Atlantic: zwitsers, zweden en kampioenen.
Onlangs bij mij gearriveerd: een “Worldmaster”.
Maar geen gewone.
Niet zoeen:
(Leyland Royal Tiger Worldmaster, begin jaren '60)
maar eentje van dit merk:
.
Het gaat om het merk “Atlantic”.
Een zwitsers merk dat al vanaf 1888 zou bestaan.
Atlantic voert diverse modellijnen, sommige lijnen bestaan al vele jaren.
Moderne en klassieke modellen, simpel en wat gecompliceerder.
Voorbeeld van een modernere is de Skipper:
De mijne is evenwel een uit de “Worldmaster” lijn.
Maar, zoals eerder al gezegd, geen gewone.
Kijk je naar de Atlantics, dan zie je in de logovoering een verandering gaan door de tijd.
Eerst zie je het woord “Atlantic” gewoon geschreven zijn:
Later zie je prominent een “a” op de plaat staan:
en weer later is er een passer te zien, zoals op die Skipper en zoals op deze:
Achterkanten zijn er ook in diverse soorten.
Recenter zijn de glasbodems:
eerder waren er ook bodems met de letter “a” of met de naam “Atlantic”.
Onthoud even deze, met “Atlantic” in een soort vaantje.
Met “Atlantic” is wel wat raars aan de hand.
Sowieso vind ik het wat koddig dat in een bergland dingen worden gemaakt met namen als “Seamaster”, “Seastar”, “Seahorse” en ga maar verder.
En hier dus nu centraal in Europa de “Atlantic” met een “Skipper”.
Of nog zoiets mafs: “Worldmaster”.
Zwitserse wereldkampioen? Waarin dan? Sleetje rijden, skieën wellicht?
Kaasgaten prikken? Tol heffen misschien?
Maar mooi zijn ze best, die zwitsers-atlantische worldmasters.
Hier nog een voorbeeld, foto van het internet.
Lijkt op de Blyssa die ik ooit van Dreski overnam.
Er zijn ook andere vormen, de vierkante modellen zijn ook fraai.
En dan ineens blijk ik een dus geen gewone “Worldmaster” te hebben.
Maar een beetje een rare.
Want mijn zwitserse “Worldmaster” blijkt een Skandinaaf te zijn.
Een Zweed, om precies te zijn.
Het is geen “Wordmaster” maar een “Världsmästarur”, een “wereldkampioenshorloge”.
En die blijken ook al langer te bestaan en in meerdere uitvoeringen.
Zoals deze gehavende:
Dit is dan de mijne:
En kijk eens naar de achterkant: daar staat in het “vaantje” niet " Atlantic", maar er staat “Kvalitetsur”, zweeds voor “kwaliteitshorloge”.
Het schijnt dat “Atlantic” in voorbije tijden in Scandinavië en in het Oostblok (met name Polen) best populair was.
Dat daarbij dan de typenaam wordt aangepast, vind ik toch wel bijzonder.
Stel je eens voor: een Rolex Havsmästare. Best wel wat vreemd, toch.
Anyway: ik ben wel in mijn schik met deze vreemde zwitserzweed.
En wat zit er in?
De krachtbron is volgens de verkoper een “1604”.
“Wat voor eentje”, vraag je je dan af.
Een Duracell type 1604?
Nope: deze loopt niet op batterijen.
Een zweedse NOHAB “Rondneus” 1604
is het ook niet: dit is immers in hart toch een zwitser en hij loopt niet op diesel.
Ook de volgende 1604 kan onmogelijk zijn want die is frans (Alstom),
te jong (rond 1981), te groot en bovenal: door NS gebruikt, dus zal nooit op tijd lopen.
Dan vond ik nog een Packard 1604,
maar die stamt uit 1938, amerikaan, te oud; schenen wel onverwoestbaar betrouwbaar te zijn.
Nee, niets van dit alles, het is een:
AS (Anton Schild) 1604 /1637 (fotoos van Ranfft)
Die kwam in verschillende hoedanigheden voor.
Verschillen tussen de 1604 en de 1637 zijn bij Ranfft niet te vinden.
Een handopwinder is het, met “sweep second”.
13’’’, diameter= 29,0mm (29,4mm), hoogte= 4.5mm.
17/21 steens, f = 18000 A/h, powerreserve 39 uur.
Datering volgens Ranfft: ca. 1955.
De mijne heeft een 21-steens uurwerk en is op drie posities gejusteerd (welke zouden dat nou zijn?).
Mijn “Världsmästarur” is 35 mm zonder kroon.
Een polsschot komt later nog wel een keer.
[sup]Aan allen die tot hier zijn gekomen: dank voor de aandacht.[/sup]
