Tja, hoe mooi geel- en roségoud ook kan zijn, als volgens de “regels” een horloge van witgoud of platina geschikt is voor formele gelegenheden en één van roestvast staal niet, dan zijn er volgens mij maar twee verklaringen mogelijk:
De regel komt uit een tijd waarin roestvast staal nog niet bestond, of nog niet gebruikt werd om goede en mooie horloges van te maken, en is dus achterhaald;
De regel is een poging tot uitsluiting van mensen die zich geen gouden horloge kunnen veroorloven, en is dus strijdig met het fatsoen.
Iedereen vergeet overigens altijd zilver. Er zijn ooit best veel zilveren zakhorloges geproduceerd, en het wordt als edelmetaal geclassificeerd. Iets met onmin, vaart der volkeren, enzovoort. Kudos aan Tudor dat ze het laatst gewoon weer eens deden, al was dat een duikhorloge.
Sterker nog, er zijn ook best veel zilveren polshorloges geproduceerd. Totdat inderdaad halverwege de jaren 30 rvs zijn intrede deed was zilver ook voor polshorloges geen ongebruikelijk materiaal. Hier mijn polshorloges uit de pré-rvs tijd; hiervan hebben er 6 een zilveren kast:
Het kan ook gewoon zijn dat het als mooi en passend wordt ervaren hè. Daarnaast: ik heb het niet bedacht. Iemand noemde slechts nogal selectief deze ‘regeltjes’.
Hmmmmm… Nu heb je me aan m’n moeder laten denken. Het goede mens had van haar moeder een vrij ornamentaal zilveren horloge geërfd met zilveren band. Dat ding kwam alleen bij gelegenheid uit de kast, omdat het patineerde. Moeder droeg het liefst een oud gouden horloge, de diameter was echt absurd klein, ik denk dat het uit de jaren 50 stamde en het zal zo’n 14mm geweest zijn, misschien eens 16.
Ik verzeker je overigens dat er niets plomps aan dat horloge is, in het handje. Er is ook een upmarket versie van met een handwinder met power reserve en kleine seconde op de wijzerplaat, en die is ook al zo tranentrekkend elegant.
Weet je zeker dat jij het niet was? Want tot post #143 van ene Tompj was het woord edel nog niet gevallen in dit topic.
