Nagenoeg altijd als ik een bijzondere aanwinst koop, komt er tegelijk iets ander op mijn pad. Vaak iets waar ik al lang (lees meerdere jaren) op zoek naar ben. Bij de 5170G kwam er een ‘Genta Retro Mickey Mouse’ langs en nu tijdens de koop van de Vacheron,… deze fantastische Minerva.
Al een tijd naar op zoek en twee keer kunnen kopen, enkel zonder doos en papieren. Een paar keer nog van mezelf lopen balen, maar met geduld en een hoop zoekwerk is het toch goed gekomen.
Minerva is voor mij een prachtig merk met een rijke geschiedenis. Met name de periode van Andre Frey (ontwerper van de Venus 175 en Minerva 48/49) vind ik verreweg het leukst.
Helaas werd het merk daarna verkocht aan een Italiaan, die Minerva wel even naar het niveau van Patek zou tillen,… kortom het behoort nu toe aan Montblanc en moet eerlijk zeggen dat die er fantastisch mee omgegaan zijn. Zeker de moeite waard om te bezoeken, enkel loop je er helaas niet zo even naar binnen. Gelukkig heb ik een redelijke database met allerlei filmpjes/artikels en heb er net eentje ge-upload, zodat jullie toch een kijkje kunnen nemen. Helaas geen denderende kwaliteit, maar toch,…
Er is verder genoeg te vinden over Minerva, dus door naar het horloge in kwestie.
Zoals aangegeven is het altijd fijn als een horloge compleet is met doos en papieren. Deze heeft zelfs nog een ongebruikte poetsdoek. 
We beginnen met een foto van de gesp. Goed dat deze erbij zit, daar deze van zilver is net zoals de kast van het horloge. Het zilver heeft een kenmerkende kleur en dat valt toch wel op t.o.v. staal. In combinatie met de donker blauwe band komt het zilver nog beter to zijn recht.
Dan natuurlijk het horloge zelf. Eenvoudige met twee subdials en de toch kenmerkende lay-out met opgelegde rose gouden cijfers i.c.m. een zilveren wijzerplaat.
Dan het verhaal achter het uurwerkje. Net zoals veel merken heeft Minerva, naast haar verscheidenheid aan eigen uurwerken, ook gebruik gemaakt van toeleveranciers. Veel van deze uurwerken zijn nooit gebruikt en Andre Frey had daar natuurlijk een prima oplossing voor.
In 1942 had Minerva meerdere Valjoux 22 GHT uurwerken ingekocht. Daarvan zijn er 26 blijven liggen en kwamen in 1997 weer naar tevoorschijn. Niemand minder dan Yvan Bourquin heeft al deze uurwerken netjes uit elkaar gehaald en weer gemonteerd. Vandaar ook dat het horloge gelimiteerd is tot 26 stuks, waarvan er nu eindelijk zijn weg heeft weten te vinden naar ene Bidle. 
Ik ben er nog niet helemaal achter wat het verschil is met de gewone Valjoux 22. Wel is het duidelijk dat er meerdere varianten zijn van dit uurwerk, maar er is niet heel veel terug te vinden. Wellicht dat ik over een tijdje iets meer info kan krijgen bij Minerva.
Als laatste nog even tussen zijn collega’s uit dezelfde periode:
Wederom bedankt voor het kijken!!
Prachtig uurwerk/caseback ook, je zou bijna het horloge andersom gaan dragen.
