Mijn broer stuurde me vandaag een link naar een horlogemerk waar ik nog niet bekend mee was. REC Watches uit Denemarken, zij maken horloges van bijzondere materialen.
Wilde net zeggen wie zit er nou te wachten op een horlogekast uit een motorfietsframe of een F1-chassis tot m’n oog viel op het titanium van een SR-71!
I call bullshit on that. Als ze al delen van het horloge van oude voertuigen maken heb ik zo veel vragen. Welke delen? Hoe groot is het deel van het horloge wat daaruit gehaald is?
Van de website: dial made from the aircraft’s inner engine nacelle exhaust ejector titanium alloys.
Betekent dat dan dat ze weten welke titanium-legering daar is gebruikt (het zal dus grade vijf, zes, negen, twaalf, negentien of drieëntwintig zijn, geen pure grade één, twee, drie of vier) en pakken ze vergelijkbaar materiaal? Of hebben ze een plaat titaan uit een blackbird weten te scoren en daar wijzerplaatjes uit gestanst?
Blijft de rest van het horloge over van gewoon titaan, rubber, etc, met een Sellita er in. Dit komt op mij over als pure marketing-bullshit of zelfs laaienlichterij. Dat zit hem in dit soort teksten:
the TTT Knievel was introduced, made from none other than Evel Knievels final stuntbike.
Dat horloge heeft één elementje op de wijzerplaat wat inderdaad van een koppelingshandeltje is gesneden. De rest van het horloge? Gewoon horloge met sellita.
Hun core collectie zijn een soort niet al te mooie horloges die te groot zijn voor het gebruikte uurwerk, waardoor de datum raar uitkomt. Ze vermarkten het verder goed aan petrolheads, maar ik val er van in slaap.
Nietes. Ze maken horloges van materialen waar ze op slimme wijze een lulverhaal bij ophangen.
Neem nu die Evel Knievel, daar hebben ze een klassieke motor voor gemolesteerd om en aluminium koppelings-handel af te halen. Nu is dat vervormd to de ster op de wijzerplaat. De rest van het horloge? Gewoon een horloge.
Nogmaals, abject gelul dit, en jammer dat de zoon van ome Knievel die motor er voor heeft laten molesteren.
Als je me naar mijn mening vraagt: Ik ga heel erg slecht op dit soort marketing.
Yup. Voor ergens tussen de 18 en 50 Euro de kilo.
Maar het ging dus om een “legering van een onderdeel van het brandstof-systeem”. Tja.
En dat komt van zo’n vliegtuig? Dat is wel sterk. Nooit geweten dat die in China gemaakt of afgedankt werden.
Dat is dan wel weer kut met peren, en had ik niet opgemerkt. Moest van zo’n ding de hele kast gesneden of gesmeed zijn van een kapot motorblok van iets met wat geschiedenis, okee, dan trek je als sentimentele petrolhead je portefeuille wel. Maar meuh, als het enkel zo’n idioot sterretje is… Dat is maar boerenbedrog dan. Akkoord.
Nee, dat is, in overeenstemming met de marketing tekst “de legering van het materiaal in het brandstofsysteem”. Het materiaal is niet bijzonder.
Als ze al zo’n brandstof ding van zo’n lockheed hebben weten te scoren blijft het een lage-kwaliteits titaan legering.
Tja.
Op een serieuze noot: Ik zou er niks op tegen hebben dat horlogemerken duurzaamheids-labels met verifiëerbare claims gingen voeren zoals “zero poverty” goals, fairtrade factory goals, en bijvoorbeeld ook een claim over hoeveel gerecycled materiaal ze gebruiken voor de kast en dergelijke.
Dus aanpalig aan deze actie, waar het voor deze Denen ook een soort van mee begon, iets doen met duurzaamheid in de brede zin lijkt me wel tof.
Daar ga ik maar van uit, de dubieuze verwoording ten spijt. En ja, de legering zelf zou in dat geval niet veel soeps zijn. Maar dan heb je toch nog de troostprijs dat de moleculen van je horloge ooit aan supersonische snelheden de Soviets bespioneerd hebben. Ofzo.
En tastbaarder ook nog dan een Cartier waarvan het model ooit bedacht is voor Polo of een model van Omega waarmee een paar voorgangers vijftig jaar geleden op de maan zijn geweest of een Rolex waarvan een exemplaar zeventig jaar geleden in de rugzak zat van iemand die een berg beklom.
Of een Bucherer of een Seiko waarvan een exemplaar gedragen werd door een acteur in een speelfilm.
Of een Tag Heuer waarvan een exemplaar soms gedragen werd door een acteur die aan autoracen deed.
Deze horloges hebben ècht iets bij zich en zijn daardoor vele vele vele malen leuker dan een exemplaar van een SeaMaster waar Omega flink voor gelapt heeft om in een van de twintig James Bondfilms gedragen te worden door een van de vele acteurs met de hoofdrol, over lulverhalen gesproken…
Beetje gekunsteld allemaal qua materiaal en ontwerp is ook wat te nadrukkelijk aanwezig, ben er geen fan van. Wel lekker goedkoop waarschijnlijk met de spulletjes uit de afvalhoop
Vind wel mooi dat ze iets anders qua design hebben geprobeerd.
En zoals ik kan lezen zit er ook gewoon een goed sellita uurwerk in.
Van wie van dit soort designs houd is het toch geen slecht horloge.
Het is niet helemaal mijn ontwerp dus zelf zou ik het niet kopen, maar goed verschillende smaken doet iedereen iets anders kopen