Okee, ik ga verder. Na het avontuur op de markt met de russen die dus letterlijk hun petten , jassen en riemen en horloges verkochten- Ik heb nog verschillende blikken medailles gekocht voor dubbeltjes, moest ik een 35 millimeter fotorolletje hebben.
Digitale camera´s kwamen voor de jonkies onder ons pas 100 jaar later. Ik dus de enigste Praktica-zaak in Erfuhrt in. Heel grote kale winkel met 3 of 4 spiegelreflexen erin van Praktica. Na het ontbijt van èèn mark, een horloge voor 5 mark, d8 ik de hele voorraad wel te kunnen opkopen voor een paar gulden.De hele winkel was echt leeg en op een van de schappen lagen een paar 35 millimeter rolletjes. 25 westmark per stuk.Natuurlijk was dit zelfs voor westerlingen een hele hoop geld, dan maar geen foto`s maken.
De hele stad was grijs, donker, troosteloos en de wegen zaten vol kuilen van soms wel 30 cm diep. Levensgevaarlijk. Honderden trabantjes, dure skoda`s en noem die exotische merken maar op.Trams overal. Ik reed toen in een peugeootje 205 grijs kenteken, net nieuw. Overal waar ik stopte stroomden de mensen op mijn autootje af en bekeken alles.Ze hadden dit waarschijnlijk nooit gezien. Misschien op tv ofzo.
Een dag later natuurlijk waren alle grenzen open.
ik besloot toen de stad te verlaten en moest toen nog ff 2 jongens van een brommer rijden die met hun vuisten vrolijk op mijn dak aan het timmeren waren. Niks veranderd met nu toch.B)-
De snelweg op richting Autofabriek en luther, vraag me ff niet niet welke autofabriek. Na 2 uur met maximum 50 km per uur door de gaten op de snelweg en de 50 trabantjes die me voorbij kwamen scheuren gaf ik de moed op. Er was niet te rijden, mijn autoradio was spontaan uit mijn dashbord gevallen en mijn linkervoorveer was gebroken.
Terug naar Erfuhrt en een hotelletje zoeken. Geen probleem. Voor 100 westmark konden wij blijven slapen in een soort kazerne, Inflatie ging geloof ik per uur toen in die dagen(1991 toch). ALs echte Hollander besloot ik toen maar terug te rijden en in West-Duitsland te gaan overnachten. Ondertussen was ik al 20 uur wakker en kwam bij de grens aan, waar diezelfde ochtend niemand was.
Duizenden zatte oostduitsers, een file die tot de volgende ochtend duurde en ik wist niet wat er aan de hand was het eerste uur.Langs de weg stonden letterlijk tientallen b(t)rabantjes(mijn spellingscontrole zegt brabanders8-) kapot en verlaten.
De hele nacht eten,drank uitwisselen en weggeven was het gevolg. Ik kreeg vreemde eigengemaakte drankjes terug die veel weg hadden van 80%plus enz.Niet meer in staat om te rijden natuurlijk. Maarja, het was een gekkenhuis.
Over de grens de volgende ochtend een prachtig oud hotel gevonden met binnenplaats.
Ik was helemaal gaar, maar het hotel had een prachtige binnenplaats met bankjes om oude eikenbomen. ff de auto leeghalen en tafelkleed op de tafel, broodjes eruit , hollandse kaas enz. Ik had ja grijs kenteken en genoeg meegenomen, plaats zat.
Mijn peugeootje stond naast ons en er kwam een nieuwe skoda naast ons staan.
Ik kwam vrij snel in gesprek met de bestuurder en zijn vrouw, daar die maar naar mijn 205 stonden te staren. Ik meteen naar die Skoda, want die was ja helemaal nieuw. Ik had dat model tenslotte ook nog nooit gezien. Prachtige mensen, hij was kapitein op de grote vaart en zijn vrouw lerares. Maar zij was nog nooit uit oost-Duitsland geweest en vaak maanden zonder haar man, die al de hele wereld had gezien. Die dag waren de grenzen open en hij had meteen ontslag genomen, zij ook en ze gingen op vakantie met hun nieuwe auto. Geld zat, kwam ik die ochtend achter. Ze konden het gewoon niet uitgeven.Ze hadden dus meer dan 10 jaar gewacht op hun auto. Als je skoda kunt rijden, ben je dus rijk. Maar dan nog, 10 jaar w8en op een auto.
Wij hun broodjes geven met Hollandse zooi erop. Zij had dit nog nooit geproefd.
Toen kwam zij met chocolade uit Oost-Duitsland. Ze zei wel, dat er geen cacao inzat. Nu, dit kon je ook wel proeven, maar zoon lieve mensen.Hoe hebben ze het al die jaren kunnen volhouden in die bende.
Zo, Dit was mijn verhaal omtrent mijn sovjet-horloge.
