Op voorhand een kleine waarschuwing, want dit is geen topic over de veel gezochte en gewaardeerde heren Bulova Super Seville. Nee, dit gaat over een Bulova quartz.
Ondanks een paar eco-drive’s en een G-shock, heb ik eigenlijk niets met quartz horloges. Ik bladerde er altijd snel voorbij en was vooral gefocust op mechanische horloges. Door de volgende ervaring denk ik er nu iets genuanceerder over.
Vorige week vroeg @RickyG6 mij of ik eens wilde kijken naar een Bulova Super Seville van een maatje van hem. Deze liep niet meer en of er mogelijk een ander uurwerk ingezet kon worden. Het maatje bleek @Golf te zijn en de Bulova een dames uitvoering met een quartz uurwerkje.
Op het uurwerk alleen de aanduiding Eta, geen typenummer, dus op zoek naar een vervanger zou nogal wat gepuzzel worden. Eerst maar eens een nieuwe batterij er in, maar zoals @Golf al had aangegeven, de secondewijzer bewoog een millimeter heen en weer, maar lopen deed ie niet. Maar er zat beweging in, dus het uurwerk was niet helemaal dood. Dat was toch enigszins positief.
Ik had nog nooit een quartz uurwerkje geserviced, maar aangezien er eigenlijk toch een ander uurwerk in moest, kon ik toch niets verzieken. Mijn beeld van quartzhorloges waren die kleine, geheel plastic uitgevoerde uurwerkjes. Ik was verrast, want na het verwijderen van de module aan de achterzijde van het uurwerk, bleef er eigenlijk een mechanisch uurwerkje over, althans de tirette, het raderwerk en aan de voorzijde het datumverzet deel. Het enige verschil met een mechanisch uurwerk was, is het ontbreken van het escapement (balans, anker en ontsnappingsrad).
Wat er overbleef was een simpel uurwerkje met een datum complicatie. Ik heb vervolgens het uurwerkje gedemonteerd en alle mechanische delen schoongemaakt in de Èlma.
Nu zat er één bijzonder onderdeeltje in, een tandwieltje, met daaronder een magneetje. Dit is onderdeel van het “elektromotortje” van het quartz uurwerk, dat het raderwerk aandrijft.
(Het onderdeeltje bevindt zich helemaal links naast de koperkleurige raderen)
Bij controle van dit onderdeel bleek dat deze verschrikkelijk vies was en er kleine metalen deeltjes aan de magneet vastzaten. Zou het zo simpel zijn?
Dit onderdeeltje heb ik goed schoongemaakt, uurwerkje gemonteerd en van smeermiddelen voorzien.
Trouwens, de hackingfunctie van het uurwerk is een vorkachtig koperen onderdeel, dat in verbinding staat met het renurerad. Als de kroon met stem wordt uitgetrokken, dan verschuift het vorkachtige uiteinde, dat in contact staat met de onderkant van de module. Hierdoor stopt het uurwerk met lopen. Bij het indrukken van de stem komt het onderdeel weer in de uitgangspositie, maakt weer contact met de module en gaat het uurwerk weer lopen.
Vervolgens de module er terug op, de wijzerplaat en wijzers, de boel weer in de kast geplaatst, stift er weer in.
En toen, het moment van de waarheid, een nieuwe batterij geplaatst. En jawel hoor, het uurwerkje loopt weer.
Door deze ervaring moet ik mijn mening over quartz horloges een beetje bijstellen en wordt hierdoor mijn projectenlijst langer. Ik heb namelijk nog een aantal niet lopende Seiko quartz horloges liggen, die met dit succesje in gedachten, toch een keer aan de beurt komen. Die vroege quartz uurwerken zijn zeker de moeite waard en goed te servicen blijkbaar.
Moraal van het verhaal:
Sommige quartz uurwerkjes hebben blijkbaar toch ook een beetje karakter.
.
)!
