houdt ook wel van een kleurtje zie ik (ik ook).
Leve de diversiteit. 
Hahaha, ja alleen zwarte duikers is ook zo eentonig. 
1 like
1 like
Dat Comtoises 2x slaan, mag je niet zomaar zeggen: Alleen Comtoises van rond 1800 en later slaan mogelijk 2x. De vroege exemplaren (en dat zijn er ook nog best veel) hebben GEEN repetitieslag.
Zullen we het hem maar vergeven na 8 jaar?
Edit: 7 jaar 
4 likes
