Ben vandaag op bezoek geweest bij Morse en geloof het of niet: zijn rechtstreekse “baas” heeft gedurende enkele uren een oud horloge volledig gedemonteerd, gereinigd en wederom netjes in mekaar gezet !
Met engelen-geduld, vaste hand, zin voor orde en doelgericht werken heb ik dit uitermate boeiende proces kunnen aanschouwen. Elke handeling werd uitvoerig besproken; de onderdelen werden bij naam genoemd; door loupe en zelfs microscoop bekeken…zucht…het was gewoon genieten van de eerste tot de laatste seconde.
En tijdens het reinigen van de onderdelen in de ultrasoon - een aangename pauze genomen ( NAAST de ultrasoon ) en even wat bijgepraat onder het genot van een heerlijk geurende espresso.
Ik had de camera niet bij me, maar eigenlijk was ik al zeer blij dat ik over de schouder van de “meester” mocht meekijken.
Persoonlijk zou ik bloednerveus zijn als ik zulk een precisiewerkje moest uitvoeren terwijl men “op mijn handen” stond te kijken.
Niks probleem hoor; deze heer bleef er stoïcijns kalm onder.
En als kers op de taart na afloop: kreeg ik het horloge mee !
"…kan je thuis al eens op oefenen…" luidde het
Ik ga zeker oefenen, maar dit…dit klokje zal ik koesteren, want het opende voor mij een hele nieuwe wereld.
Je kan plezier hebben in zoeken en verzamelen, maar dit is het summum van horloge-genot: zélf “oudjes” een tweede leven geven !
Beetje veel eer hoor, maar ik ben blij dat de “extra dimensie” van de horlogeliefhebberij je te pakken heeft gekregen…
Overigens, een oud uurwerkje repareren en opnieuw tot leven wekken biedt imho zoveel méér voldoening dan het gewoonweg kopen of verzamelen (dat kan immers iedereen).
Misschien moeten we het nog eens overdoen mét “stap-voor-stap” foto’s (en een minder gehavend werkje), zodat iedereen hier kan meegenieten ?
Een leuk verhaal Mark. De kennis der techniek geeft toch altijd een meerwaarde aan een horloge. En dat je deze kennis heb kunnen vergaren van achter de schouder der ‘meester’ is natuurlijk van onschatbare waarde.
Ik heb vorig jaar het befaamde boek ‘Moderne Uurwerk Reparatie’ van H. Jendritzki gekocht (gelukkig in de Nederlandse vertaling). Middels dit boek ben ik ondertussen al een aardig eind op weg om de (basis) kennis der horlogetechniek onder de knie te krijgen.
En voor straks; “Buona Notte” en morgen gezond weer op.
Leuk verhaal Marc, ik heb Morse al eens ontmoet
maar wie is dan "de baas van"Morse. Misschien heb
ik het niet helemaal begrepen…
Groet,
Arno.
Ha, ha, ha - ik heb de ECHTE Morse al meer dan één keer mogen ontmoeten.
Ik denk niet dat hij een horloge-kast zou openkrijgen - tenzij door erop te kauwen
Ik sluit me aan bij de andere bewonderaars. Een stap voor stap zou ik graag hier eens zien.
Komende rikketik ga ik denk ik zelf wat sloopuurwerkjes halen, en ze eens rustig uit elkaar peuteren, lijkt me wel grappig. Alleen mijn ‘na’ foto wordt dan denkik een berg onderdelen
Ik denk trouwens dat ik in de toekomst best
onderteken met m’n eigen naam, da’s simpeler.
Met Vriendelijke Groeten,
Chris.
Niet doen, Chris !
Het is juist die geheimzinnige naam “Morse” die mij intrigeerde
Trouwens een hele lieve hond, die Morse.
Ik kan me voorstellen dat zo’n huisdier een stuk van je leven wordt.
Mooie foto overigens !
Nu, je kan hem altijd eens een Alpha rond zijn pootje doen - voor een woensdagfoto bijvoorbeeld
) en even wat bijgepraat onder het genot van een heerlijk geurende espresso.
