Dat is natuurlijk niet te voorspellen. Niemand had 60 jaar geleden kunnen bedenken dat een simpel duikhorloge van 150 dollar nu meer dan een ton waard zou zijn.
Ik verwacht niet dat er veel horloges in waarde zullen stijgen. Horloges zijn, m.u.v. een paar exclusieve merken, massaproducten en worden letterlijk aan de lopende band geproduceerd, waardoor er heel veel in omloop zijn.
Limited editions worden om elke scheet uitgebracht en zijn daardoor niet meer bijzonder.
Populaire modellen zoals SS Submariners dalen minder hard dan normale horloges, maar verwacht niet dat je SubC over 50 jaar een fortuin waard is. Daarvoor zijn er teveel in omloop en daarvoor zijn ze niet speciaal genoeg.
Je hebt kans dat een boutique merk uitgroeit tot een populair luxe merk waardoor de eerste modellen gewild worden, maar dat verwacht ik niet.
De hype die je de afgelopen jaren zag met bijv. MKII horloges, wordt voornamelijk veroorzaakt door een paar fans op WUS. Een Kingston die net zoveel opbrengt als een Tudor Black Bay, is natuurlijk waanzin. Zo’n klokje brengt niets op bij een willekeurige pawn shop.
Ik kan wel een paar modellen opnoemen die waarschijnlijk klassiekers worden onder liefhebbers, maar of die ooit meer waard worden dan je er nu voor betaalt, lijkt me niet. (Tudor Pelagos, Damasko DA36, Sinn 856)
Fortuin weet ik niet maar de limited Rolexen gaan altijd hard. Denk aan de Explorer 1 met zwarte cijfers (al is dit geen rotprijsje meer).
Waardes zullen altijd stijgen al is het maar vanwege deflatie. Wat ik wel denk is dat het verhaal is altijd erg belangrijk is voor een (mogelijke) waardestijging. Mijns inziens werd er 50/60 jaar geleden er meer geschiedenis werd geschreven door een bepaalde gebeurtenis of een nieuwe techniek. De Omega Speedmaster is hier een mooi voorbeeld van. Dit was geen goedkope klok destijds toch betalen we relatief (veel) meer voor dit horloge.
Zelf verwacht ik wel dat de huidige cheap ass automaatjes een collectible gaan worden
zoals de Airomatic’s 1912 de Seagulls en Prismaatjes,
daarnaast waarschijnlijk “thema” of reclame spul
zoals voetbalhorloges of Pepsi Cola, of de System 51 etc.
quartzen zullen het wel moeilijk gaan krijgen of ze moeten van goede stalen kasten voorzien zijn.
@ monaco
Boutique merken maken waarschijnlijk wel kans
zodra deze onder dezelfde naam over 30 jaar nogsteeds tekoop zijn, dan is het natuurlijk veel leuker om een “vroeg” exemplaar Tommy Hilfigger te hebben dan “gewoon” een Tommy Hilfigger wanneer niemand dat merk nog kent.
Boutique merken maken waarschijnlijk wel kans
zodra deze onder dezelfde naam over 30 jaar
nogsteeds tekoop zijn, dan is het natuurlijk veel
leuker om een “vroeg” exemplaar Tommy Hilfigger te
hebben dan “gewoon” een Tommy Hilfigger wanneer
niemand dat merk nog kent.
Ik heb het niet over modemerken, maar over horlogemakers die momenteel alleen via internet te bestellen zijn zoals Halios, Benarus, Crepas, enz.
Tommy Hilfiger plakt een logo op een Chinees quartz uurwerk, ik denk niet dat daar ooit veel vraag naar is
Obris Morgan is er ook in redelijk beperkte oplage steeds meen ik.
Mijn pradata is voor mijn gevoel al veel meer waard geworden, of ie dat op de markt ook is? Geen idee, waarschijnlijk niet maar wie weet over een lange tijd…
Er is maar weinig spul dat echt meer geld waard wordt. Over het algemeen, dus niet alleen bij horloges, zie je dat juist de items die niet bedoeld zijn om te verzamelen, geld waard kunnen worden. Limited editions worden zelden significant meer geld waard, omdat iedereen ze netjes bewaart.
De echt oude stripboeken/comics werden uitgegeven om te lezen en waren goedkoop gemaakt. Door de slechte kwaliteit en omdat er niet zorgvuldig mee werd omgegaan zijn er nu nog zeer weinig in omloop en helemaal in een goede staat. Die zijn een fortuin waard. Als iedereen ze in plastic had gedaan en netjes bewaard, waren ze nu geen geld waard.
Baseball cards waren een leukigheidje in een pakje kauwgom. Puur als promotie om meer kauwgom te verkopen. Slecht papier en kinderen speelden ermee. Daarom zijn er nog maar weinig…enz… je begrijpt wat ik bedoel.
Ik denk dat je met horloges de meeste kans maakt bij een nieuw merk met een goede prijs/kwaliteit verhouding. Vanwege onzekerheid een kleine oplage bij de start en daarom snel uitverkocht. Als het merk zich daarna ontwikkelt tot een geliefd merk zouden de eerste series geld waard kunnen worden. Het probleem is dat je dit niet kunt voorspellen en je kan moeilijk alles kopen.
Als ik het had geweten, had ik alle He-man en Transformer action figures mooi in de originele doos bewaard. Loop je tegenwoordig binnen op de Bay.
Het is natuurlijk schier onmogelijk om te voorspellen wat men in de toekomst nog verzamelwaardig acht. Wat me wel is opgevallen aan horloges en auto’s is dat met name modellen die oorspronkelijk heel slecht verkochten (te duur/ niet mooi) en daardoor maar in heel beperkte oplages zijn gemaakt het goed doen, hoe kleiner de uiteindelijke oplage hoe beter.
De Rolex “Paul Newman” Daytona is daar een voorbeeld van, dit was feitelijk een markteting flop (sommige horloges lagen tien jaar in de vitrine), want mensen vonden de wijzerplaten niet mooi, daardoor zijn er tien keer meer gewone Daytona’s dan PN’s. Smaak verandert en de verzamelwaarde stijgt. Investeer dus in afzichtelijke horloges van A-merken van nu, en hoop op succes.
Producten met een niet-functioneel foutje (verkeerde print bijvoorbeeld) hebben ook een natuurlijke zeldzaamheid. Even een snelle zoektocht:
-een Rolex GMT Master 2 op waarbij de romeinse nummers de eindvorm missen (“ll”).
-Sommige Breitling quartz modellen met digitaal display laten bij een lege battery geen EOL (end of life) zien maar UEL.
-De Magrette Regattare vemeldt Bronze op de wijzerplaat en achterkant als het materiaal waar de kast van is gemaakt maar deze is eigenlijk van messing, oeps!
Dat soort horloges moet je dus niet laten fixen maar kun je in de kluis leggen voor een jaartje of twintig.
Zodra ik mn glazenbol heb gevonden heb, laat ik t je weten.
Zoals al beschreven zijn er bepaalde tendensen en eigenschappen te herkennen. Maar die bieden geen garantie voor klappers.
Zo kun je limited gshock emenim horloges kopen, maar wie zegt dat ie over 50 jaar nog steeds populair is. Daarnaast zijn die gshock verdraaid stevig :+ of is dat model niet populair, etc.
Het is imho nog moeilijker dan de andere bekendere vraag “welke horloges behouden redelijk hun waarde.”
‘Back to the future’ is natuurlijk een hele goeie film
zeker voor het tijdsgewricht waarin hij is gemaakt.
Ik kijk hem af en toe nog wel eens en is gek genoeg
op een of andere manier volkomen geloofwaardig.
“Hey Chuck, just check out this guitar riff man”
Voor de rest, tja, wat de gek er voor geeft.
De G-Shock’s zoals marnix.moed schrijft maken een goede kans.
Zo heb ik een DW6900 met de oude 1289 module met een nieuwe
bezelkap, ziet er tip-top uit.
Loopt kalender-synchroon tot 2032 dus
die maakt nog een aardige kans.
Ook de oude monster modellen zullen hun geld gaan opbrengen.
Hoewel ik denk dat dit nog wel even gaat duren.
Mijn oranje monster made in Japan versie doe ik maar beter niet weg:D
En alles na de invoering van de Euro is sowieso de helft minder waard;)
Knalprijzen zullen de hier boven getoonde horloges waarschijnlijk niet gaan opbrengen.
De echte ‘high rolle(x)r’ klokjes zijn aan mij niet zo besteed.
Met een leuke Russische vintage van een paar tientjes vermaak ik me
ook opperbest.
The future is bright, gotta wear shades!B)-
Nou laat ik het eens anders stellen
neem bijvoorbeeld de bekende Timexen met indiglo
en de Adidas horloges,
ik verwacht dat dit spul “tijdloos” is dus ook over 30 jaar nog door mannen of vrouwen gedragen kan worden maar maken ze straks meer kans dan een nu duurdere Fossil of Diesel van dezelfde leeftijd ?
De eerste MKII Tornek Rayville is een grote
kanshebber om veel meer op te brengen dan waarvoor
ze oorspronkelijk aangekocht zijn.
Tot nu zijn er (dacht ik) een 8-tal verkocht. Ze
gaan wel een 2de batch uitbrengen, maar bij Bill
moet je geduld hebben, soms heel veel geduld.
Die vereiste om geduld te hebben en de (tot nu
toe) kleine batch, maakt dat er veel vraag naar
is. En laat het juist dit zijn dat de prijzen
opdrijft.
Daar zijn er ook maar 9 van gemaakt, en ook alle andere MKII modellen die oop zijn, worden voor grof geld verkocht. Ik zie regelmatig een Vantage met een nieuwprijs van 400 dollar langskomen voor 1200 dollar, Kingstons van 800 nieuw voor 2500 dollar, enz. Die dingen zijn gehyped op WUS. Probleem is dat alleen een paar MKII fans dat geld ervoor over hebben. De rest van wereld zegt die modellen niets. “Oh een hommage,” is het dan.
Zoals ik hierboven al zei, voor een Kingston moet je tegenwoordig iets van 1800 euro neertellen. Voor een paar tientjes meer heb je een nieuwe Tudor Black Bay. Niets mis met een Kingston, 't is een prima klokje (heb er zelf ook 1) maar een Black Bay is toch 1 of 2 stappen hoger qua kwaliteit en afwerking.
Dat is geen iconisch model, maar een modemerk dat toevallig ook horloges verkoopt. Niemand kent dat horloge en niemand zal er 300 euro voor neertellen. Je zult iemand moeten vinden die het model mooi vindt en zelfs dan is 300 euro veel geld voor een horloge van 15 jaar oud.
@Monaco:
Je hebt helemaal gelijk, toch een aantal specifieke kenmerken die het horloge byzonder maken:
-zwitsers automatisch uurwerk (weet even niet welk caliber)
-recycled sterling silver
-gelimiteerde versie
-byzonder plat, geschroefde band aanzet
-complete met doos en papieren.
Verder staat er geen rolex op, dat is waar, maar je verkijkt je een beetje op het merk esprit:
De esprit horloges van nu zijn voornamelijk quartz en verder een beetje te modieus. Deze klassieker wordt niet meer gemaakt en ook geen gelimiteerde mechanisch-automatische versies, dat maakt deze dus wel bizonder.
Esprit heeft de opdracht gegeven aan een zwitsers horlogemanifactuur om deze combi op de markt te brengen: een soort experimentje dus.
(lijkt een beetje op het P1lot one/helgray project?)
Wat is de P1lot ONE waard over 15 jaar?
Misschien de Swatch horloges uit de Irony serie met de aparte band aansluiting?
Ze hebben ook een dichte kast en een aparte toegang om de batterij te vervangen.
@Monaco:
Je hebt helemaal gelijk, toch een aantal
specifieke kenmerken die het horloge byzonder
maken:
Het is vast een bijzonder horloge, maar het feit dat je mij als potentiële koper moet overtuigen met feiten, zegt eigenlijk al genoeg. Een echte klassieker verkoopt zichzelf.
Hoe leuk ik het P1lot One project ook vind, ik verwacht niet dat dit over 15 jaar veel gaat opbrengen. Vergelijk het met de Pleamar. Er zijn een paar liefhebbers die zo’n ding wel willen kopen omdat het design leuk is en omdat de kwaliteit hoger ligt dan de projectprijs, maar die hype vervliegt. Over 15 jaar kent niemand het model nog en voor die 700 euro heb je tegen die tijd een tweedehands LLD die iedereen kent en door de Swatch group kan worden onderhouden met onderdelen.
