Beste allemaal, inclusief een groet aan de nieuwe (avond)cursisten bij Zadkine in Amsterdam.
Sorry, dat jullie een tijdje moesten wachten op mijn bericht. Enorme drukte was daar de schuld van.
De afgelopen week hebben wij: gedraaid, geslepen, gehamerd en moeilijk gedaan. Alles om vaardigheden te leren wat ons in de toekomst als vakman van de amateurs moet gaan onderscheiden.
Maar wat een doffe ellende is het knippen van een balansveer en daarna een spie(tje) in het miniscuul kleine gaatje proppen. De spie is te vergelijken met een hondenhaar van ongeveer 7 mm. lang. Wij hebben drie Dalmatiers dus ik heb een goed voorbeeld. Vervolgens afknippen en stellen. Het is alleen te zien met een stenenloupe (10x) Maar het is gelukt.
Verder hebben wij opwindstiften gedraaid, compleet met tirettegleuf en schroefdraad voor de kroon. Helemaal compleet dus. Toen de eerste, de tweede en de derde bijna klaar waren en ik het ding weer in de spantang deed, brak hij spontaan af bij de tirettegleuf. Balen dus. Niet vloeken en je nederlaag erkennen. Wij worden er echter allemaal steeds beter in.
Ik heb het ongelooflijk naar mijn zin. De leraar is de beste die ik ooti gehad heb. Hij gebruikt zeer veel humor en zijn kennis van zaken is fenomenaal. HIj weet echt alles op het gebied van tikken en slingeren. Horloges en klokken dus.
Wij hebben ook veel theorie gehad. Er is bijvoorbeeld een uur gepraat over een balans. Volgens een collega welke in januari is gestart, het allerbelangrijkste van een horloge.
De groep is ook geweldig. Allemaal aardige, enthausiaste mensen. Iedereen helpt elkaar. Er is nooit een dissonant, wel veel lol.
Ik hoop jullie weer een beetje bijgepraat te hebben en ik groet iedereen die dit leest.
Groeten van Ben die alweer een maand op Zadkine zit.
Ik ben super jaloers op je.
Je enthousiaste verhalen maken dat alleen maar erger.
Heel leuk dat je de moeite neemt om ons op zo’n fijne manier bij te praten.
Ben,
Het is leuk om te lezen over je ervaringen en indrukken. Ga vooral door en hou ons op de hoogte van je bevindingen. (tu) Enne… ik ben best wel jaloers, hoor!
Ik ben op dit moment zelf met een horloge bezig met ETA 2671 caliber (klein automaatje) en ben even moe van het gepriegel, Balansveer is uit de kloof zit niet goed vastgeschroefd. Blijf gewoon enthousiast door gaan!!
Na een aantal weken met vakantie te zijn geweest en bij thuiskomst het ‘Horlogeforum’ weer op stand-by te hebben gezet, las ik een aantal berichten van mede-forumleden in de gauwigheid even door. Voorlopig heb ik het alleen bij ‘t lezen gelaten. Doch voor onze “horlogemaker in spé” wil ik wel wat op papier zetten.
“Ben”
Hij is zo gedreven, zo vol passie, zo enthousiast
dat een spietje plaatsen van zo’n 7 millimeter maar amper bij zijn gedrevenheid past
Hij kan er maar geen genoeg van krijgen
zijn horlogehonger is nauwelijks nog te spijzen
En nooit denk hij ‘ik knijp hem’
hij denkt alleen ‘ik grijp hem’
Het zal hem dan ook geweldig spijten
dat hij tijdens de nakende herfstvakantie niet meer in zijn horloges kan bijten.
Maar mijn beste ‘niet getreurd’
ook een herfstvakantie-week heeft maar 7 dagen, of 168 uren, of 10080 minuten of 604800 seconden
Dus voor je het weet is de week alweer verbeurd.
