Let op: Dit topic heeft een zeer hoog Rikketik gehalte, dus u bent gewaarschuwd.
Over een week of 3 krijgt mijn oudste zoon de sleutels van zijn nieuwe huis en gaat hij het ouderlijk huis verlaten. Prachtig natuurlijk. Hij is al maanden zenuwachtig, is met zijn vriendin bezig met het zoeken naar meubels, kleurschema’s en alles wat er verder bij komt kijken. Het zal voor ons wennen worden, na zoveel jaar ineens een stuk meer rust in huis.
Maar het levert ook mogelijkheden op, aangezien er een kamer vrijkomt en ik daar mijn horlogewerkplaats van ga maken. Hoe gaaf is dat.
De afgelopen tijd ben ik al een beetje aan het opruimen, spullen bij elkaar aan het zoeken en liep ik voor de zoveelste keer tegen een doosje met klokonderdelen aan. Jaren geleden heb ik van een goede kennis een half gedemonteerd klokje gekregen, tezamen met een doosje onderdelen. Hij was in de veronderstelling dat ie mij er een groot plezier mee deed, aangezien ik “van de uurwerkjes” ben. Nooit wat mee gedaan, alleen steeds verschoven en steeds op het punt gestaan de boel weg te kieperen. Ik heb helemaal niets met klokken, dus dat het nog steeds niet was weggegooid is best bijzonder.
Nu stond ik vanmiddag weer met dat doosje in mijn handen en vond dat de klok en de losse onderdelen aan het huisvuil toevertrouwd konden worden. Maar kijkend naar de inhoud van het doosje sloeg toch de twijfel toe. Ik heb inmiddels al aardig wat horloge uurwerken onder handen gehad en bedacht me dat een klok dan niet zo heel moeilijk zou zijn. Minder en grotere onderdelen. De rest van de klok moest ik ook ergens hebben…
Het demonteren was zo gebeurd, omdat ie toch al voor 3/4 uit elkaar lag. Vervolgens alles in de ultrasoon gegooid (onderdelen passen niet in de Elma) en verder handmatig alles schoongeborsteld.
Ik had geen voorbeeld hoe het uurwerk in elkaar moest, maar met een beetje uitsluiten, passen en meten, lukte het een geheel bij elkaar te krijgen, waarvan de raderen netjes in elkaar grepen. Het mooie is, dat het uurwerk nog helemaal compleet is.
Alle raderen draaiden netjes rond, vervolgens de voorkant van het uurwerk afgemonteerd en het uurwerk weer in de kast geplaatst.
En ja hoor, het kreng loopt nog ook. Het moet nog een beetje afgesteld worden, maar vooralsnog loopt ie redelijk op tijd.
Is er een nieuwe hobby geboren? Ik denk het niet. Maar toch was het heel erg leuk om te doen en kan het iedere (beginnende) sleutelaar van harte aanbevelen. Het geeft veel voldoening om een niet lopende klok weer aan de gang te krijgen
Ik vind uurwerken zeer fascinerend, zeker de hele oude en heel eenvoudige. Geweldig hoe men vroeger al met wat raderen, een veer en vernuft, redelijk de tijd kon bijhouden. Ik denk dat deze klok nog even mag blijven en misschien krijgt ie wel een plekje in de nieuwe werkkamer. Ik weet het eigenlijk wel zeker, want mijn vrouw heeft mij, tijdens de stille momenten (en je de klok knetterhard hoort tikken) al wat vernietigende blikken toegeworpen…
Lekker bezig!
