Mooie vondst, iemand geld over?
http://www.hodinkee.com/blog/2012/4/18/hands-on-with-a-breguet-resonance-watch-the-world-didnt-know.html
Beste Daan,
Ach, je kunt natuurlijk altijd nog je kasteel verkopen… Ik durf de voorspelling aan dat die bodemprijs van CHF 800.000 dik gehaald zal gaan worden, maar we zullen zien. Wel een schitterende vondst!
Ik heb inmiddels de no. 2794 uit 1821 gevonden, die zoals gewoonlijk in details van dit exemplaar verschilt. Naast (uiteraard) de Breguetspiraal is op de foto’s ook de zogenoemde parachute te zien; de eerste schokbeveiliging, ook al een uitvinding van Breguet. En die constructie met verzonken massaschroeven in beide balansen (om ongewenste luchtwervelingen te voorkomen) wordt ook heden ten dage nog toegepast. De opwinding geschiedt met een sleutel (zo goed als zeker met contrapalling) aan de achterzijde door het glas.
Het principe van resonantie heeft Breguet ook toegepast in een precisieregulateur (no. 3671) met twee achter elkaar opgehangen, identieke slingers. Deze klok is verkocht in 1825 en in het bezit van het Engelse vorstenhuis.
Bedankt voor de tip en met vriendelijke groeten,
Robbert
Dit is inderdaad wederom een van zijn pracht stukken. Geweldig om te zien. Soms vraag ik mij af of dit geen aanwinst waardig horloge (museumstuk) is voor Breguet zelf.
Groet,
Erik
Beste Erik,
Waarschijnlijk hebben ze daar te weinig geld voor (over)… ;-).
Eerlijk gezegd heeft het huidige Breguet nog maar bitter weinig te maken het oorspronkelijke atelier; men teert mijns inziens veel teveel op de goede naam van de oprichter, die zich waarschijnlijk in zijn graf zou omdraaien wanneer hij zou weten hoe het er nu aan toegaat. Deze constatering is overigens op meer nu nog bestaande, gerenommeerde merknamen uit het verleden van toepassing.
Wanneer men aldaar werkelijk bezieling zou hebben, dan staan ze geheid vooraan tijdens de veiling. Ik kan me natuurlijk vergissen, maar zie het niet gebeuren.
Met vriendelijke groeten,
Robbert
:S:S
Breguet heeft juist gigantisch veel over voor de historische stukken, denk alleen al aan de enorme investering om de 106 Marie Antoinette te laten herleven…
Wijlen de oude Hayek heeft in 2010 op een Cristie’s veiling nog $2.1 miljoen neergeteld voor het manuscript waar Breguet voor zijn dood aan begonnen was om al zijn technische kennis door te geven.
De bezieling en het historisch besef van de huidige Breguet manufactuur blijkt alleen al uit de huidige serie Tradition, helemaal in de geest van de oude meester ontworpen en gebouwd.
Ze kunnen tegenwoordig zelfs nog unieke stukken maken, zoals bijvoorbeeld een ‘Pendule Sympathique’, naar voorbeeld van de Sympathique moederklokken die Breguet uitgevonden heeft…
Dus ja, ik ben er eigenlijk wel zeker van dat je je vergist en dat de Breguet manufactuur er heel veel voor over heeft om dit uurwerk in hun museum te krijgen.
Groet,
Paul
Beste Paul,
Dank voor je reactie. Vanuit jouw standpunt gezien heb je natuurlijk volkomen gelijk, maar mij gaat het om iets anders.
Wat mij aan bedrijven als Breguet stoort is dat men uit alle macht probeert voort te borduren op een reputatie opgebouwd door een man die zijn geniale scheppende talent uiterst succesvol heeft aangewend om de horlogemakerij naar een hoger plan te tillen. Dat hij daarmee een bepaalde (puissant rijke) klantenkring aantrok is in het licht van de tijd waarin zich dit alles afspeelde logisch.
Het is natuurlijk welverdiend dat Nicolas Hayek als uitvinder van het Swatch-horloge de geschiedenisboeken ingaat als redder van de Zwitserse uurwerkindustrie, met name door heel veel bijna overleden merken in zijn SMH-/Swatch-groep in te lijven. Maar bij een aantal van die merken krijg ik het gevoel dat hij die beter een stille dood had kunnen laten sterven.
Toen een van de grootste kenners van het erfgoed van Breguet, een man die veel van zijn horloges heeft gerestaureerd en als geen ander zijn monumentale werk kende en uitvoerig heeft beschreven (The art of Breguet) na zo’n 200 jaar van zelfgenoegzame stilstand verwoede pogingen deed zijn – nota bene op het werk van zijn grote voorbeeld geënte – uitvinding voor massaproductie verder te ontwikkelen, stuitte hij op een muur van onverschilligheid, tegenstand en onbegrip. Ik spreek uiteraard over George Daniels, die een groot deel van zijn werkzame leven aan dit redelijk complexe mechaniek heeft gewerkt na veel omzwervingen uiteindelijk bij Omega gehoor vond.
Maar het bedrijf dat deze man gezien haar historische erfgoed eigenlijk als eerste had moeten uitnodigen, bij wijze van spreken met een rode loper had moeten verwelkomen en alle gelegenheid en steun had moeten bieden zijn vinding verder te ontwikkelen meldde zich niet. Het huis Breguet had toen haar reputatie als innovatief en geïnspireerd bedrijf in de praktijk kunnen en moeten brengen.
Wanneer ik de huidige Breguet-catalogus bekijk, dan zie ik een gigantisch assortiment horloges de revue passeren. Daar zitten inderdaad fraaie exemplaren tussen, maar ook heel veel producten waar ik persoonlijk met geen mogelijkheid warm voor kan lopen (bijvoorbeeld de Transatlantic-serie en de in alle opzichten te uitbundige damescollectie). Ook de innovaties zijn niet echt om over naar huis te schrijven; men pronkt met oudere vindingen als de dubbele tourbillon (aantoonbaar onzinnig in polshorloges) en gangraderen en spiralen uit ‘silica’, maar gaat vervolgens voorbij aan een wezenlijk probleem van de (Zwitserse) ankergang: de wrijving en de daaruit volgende noodzaak tot smering. Prachtig natuurlijk, die ‘grande complication’ Marie-Antoinette; dat zoiets vandaag de dag nog gemaakt kan worden, maar innovatief? En… waarom die pieterige wijzerplaten als in het oog springend kenmerk van de Tradition-serie? Mijns inziens alleen bedoeld om het (ik geef het toe) fraaie uurwerk te tonen, maar functioneel? Nee, en daarmee niet in de geest van Breguet, die dergelijke plaatjes alleen secundair toepaste in zijn ‘montres à tact’.
Nicolas Hayek heeft zich inderdaad ingespannen om een aantal kostbare artifacten voor het Breguet-museum te verwerven. Los van zijn persoonlijke motivatie; dat was hij als ‘redder van de natie’ en eigenaar van Breguet aan zijn stand verplicht en hij had ook de financiële mogelijkheden daartoe. Maar nu hij niet meer onder ons is zie ik eerlijk gezegd niemand anders namens het huis Breguet op die veiling meebieden. Ik hoop dat ik ongelijk heb, want het zou zonde zijn wanneer het museum het zonder zo’n topstuk zou moeten doen. We zullen zien…
Met vriendelijke groeten,
Robbert
Hallo Robbert,
tsjonge da’s een lap tekst, maar eerlijk gezegd en met alle respect zie ik weinig verbanden met de stelling uit je vorige post…
Het is me ook niet helemaal duidelijk waarom je Hayek sr. zo wilt wegzetten, hij was (om een puntje uit je betoog aan te halen) bijvoorbeeld de man die de ontwikkeling van Daniels co-axial mogelijk heeft gemaakt; de enigste man die er iets in zag en het aandurfde om erin te investeren. Volgens het master-plan van Hayek werd deze vinding ingezet om Omega weer op de kaart te zetten, iets wat heel behoorlijk gelukt is, dacht ik.
Het merk Breguet werd pas jaren later aangepakt en bij het opnieuw op poten zetten van dit historisch merk werden heel andere doelstellingen gehanteerd.
Dit merk was de persoonlijke passie van Hayek, en werd weer stevig verbonden met het technisch briljante verleden van de oprichter.
In de Tradition serie gaat het, wat de historische verwijzing betreft, niet echt om het wijzerplaatje…
Groet,
Paul
Beste Paul,
Leuk hè, zo’n forum vol mensen met uiteenlopende meningen en inzichten.
Het was zeker niet mijn bedoeling om Nicolas Hayek ‘weg te zetten’, in tegendeel zelfs! Maar in je laatste bijdrage schrijf je het zelf al: “bij het opnieuw op poten zetten van dit historisch merk werden heel andere doelstellingen gehanteerd”.
Dit zijn voor mij de kernpunten: ‘het opnieuw op poten zetten’ en ‘(er) werden heel andere doelstellingen gehanteerd’. Wat die doelstellingen ook mogen zijn, een merk dat niet meer stevig verbonden is met zijn oprichter moet je niet proberen te redden en al helemaal niet door de naam van dat bedrijf koste wat het kost te handhaven. Hayek heeft – of dat uit persoonlijke passie, sentiment of om commerciële redenen gebeurde laat ik in het midden – gepoogd een traditie voort te zetten die eigenlijk al niet meer in die vorm aanwezig was. Let wel: dit staat uiteraard geheel los van het vakmanschap en de passie van de mensen die daar werken!
Mijn punt is dat de ziel en passie van Breguet door anderen, waaronder met name George Daniels, werd overgenomen. Hij wilde wérkelijke vooruitgang op basis van die door hem terecht bewonderde traditie. Breguet was op de goede weg; het coaxiaalechappement is namelijk een verdere ontwikkeling van een minder goed in de praktijk omgezet idee van de grote meester (kijk hier
http://www.clockwatch.de/index.html?html/tec/hem/bre.htm
maar eens). Daniels heeft zijn werk als het ware voortgezet, uiteindelijk de oplossing gevonden in een verdere vereenvoudiging van het principe en is er vervolgens mee gaan leuren bij de nogal conservatieve Zwitserse horloge-industrie, met het bekende resultaat. Alleen al het feit dat er toen niet is gezocht naar een logische verbinding met het huis Breguet en Daniels uiteindelijk (let wel: men was daar niet bepaald enthousiast) bij Omega onderdak vond, bewijst mijn eerdere stelling: wanneer er toen bij Hayek of andere beleidsmakers binnen de Swatch-groep een gevoel van historisch besef was opgekomen, was deze uitvinding nooit bij Omega beland.
Het gaat mij dus niet alleen om dat kleine wijzerplaatje of andere meer of minder geslaagde, op het verleden geïnspireerde ontwerpen, maar vooral om wat erachter zit. Het zal niet de eerste keer zijn (kijk ook eens naar de autowereld) dat een merk om commerciële redenen langer in leven wordt gehouden dan eigenlijk verantwoord is. Veel merken zeggen mij om die reden over het algemeen bitter weinig.
Ik ben overigens wel benieuwd naar de uiteindelijke opbrengst en als het maar even kan heeft onderbrenging in een museum (bij Breguet of elders) mijn absolute voorkeur boven het verdwijnen van dit kunstwerk in een kluis bij een anonieme, fanatieke verzamelaar.
Vriendelijke groeten,
Robbert
Hoi Robbert,
tsja, ik val in herhaling, maar jouw stelling in de oorspronkelijke post dat ze bij Breguet geen bezieling zouden hebben voor het verleden en dat ze geen interesse zouden hebben in de historie en historische stukken is gewoon aantoonbaar onjuist; heeft weinig van doen met een mening of inzicht.
De punten die je er daarna allemaal bij haalt zijn je persoonlijke gedachten over het huidige Breguet, dat mag natuurlijk, maar deze houden geen verband met je oorspronkelijke stelling en ze ondersteunen die volgens mij op geen enkele wijze.
Ik ben het trouwens wel helemaal met je eens dat het mooi zou zijn als het horloge voor iedereen te bezichtigen zou zijn…
Groet,
Paul
Even dit draadje opgeduikeld,
vandaag is hij ter veiling gegaan en wisselt voor CHF 4.339.000 van hand.
Hier kon iedereen zijn “Guesstimate” opgeven, ik zat mijn mijn CHF 2.1M aan de lage kant, hoewel vooraf de inschatting van Christie’s CHF 800.000-1.400.000 was
http://www.hodinkee.com/blog/2012/5/14/contest-guess-the-value-of-the-breguet-resonance-at-auction.html
Beste Daan en Paul,
Inderdaad een verbijsterend hoge prijs en, veel belangrijker, nu voor iedereen te bewonderen… in het Breguetmuseum
http://iwmagazine.com/2012/05/17/two-antique-breguet-watches-sold-for-record-prices-at-christies-auction/
. En bij dat ene horloge bleef het dus niet! Paul, mijn pessimistische gedachten m.b.t. het huis Breguet is na deze aankoop omgeslagen in diep respect voor hun moed aan deze toch wel enigszins losgeslagen biedwedstrijd mee te doen teneinde deze kunstwerkjes publiek toegankelijk te maken. Het verandert niet veel aan mijn overtuiging dat er wel erg lang op de naam van de grote meester wordt voortgeborduurt, maar wel aan mijn twijfel over het historisch besef van het huis Breguet. Hoed af voor president Marc Hayek; hij doet wijlen zijn grootvader alle eer aan.
Vriendelijke groet,
Robbert